"گودی تراژدی زندگی دو برادر است و زنی میان این دو که انگار هرگز از گذشته خلاصی نمی‌یابد، و حکایت عشقی که سالیانی دراز پس از مرگ همچنان زنده است. گودی داستانی در هم تنیده از زندگی پیچیده‌ی آدم‌های چهار نسل است با رازها و غصه‌هاشان در پس‌زمینه‌ای از تاریخ و جغراقیایی که از کلکته تا رودآیلند را در بر می‌گیرد. گودی روایتی پر احساس و پر تعلیق است از تنهایی، اراده، سرنوشت، تولد و مرگ، مهاجرت و بازگشتن، و پیوندهای خانوادگی، که در انتهای کار به ما نشان می‌دهد که کیستیم."
خرید کتاب گودی
جستجوی کتاب گودی در گودریدز
معرفی کتاب گودی از نگاه کاربران
دو برادر، که در هند قبل از پارتیشن متولد شده اند، در دهه 1960 از سنی سیاسی تشکیل شده اند. یک برادر از لحاظ سیاسی فعال است، دیگر نمیتواند زندگی کند و زندگی آنها کاملا متفاوت است. تراژدی اجتناب ناپذیر است، و خانواده ها برای اصلاح و ترمیم تلاش می کنند. بعضی از آنها بهتر از دیگران تنظیم می شود. کلمه \"به طور بالقوه\" باید قبل از انتشار ناشر از \"معقول\"، \"جلب\"، \"متمرکز شدن\"، به دلیل فرصت هایی که برای ایجاد چنین داستان هایی از بین رفته بود، رها شود. یک زیرمجموع غنی برای من بود: مبارزات حزب کمونیست بنگالی، آشتی دادن سیاست با واقعیت های زندگی خانوادگی روزمره، مهاجرت و ادغام، غم و اندوه و اثرات آن و تکامل مردم از آنجایی که آنها از جوانان تا سن متوسط رشد می کنند به زمستان هایشان هیچکدام از اینها مورد بررسی قرار نگرفتند؛ آنها صرفا توصیف شده بودند. این کتاب بیش از پنجاه سال زندگی بزرگسالان را در بر می گیرد، اما هنوز نمی تواند تشخیص دهد که افراد با تغییر سن تغییر می کنند. ما در اواخر سن متوسط، همانطور که در اوایل بزرگسالی بودیم، یکسان نیستیم. ما بالغ، دانش را بدست می آوریم (در درجه های مختلف، این درست است، برخی از آنها خیلی بیشتر از دیگران به دست می آورند)، ما به مقاصد پیچیده ای دست می یابیم. این محصول جانبی پایدار، زنده ماندن، پیری است. اما شخصیتهای Lahiriâ € ™ تکامل نیست، بنابراین آنها به نظر واقعی نیست؛ آنها باقی میمانند، خواننده را به خستگی میسپارند. این یک کتاب وعده ناکافی است. این آخرین لیست کوتاه Booker بود که من خوانده ام و ضعیف ترین آن بود.
مشاهده لینک اصلی
Behind hyacinth water، در آب سیل Lowland: این بود که در آن، اگر محله مورد حمله قرار گرفت، Udayan به او گفته بود او پنهان است. او به او گفت که یک بخش وجود دارد که در آن رشد به خصوص متراکم بود. او قلع نفتی را در پشت خانه نگه داشت، برای کمک به او در پشت دیوار. حتی با دست زخمی، او می تواند آن را مدیریت کند. @ Hey Jhumpa، نام او خیلی ریتمیک است، من نمیتوانم در هنگام نوشتن افکار من در مورد کتاب شما مقاومت کنم. اگرچه من در مورد معنی آن آگاه نیستم، اما در عین حال، درک آن در موسیقی وجود دارد. من از مشاهدات ظریف و شفافیت شما در زمانی که این محیط را در شخصیت های پروس خود نشان می دهید، طرفدارم. شما این کار را خیلی خوب انجام می دهید که معمولا در آن غوطه ور می شوم. برای اولین بار در نوشته های شما در «نام خانوادگی» آمده ام و وقتی کتاب دوم خود را به پایان رسانده ام؛ نظر من در مورد مهارت های پینگینگ شما خیلی تغییر نکرده است. با این که من موضوع موضوع نام خانوادگی را دوست نداشتم، سال ها پیش وقتی که آن را خواندم، می توانم به زودی آن را امتحان کنم، این اعتراف که اکنون به نوعی توسعه یافته صبر و نوعی تحمل، درگیر شدن در حوزه ی این داستان ها، که چند سال پیش فنجان چای من نبود. با توجه به این که من این داستان را بیشتر به خاطر دامنه و شیوع آن نه تنها از لحاظ فضا و زمان و همچنین از لحاظ جابجایی، در داخل و خارج از آن روابط ایجاد شده است که شما را به نسل های بعد از شخصیت های خود منتقل می کند. شما داستان خود را از دو برادر Subhash و Udayan آغاز کردید، که تا به حال پا را در Tolly باشگاه، مانند بسیاری از مردم در مجاورت، آنها را از دروازه چوبی خود، دیوارهای آجر خود را صدها بار گذشت. â € œSubhash دست خود را با هم به ارمغان آورد. او احساس وزن خود را برادرم، پا، صندل منحصر به فرد ساندل، و سپس تمام بدن خود را، تحمل برای یک لحظه. به سرعت Udayan خود را بالا برد. او دیوار را می گذراند. »یکی از آنها بعدها برای یک دکترا اعتراض می کند. در ایالات متحده و دیگران توسط جنبش اولیه نکسالیتی در اواخر دهه 1960 تحت تاثیر قرار گرفته و از منطقه نکسالبری بدست می آید. \"روزنامه\" آنچه را مطبوعات چینی پیش بینی کرده بود نقل کرده است: جرقه درجردلینگ یک آتش سوزی آغاز خواهد کرد و قطعا گستردگی های گسترده هند را به آتش خواهد کشید. \"شخصیت های رنج آور در رمان شما وجود دارد. احترام وجود دارد اتمام وجود دارد تراژدی های ارتباطی، حوادث دردناک و تصورات طول عمرشان از یک نسل به دیگران در داستان شما وجود دارد و پس از آن روش بسیار جذابی برای نوشتن جزئیات دقیق زندگی مهاجران وجود دارد. من آن را دوست داشتم.اما من یک بار دیگر دو مسئله داشتم، ابتدا پرویز خود فقط در میان میانه ای که در آن من علاقه ای به طرح داشته ام، غافلگیر شدم و دوم، هیچ ارتباط احساسی با شخصیت ها در بسیاری از نقاط وجود نداشت، جایی که انتظار داشتم برخی از گفتگو های احساسی ، برخی از احساسات و احساساتی که شخصیت های شما را درگیر می کند. شما فقط داستان کوتاه را با خط تک، تخت و کوتاه نقل مکان کرده اید، و این نوعی پیشرفت مغزی در داستان است. این احتمالا سبک شماست؛ من آن را در این نقاط نادیده گرفتم. در حالی که در تجزیه و تحلیل این، من بسیار مطمئن هستم که شما یک نویسنده داستان کوتاه بهتر از یک رمان نویس است، اگر چه من هنوز از طریق کار داستانی کوتاه خود را. این فقط فرض من تا کنون است! با این حال، بخش نهایی یک سوم از داستان شما برخی از کسانی که از احساسات دید چشم پوشی کرد؛ من از ابتدا از دست رفتم شخصیت Bela و پس از آن رستگاری گوری، این کتاب را تجربه خوبی برای خواندن خواند. به طور کلی، از تلاش و دلگرمی شما برای نقاشی کردن فرهنگ بنگالی با شیوه زندگی واقع گرایانه ایالات متحده در پشت جلد جنبش تاریخی ناکالیتی، قدردانی میکنم. من آن را یک داستان نمایشی می نامم که در آن شما از طریق شخصیت های خود چندین عنصر را معرفی کرده اید. پیامدهای Tollygunge، ساخته شده بر روی زمین بازیابی شده در خلیج بنگال، در زندگی مردم رود آیلند در امریکا و بازتاب تراژدی های مرتبط با Udayan در تعامل با Naxalism در زندگی این نسل و پس از آن نسل بعدی شده اند شما را به زیبایی تصور کنید با تشکر !
مشاهده لینک اصلی
همه زنان نباید مادر باشند. همه مادران فرزندان خود را دوست ندارند. این باید در مورد بیشتر نوشته شود. همچنین، هر کس نمی تواند عاقلانه تر از زمانی که آنها بزرگتر می شوند و \"تمام زخم ها\" بهبود می یابند. این ها برخی از تم های The Lowland هستند. آنچه که در مورد هر دو رمان لاهیری دیده می شود این است که او در زمینه نوشتن تک تک تک تک استخوان ها استاد است. در آنجا (Clichà © D) تجربه مهاجرین تنها مهاجر که من به آن مربوط است، اما او نیز بیشتر به یک مکان است که برای کسانی که کشور خود را ترک نکرده است، سخت است توضیح دهید. انزوا که در کشور جدید شما احساس می کنید، با رنجی که از کشور تولد شما احساس می کنید، از بین می رود، و مردم آن را \"غریبه\" می دانند، و همه آن ها درون خود پیچیده شده اند، زیرا شما آن را به خودتان انجام دادید. تو ترک کردی شوهران به سمت چپ می روند، کودکان به سمت چپ می روند، خانواده ها و خاطرات به سمت چپ می روند. به نظر می رسد همه چیز باقی مانده است، گناه است با دست خود را ریختن خود را به یک گوشه رنگ آمیزی، و سپس از تصویر به طور کامل. آیا شما قرار بود به احساس ارتباط با مردم به دلیل شما به آنها مربوط است؟ از آنجا که آنها به شما تولد دادند، یا شما را بالا برده، یا در طول سال ها در همان خانه با شما زندگی می کردند؟ آیا چیزی برای شما اشتباه است اگر شما چیزی برای آنها احساس نکنید؟ آیا این مشترک و نامشخص است، یا شما یک ناهنجاری هستید؟ آنها یک خانواده از همبستگی بودند. آنها برخورد کرده و پراکنده شده اند. درحالیکه کتاب Lowland را می خواندم، فکر می کردم که من آن را تا آنجا که می دانستم، دوست نداشتم. شاید این درست است. اما من همان واکنش عاطفی خام را به هر دو کتاب داشته ام و برای من خیلی زیاد است.
مشاهده لینک اصلی
دو برادر، متولد پانزده ماه متولد در کلکته، هند، تا سال 1960، زمانی که هر دو در دوازده سالگی خود هستند و منافع آنها شروع به تفرقه اند، جدا نیست. Udayar پیرو سیاست های انقلابی Maos می شود و به جنبش Naxalite پیوست. کدام یک از من باید به ویکی شناخته شده نگاه کنم. Subhash برای ادامه تحصیل به آمریکا می رود. همانطور که من این را مطالعه می کردم، احساس کردم که نیمه اول مانند طرح بود، فقط استخوان های لخت شخصیت های شخصیت ها آشکار شد. بیشتر وضعیت سیاسی دقیق تر بود. در نیمه دوم این تغییر و همه لمس های کوچک، مشاهدات مکان، مردم و زمان که لوحیریس به آن اشاره شده است، زنده شد. این یک داستان از پشیمانی است، از اشتباهات ساخته شده است، چگونه یک شخص، زنده و مرده می تواند تا مدت زیادی به اثرات بسیاری برسد. این مسئله این است که قادر به خودداری کردن و زندگی کردن از کفار نیست. در اینجا آنها برخی از داستان های شگفت انگیز هستند، برخی مشاهدات بسیار بصری در مورد قیمت خشونت و انقلاب. گاهی اوقات احساس می کردم که لاهیلی شخصیت هایش را در یک تصادف به تصویر می کشد، روایت تقریبا بی احساس از زندگی اش. تا زمانی که من این کتاب را تمام کردم، متوجه شدم که این روش چگونه کار می کند، زیرا احساس می کردم که آنها را می شناختم و آنها را خیلی خوب درک می کردم. این خیلی تدریجی بود که تا پایان من نمیتوانستم آن را با هم بپیمایند. اگر خواننده با این رمان صبور باشد، من معتقدم که بسیاری از آنها همانند احساس خواهند کرد.
مشاهده لینک اصلی
جومپا لاهیر با توانایی به خوبی نوشته است. شما بعضی از کتاب ها را برای طرح و برخی دیگر برای عشق عامیانه به زبان می خوانید. در حالی که @ Lowland @ راضی به من کرد، آن زبان جومپا Lahiris است که من را دور انداختن یک بار دیگر. چیزی که من واقعا در مورد این کتاب قدردانی کردم، اهداف جومپا لاهیری است که در جنبش سیاسی قرار دارد که انگیزه ای برای هر خط قرمز در کتاب است. لاهیری از تله وسوسه انگیز نقطه ی سیاسی دور می ماند و به جای آن تأثیری که جنبش بر شمار شخصیت ها و زندگی آنها دارد که قلب کتاب را تشکیل می دهند متمرکز می شود. در حالی که من به شدت با هیچ یک از شخصیت های مانند من با @ The Nameake انجام نشد @ من هنوز هم متوجه شدم که داستان من را در با هم در حال آشنا و هم در خارج از کشور. هر بار که فکر میکردم که شخصیتی نداشتم، آنها به من تعجب کردند. این باید برای هر کسی که کتاب های قبلی Jhumpa Lahiris را دوست داشت خواسته باشد. اوه، و من الان احساس می کنم مجبور به بازدید از رود آیلند هستم. لاهیری آن را کاملا صدق می کند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب گودی
خرید کتاب گودی
جستجوی کتاب گودی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
Behind hyacinth water، در آب سیل Lowland: این بود که در آن، اگر محله مورد حمله قرار گرفت، Udayan به او گفته بود او پنهان است. او به او گفت که یک بخش وجود دارد که در آن رشد به خصوص متراکم بود. او قلع نفتی را در پشت خانه نگه داشت، برای کمک به او در پشت دیوار. حتی با دست زخمی، او می تواند آن را مدیریت کند. @ Hey Jhumpa، نام او خیلی ریتمیک است، من نمیتوانم در هنگام نوشتن افکار من در مورد کتاب شما مقاومت کنم. اگرچه من در مورد معنی آن آگاه نیستم، اما در عین حال، درک آن در موسیقی وجود دارد. من از مشاهدات ظریف و شفافیت شما در زمانی که این محیط را در شخصیت های پروس خود نشان می دهید، طرفدارم. شما این کار را خیلی خوب انجام می دهید که معمولا در آن غوطه ور می شوم. برای اولین بار در نوشته های شما در «نام خانوادگی» آمده ام و وقتی کتاب دوم خود را به پایان رسانده ام؛ نظر من در مورد مهارت های پینگینگ شما خیلی تغییر نکرده است. با این که من موضوع موضوع نام خانوادگی را دوست نداشتم، سال ها پیش وقتی که آن را خواندم، می توانم به زودی آن را امتحان کنم، این اعتراف که اکنون به نوعی توسعه یافته صبر و نوعی تحمل، درگیر شدن در حوزه ی این داستان ها، که چند سال پیش فنجان چای من نبود. با توجه به این که من این داستان را بیشتر به خاطر دامنه و شیوع آن نه تنها از لحاظ فضا و زمان و همچنین از لحاظ جابجایی، در داخل و خارج از آن روابط ایجاد شده است که شما را به نسل های بعد از شخصیت های خود منتقل می کند. شما داستان خود را از دو برادر Subhash و Udayan آغاز کردید، که تا به حال پا را در Tolly باشگاه، مانند بسیاری از مردم در مجاورت، آنها را از دروازه چوبی خود، دیوارهای آجر خود را صدها بار گذشت. â € œSubhash دست خود را با هم به ارمغان آورد. او احساس وزن خود را برادرم، پا، صندل منحصر به فرد ساندل، و سپس تمام بدن خود را، تحمل برای یک لحظه. به سرعت Udayan خود را بالا برد. او دیوار را می گذراند. »یکی از آنها بعدها برای یک دکترا اعتراض می کند. در ایالات متحده و دیگران توسط جنبش اولیه نکسالیتی در اواخر دهه 1960 تحت تاثیر قرار گرفته و از منطقه نکسالبری بدست می آید. \"روزنامه\" آنچه را مطبوعات چینی پیش بینی کرده بود نقل کرده است: جرقه درجردلینگ یک آتش سوزی آغاز خواهد کرد و قطعا گستردگی های گسترده هند را به آتش خواهد کشید. \"شخصیت های رنج آور در رمان شما وجود دارد. احترام وجود دارد اتمام وجود دارد تراژدی های ارتباطی، حوادث دردناک و تصورات طول عمرشان از یک نسل به دیگران در داستان شما وجود دارد و پس از آن روش بسیار جذابی برای نوشتن جزئیات دقیق زندگی مهاجران وجود دارد. من آن را دوست داشتم.اما من یک بار دیگر دو مسئله داشتم، ابتدا پرویز خود فقط در میان میانه ای که در آن من علاقه ای به طرح داشته ام، غافلگیر شدم و دوم، هیچ ارتباط احساسی با شخصیت ها در بسیاری از نقاط وجود نداشت، جایی که انتظار داشتم برخی از گفتگو های احساسی ، برخی از احساسات و احساساتی که شخصیت های شما را درگیر می کند. شما فقط داستان کوتاه را با خط تک، تخت و کوتاه نقل مکان کرده اید، و این نوعی پیشرفت مغزی در داستان است. این احتمالا سبک شماست؛ من آن را در این نقاط نادیده گرفتم. در حالی که در تجزیه و تحلیل این، من بسیار مطمئن هستم که شما یک نویسنده داستان کوتاه بهتر از یک رمان نویس است، اگر چه من هنوز از طریق کار داستانی کوتاه خود را. این فقط فرض من تا کنون است! با این حال، بخش نهایی یک سوم از داستان شما برخی از کسانی که از احساسات دید چشم پوشی کرد؛ من از ابتدا از دست رفتم شخصیت Bela و پس از آن رستگاری گوری، این کتاب را تجربه خوبی برای خواندن خواند. به طور کلی، از تلاش و دلگرمی شما برای نقاشی کردن فرهنگ بنگالی با شیوه زندگی واقع گرایانه ایالات متحده در پشت جلد جنبش تاریخی ناکالیتی، قدردانی میکنم. من آن را یک داستان نمایشی می نامم که در آن شما از طریق شخصیت های خود چندین عنصر را معرفی کرده اید. پیامدهای Tollygunge، ساخته شده بر روی زمین بازیابی شده در خلیج بنگال، در زندگی مردم رود آیلند در امریکا و بازتاب تراژدی های مرتبط با Udayan در تعامل با Naxalism در زندگی این نسل و پس از آن نسل بعدی شده اند شما را به زیبایی تصور کنید با تشکر !
مشاهده لینک اصلی
همه زنان نباید مادر باشند. همه مادران فرزندان خود را دوست ندارند. این باید در مورد بیشتر نوشته شود. همچنین، هر کس نمی تواند عاقلانه تر از زمانی که آنها بزرگتر می شوند و \"تمام زخم ها\" بهبود می یابند. این ها برخی از تم های The Lowland هستند. آنچه که در مورد هر دو رمان لاهیری دیده می شود این است که او در زمینه نوشتن تک تک تک تک استخوان ها استاد است. در آنجا (Clichà © D) تجربه مهاجرین تنها مهاجر که من به آن مربوط است، اما او نیز بیشتر به یک مکان است که برای کسانی که کشور خود را ترک نکرده است، سخت است توضیح دهید. انزوا که در کشور جدید شما احساس می کنید، با رنجی که از کشور تولد شما احساس می کنید، از بین می رود، و مردم آن را \"غریبه\" می دانند، و همه آن ها درون خود پیچیده شده اند، زیرا شما آن را به خودتان انجام دادید. تو ترک کردی شوهران به سمت چپ می روند، کودکان به سمت چپ می روند، خانواده ها و خاطرات به سمت چپ می روند. به نظر می رسد همه چیز باقی مانده است، گناه است با دست خود را ریختن خود را به یک گوشه رنگ آمیزی، و سپس از تصویر به طور کامل. آیا شما قرار بود به احساس ارتباط با مردم به دلیل شما به آنها مربوط است؟ از آنجا که آنها به شما تولد دادند، یا شما را بالا برده، یا در طول سال ها در همان خانه با شما زندگی می کردند؟ آیا چیزی برای شما اشتباه است اگر شما چیزی برای آنها احساس نکنید؟ آیا این مشترک و نامشخص است، یا شما یک ناهنجاری هستید؟ آنها یک خانواده از همبستگی بودند. آنها برخورد کرده و پراکنده شده اند. درحالیکه کتاب Lowland را می خواندم، فکر می کردم که من آن را تا آنجا که می دانستم، دوست نداشتم. شاید این درست است. اما من همان واکنش عاطفی خام را به هر دو کتاب داشته ام و برای من خیلی زیاد است.
مشاهده لینک اصلی
دو برادر، متولد پانزده ماه متولد در کلکته، هند، تا سال 1960، زمانی که هر دو در دوازده سالگی خود هستند و منافع آنها شروع به تفرقه اند، جدا نیست. Udayar پیرو سیاست های انقلابی Maos می شود و به جنبش Naxalite پیوست. کدام یک از من باید به ویکی شناخته شده نگاه کنم. Subhash برای ادامه تحصیل به آمریکا می رود. همانطور که من این را مطالعه می کردم، احساس کردم که نیمه اول مانند طرح بود، فقط استخوان های لخت شخصیت های شخصیت ها آشکار شد. بیشتر وضعیت سیاسی دقیق تر بود. در نیمه دوم این تغییر و همه لمس های کوچک، مشاهدات مکان، مردم و زمان که لوحیریس به آن اشاره شده است، زنده شد. این یک داستان از پشیمانی است، از اشتباهات ساخته شده است، چگونه یک شخص، زنده و مرده می تواند تا مدت زیادی به اثرات بسیاری برسد. این مسئله این است که قادر به خودداری کردن و زندگی کردن از کفار نیست. در اینجا آنها برخی از داستان های شگفت انگیز هستند، برخی مشاهدات بسیار بصری در مورد قیمت خشونت و انقلاب. گاهی اوقات احساس می کردم که لاهیلی شخصیت هایش را در یک تصادف به تصویر می کشد، روایت تقریبا بی احساس از زندگی اش. تا زمانی که من این کتاب را تمام کردم، متوجه شدم که این روش چگونه کار می کند، زیرا احساس می کردم که آنها را می شناختم و آنها را خیلی خوب درک می کردم. این خیلی تدریجی بود که تا پایان من نمیتوانستم آن را با هم بپیمایند. اگر خواننده با این رمان صبور باشد، من معتقدم که بسیاری از آنها همانند احساس خواهند کرد.
مشاهده لینک اصلی
جومپا لاهیر با توانایی به خوبی نوشته است. شما بعضی از کتاب ها را برای طرح و برخی دیگر برای عشق عامیانه به زبان می خوانید. در حالی که @ Lowland @ راضی به من کرد، آن زبان جومپا Lahiris است که من را دور انداختن یک بار دیگر. چیزی که من واقعا در مورد این کتاب قدردانی کردم، اهداف جومپا لاهیری است که در جنبش سیاسی قرار دارد که انگیزه ای برای هر خط قرمز در کتاب است. لاهیری از تله وسوسه انگیز نقطه ی سیاسی دور می ماند و به جای آن تأثیری که جنبش بر شمار شخصیت ها و زندگی آنها دارد که قلب کتاب را تشکیل می دهند متمرکز می شود. در حالی که من به شدت با هیچ یک از شخصیت های مانند من با @ The Nameake انجام نشد @ من هنوز هم متوجه شدم که داستان من را در با هم در حال آشنا و هم در خارج از کشور. هر بار که فکر میکردم که شخصیتی نداشتم، آنها به من تعجب کردند. این باید برای هر کسی که کتاب های قبلی Jhumpa Lahiris را دوست داشت خواسته باشد. اوه، و من الان احساس می کنم مجبور به بازدید از رود آیلند هستم. لاهیری آن را کاملا صدق می کند.
مشاهده لینک اصلی