رمان «تبصره‌‌ی 22» را می‌توان به همراه «برهنه‌ها و مرده‌ها» (نورمن میلر) و «سلاخ‌خانه‌ی شماره 5» (کورت ونه‌گات) یکی از سه اثر مهم ادبیات ضدجنگ آمریکا خواند. نویسندگان هر سه رمان به نوعی در رویدادهای جنگ جهانی دوم شرکت داشته‌اند و آن را از نزدیک تجربه کرده‌اند. جوزف هِلـِر که فرزند خانواده‌ای مهاجر از یهودیان روس‌تبار بود، در سال 1942 در سن 19 سالگی به ارتش آمریکا پیوست و در سال‌های پایانی جنگ به عنوان بمب‌انداز هواپیماهای بی25 در شصت ماموریت جنگی شرکت کرد (در هواپیماهای آن دوره خلبانی، ناوبری و مسیریابی، و هدف‌یابی برای انداختن بمب هر یک مسئول جداگانه‌ای داشت)
خرید کتاب گذری به هند
جستجوی کتاب گذری به هند در گودریدز
معرفی کتاب گذری به هند از نگاه کاربران
آسمان همه چیز را حل می کند - نه تنها آب و هوا و فصول، بلکه زمانی که زمین زیبا باشد. او خودش می تواند کمی کار کند - فقط پرشهای ضعیف گلهاست. اما زمانی که آسمان را انتخاب می کند، شکوه می تواند به بازارهای Chandrapore باران و یا شادی را از افق به افق منتقل کند. آسمان می تواند این کار را انجام دهد، زیرا آنقدر قوی و بسیار عظیم است. قدرت از خورشید می آید، روزانه به آن تزریق می شود. اندازه از زمین غرق شده. بدون کوه در منحنی نقض نیست. لیگ بعد از لیگ زمین زمین تخت است، کمی بلند می شود، دوباره مسطح است. فقط در جنوب، جایی که یک گروه از مشت و انگشتان از طریق خاک نفوذ می کنند، گسترش بی پایان است. این مشت ها و انگشتان ماربره هیلز شامل غارهای فوق العاده هستند. در سال های پایانی حکومت بریتانیا در هند (در حالی که فورستر، نوشتن این کتاب در سال 1924، نمی توانست بداند که هند در کمتر از بیست ساله مستقل خواهد شد، پنج سال)، گذر به هند، در سطح، داستان سوء تفاهم و پیامدهای طولانی مدت آن است. اما این تنها توصیف قطعه باریت است. این کتاب کشف رابطه بین ستمگر و ستمدیده، ناکارآمدی و اشتباهات انسانی است و اینکه آیا دوستی بین استعمارگر و استعمار وجود دارد. این همچنین نقد متفکرانه و قدرتمند درباره حضور انگلیس در هند است که فورستر ما را با انقباض جنگ به چندین نفر نشان می دهد. شخصیت های اصلی ما دکتر عزیز، یک مسلمان بومی است. آقای فیلدینگ، معلم انگلیس که هنوز به یکی از @ Anglo-Indians @ تبدیل نشده است؛ و خانم مور و خانم Quested، تازه از قایق انگلستان. خانم کویست در هند است که از خانم مورس پسر ازدواج کند و هر دو زن علاقه مند به دیدن واقعی هند هستند. خانم مور دوست دکتر دکتر عزیز را هنگامی که با او در مسجد دیدار می کند، عزیز، خانم کویست، و فیلدینگ. پس از آنکه زنان در مورد غارهای ماربر ابراز علاقه می کنند، دکتر عزیز پیشنهاد می کند که راهنمای آنها باشد. (سفر تا نیمه راه از طریق کتاب انجام نمی شود، اما غارها حضور دائمی در داستان دارند، هرچند که در پسزمینه تا حدودی تهدیدی به نظر می رسد) در حالیکه عزیز در غارها با زنان است، یک حادثه اتفاق می افتد و به علت سوء تفاهم، عزیزم خود را با خانم Quested متهم می کند. مجموعه ای از اتفاقات ناگوار باعث می شود او به نظر گویاتر از او باشد و او بازداشت می شود. اتهام خانم Quested، و طرفین شخصیت ها در محاکمه بعدی قرار می گیرند، اعتراضات طولانی مدت و مسدود شدن مسائل را به سطح می اندازند، و هیچ کس از دست ندهد. این دومین کتاب فورست بود که من خواندم، و من آن را بیشتر از یک اتاق با یک دیدار لذت بردم. این دومین بار من را تا حدود صد صفحات نداشت، اما این از ابتدا من را تحریک کرده بود. من عاشق توصیف های زیبای فارست از هند، نگاه او به ذهن مردم و این واقعیت است که یک نویسنده انگلیسی می تواند چنین نقاشی پر از استعمار را بنویسد. با این حال بهتر است او انگلیسی را نگذارند و هندیها را آرمانی کنند - هر کس در اینجا ناقص است، اما هیچکس خارج از ذهن نیست. شخصیت ها همه خوب هستند، اما همیشه دلسوز نیستند. و هنگامی که عزیز دستگیر می شود، Forsters توصیف وحشتی که بریتانیایی ها را در بر می گیرد، نشاط بخش و متاسفانه برای خوانندگان قرن بیست و یکم آشنا است: @ آنها درباره زنان و کودکان صحبت کرده اند - این عبارت که مردی را از عقلانیت معاف می کند، زمانی که آن را تکرار کرده است دفعات کم. هر احساس می کرد که بهترین دوستش در جهان، در معرض خطر است، انتقام گرفت، و با تب و تاب ناپسندی پر شده بود، که در آن ویژگی های سرد و نیمه شناخته شده خانم Quested ناپدید شد و توسط همه شیرین ترین ها جایگزین شد و گرم ترین در زندگی شخصی. @
مشاهده لینک اصلی
هر چه بیشتر کتاب های E.M. Forster را می بینم، بیشتر متوجه می شوم که او مردی بود که دیدگاه های بسیار غیر معمولی را برای روزهایش برگزید. در \"اتاق با یک دیدگاه\"، او درباره استقلال روح زنان، در \"راه سوم\"، \"روش های ظریف\" تقسیم بندی طبقاتی افراد و در \"گذر به هندوستان\"، گفت: او بسیار ضد دیدگاه های کلانتریستی دربارۀ آنچه که یک جواهر تاج بود: هندوستان تحت اشغال انگلیس. تنش و تعصبات نژادی یک سوء تفاهم را به یک درام تبدیل می کند. رنگ پرتره Forster از ساکنان بریتانیا بسیار فراتر از لذت بردن است: آنها بومیان را به هر حال بدتر از همه می دانند، اغلب نمی توانند مضطرب شوند و به راحتی آنها را سرزنش نکنند زیرا هر چیزی که به آرامی آنها را آرزو می کند ، حتی زمانی که آنها بسیار واضح هستند که در گسل هستند. سرخپوستان به نوبه خود انگلیسی ها را بعنوان غیرقابل اعتماد به نظر می رسانند - البته البته برای کسانی که به دنبال هر کدام از آنها تقلید می کنند. این نگرش های ترکیبی سطوح مختلف خصومت بین نژادها، ادیان و کرات ها را تقویت می کند. وفاداری و عدالت به راحتی برای کسانی که در این محیط عجیب زندگی می کنند تعریف نمی شود و این باعث می شود که آب بیشتر شود. پس از چند صفحه، می دانستم که عزیزم خود را در معرض دشواری قرار می دهد: بازی مورد نیاز برای ماندن در طرف خوبی از بریتانیا. هیچ کس به طور مستقیم او را از هر چیزی متهم نمی کند، اما مردم از خفاش عادی می پذیرند که او چیزی اشتباه انجام داده است، که مانند همه اعضای نژاد او، منحرف است و تمایل طبیعی به فعالیت های جنایی دارد. مجموعه ای عجیب و غریب از رویداد باعث می شود او گویاتر شود و سطح خشم و ناراحتی را به سطح می رساند که رفتار اجتماعی مناسب آن به سادگی در زیر سطح پنهان شده است. و نتیجه نهایی این تقویت تعصبات منفی است که هر دو طرف نسبت به یکدیگر دارند. این بسیار آسان است که می گویند: - بی توجهی بی گناهان - چیزی است که به طرف دیگر به عنوان ناخوشایند تفسیر می شود، اما اگر هیچ گفت و شنود معقول و آزاد وجود ندارد، قطعنامه وجود ندارد. فورستر دو بار به هند رفت و این کتاب را به زودی پس از بازگشت به انگلستان نوشت. بدیهی است، این تجربه مثبت نبوده و رویکردهای نژادپرستانه هموطنانش او را ناراحت کرده است. اما رمان تمركز ندارد: پیچیدگی وضعیت در جزئیات كاملا توضیح داده شده است، كه واقعا به خواننده می گوید كه هیچ راه حل آسان نمی تواند سیاست استعمارگرایی و روابط شخصی بین گروه های گوناگون را مطابقت دهد. تنش ها اجتناب ناپذیر هستند، همانطور که اختلاف نظر است، اما بدون باز بودن و محبت، منازعه با هم مخلوط نخواهند شد. تفاوت های فرهنگی در این کتاب به علت دینامیک قدرت غلبه بر غیر ممکن است، اما جالب است که توجه داشته باشیم که گروه های مختلف هندی ها همانند به عنوان بریتانیایی نسبت به آنها، مخالف یکدیگر هستند. من ابتدا نگران این بودم که این داستان روستائی در مورد وحشی های نجیب و سفیدپوست های بزرگ سفید پوست باشد، اما فورستر، هندوها را آرمانی نمی کند و انگلیس را دمی زد. او به سادگی نشان می دهد که علیرغم بهترین اهداف، همه انسان ها ناقص هستند. او همچنین روشن می کند که برخی از نگرش های شخصیت او از پیشداوری های پیش پا افتاده نمی آیند، بلکه از برهم زدن نومیدی نفرت انگیز که توسط فرماندهان آنها بوجود می آید. آقای Heaslop به سادگی با تقلید از افسران ارشد، بیش از حد در مورد تجربه مستقیم خود را از هند فکر می کند، اما او به طور ناخواسته نگرش های نفرت انگیز نژاد پرستانه در بالای صفحه منتشر می کند. از گوشه ای از جهان که در آن یک تقسیم زبانشناختی وجود دارد: زبان انگلیسی و سخنرانان فرانسوی (به طور استعاری و معنایی) در حدود 300 سال گلویشان بوده و با وجود آینه تاریخی تاریخی، مردم با هرگونه تعصب غلط نگرش ها و متهم کردن یکدیگر به استعمار فرهنگی با تنها نتیجه رانندگی گوه بین افراد کاملا مناسب و معقول که نمی توانند از این ایده سرکوب استعماری استفاده کنند. \"گذار به هند\" این پویایی عجیب و غریب معاصر را تکرار کرد و همچنین باعث شد من فکر کنم که نیروهای پلیس برای توصیف نژادی نمیتوانند در ایالات متحده کمک کنند. بعضی از چیزها برای غلبه بر آن بسیار سخت است، و نفرت نهادینه شده، قطعا یکی از آنهاست. دیدگاههای انسانی فورستر در همه کتابهایش با حساسیت و هوش زیاد بیان شده است. پروسس او زیبا است و شما را به این محیط عجیب و غریب که با دوشیزه Quested و خانم مور آشنا می شود، می برد. شما آخرین صفحه را روشن می کنید و به مدت طولانی فکر می کنید. من آن را به چهار ستاره تقسیم کردم، زیرا به عنوان یک کتاب جالب و خوب نوشته شده است، از آن لذت نمی برم به همان اندازه که به «پایان دادن به» یا «اتاق با یک دیدگاه»: شاید موضوع، در حالی که مهم ، بسیار کمتر لذت بخش است یا شاید به خاطر اینکه من نمیتوانم به هر کاراکتر متصل شوم به لوسی یا مارگارت. به عبارت دیگر، این یک کتاب فوق العاده است که به من شخصا کمتر از آثار آقای فورستر دست زده است.
مشاهده لینک اصلی
4.5@India خدایان را دوست دارد.و انگلیسیها مانند خدایان خدمت می کنند. من در ابتدا این کلاسیک را وقتی 18 ساله خواندم، به یاد دارم. طرح اصلی در حافظه من باقی مانده بود، اما خیلی چیز دیگری نبود. در حال حاضر آن را در 40 سالگی من دوباره خواندید، و این را شگفت زده کردید که چگونه متن متناسب با چشم انداز جامعه شناختی و در واقع سیاسی است. رمان فورستر، منتشر شده در سال 1924، با امپریالیسم روبرو بود، نشان دهنده تعاملات بین انگلیس و سرخپوستان در شهر خیالی Chandrapore. همانطور که انتظار می رود، اکثر انگلیسی ها به شیوه ای خشن تر عمل می کنند، پر از محبت، متعصب، نژادپرستی و در واقع جهل است. این خود به خود پیشگام نیست. نه، شوک ناشی از نویسنده بود که هر دو طرف روایت خود را به تصویر می کشد، صدای بومیان را نیز می دهد، و بنابراین جوهر استعمار را به چالش می کشد. فورستر همچنین تنش بین شخصیت های مسلمان و هندو را نشان داد که اغلب آنها فقط در چشم بریتانیایی ها قرار داشتند. من می توانم این ناهماهنگی ذاتی بین دو طرف را ببینم، مفاهیم وحشیانه و غیرمستقیم آنها در هر دوی این نژادها و مذاهب، ساختن \"انفجار\" بسیار طبیعی است. به نظر می آید؟ چیز دیگری که از دیدگاه قرن بیست و یکم من متوجه شدم، نقش زنان است، بعضی از آنها رفتار بدتر از همسرانشان دارند، دیگران تلاش می کنند که درست انجام دهند، همه به عنوان پیاده استفاده می شوند. من تعجب می کنم که فورستر چه نوشته است و اگر شرایط خود (به ویژه اوقات شخصی که او را خارج از نگرش اجتماعی احساس می کند) به او انگیزه ای برای تحلیل بیشتر داد. این رمان واقعا راه حلی نداشته، اما با توجه به این مسائل، ما را از آنها آگاه تر می کند و امیدواریم به ما نیز آموزش دهیم.
مشاهده لینک اصلی
\"گذر به هندوستان\" بیشتر از همه یک داستان دوستی شکننده است که با دقت تفاوت های فرهنگی را دربر می گیرد. این داستان یک سوء تفاهم کوچک و اشتباه احمقانه و پیامدهای اساسی آن است. آدلا مأموریتی که وارد هند مستعمراتی با بهترین و خالصترین نیتها می شود، باعث آسیب جبران ناپذیر به شهرت دکتر دکتر حسین می شود و در نتیجه دوستی او با سیریل فیلدینگ، معلم انگلیسی را ویران می کند. آدلا نه چندان قهرمان است، بلکه یک کاتالیزور رویدادهایی است که به دلیل احساسات نامعلوم و غرور زخمی شده دوستی است که تقریبا در شکاف میان دو فرهنگ موفق شده است اما ساختار بسیار ظریف است که کوچکترین چیزها موج می زند. \"یک مکث در مکان اشتباه، صدای تلطیف، یک کلمه کلیدی بی معنی اشتباه گرفته شده است، و کل مکالمه محکوم شده است. در نهایت نتیجه Forster این است که رستگاری و هر گونه دوستی در آینده تنها پس از پایان استعمارگر امکان پذیر است، زیرا عدم تعادل قدرت همواره در معرض نجابت قرار می گیرد. نقطه نظر خوش بینانه Forster در تلاش است تا (من فکر می کنم، اگر چه من ممکن است اشتباه باشد) این است که این ناسازگاری فرهنگی نیست که برای همه آن را خراب کند، تنها تنش میان ستمگران و ستمگران است. بله، ممکن است مردم نشانه های اجتماعی یکدیگر را نادرست بدانند اگر از نظر فرهنگی آگاه نیستند، اما بدون داشتن غنای مستعمراتی و ناراحتی، این راحتی می تواند حل شود. \"پاک کردن، شما همسران، دو برابر سریع، می گویند. ما ممکن است از یکدیگر نفرت داشته باشیم، اما از شما بیشتر متنفریم. اگر کریم نمی خواهد شما را ببرد، اگر پنجاه و پنج صد سال طول بکشد ما از شر شما خلاص می شویم، بله، ما هر یک از انگلیسی ها را به دریا می کشیم، و سپس @ او را در برابر او رنج می برند furiouslyâ \"و پس از آن، @ او به نتیجه رسید، نیمی از او را بوسید، @ شما و من باید دوستان. @ این یکی از کتاب های بهتر است که علیه نژادپرستی صحبت می کنند، اما البته از آن است که کاملا از خود نژادپرستی اما من نمی توانم تصور کنم که چطور ممکن است، مخصوصا وقتی که و با چه کسی نوشته شد، تصور می شود. حتی امروزه تقریبا غیرممکن است که افکار ما را از مفهوم دیگر خلاص کنیم. و پذیرش آن و آگاه شدن از آن، احتمالا نتایج بهتر را نسبت به نگرش شگفت آور نیاویه مانند خانم مور که در هند به هندوستان می آید، همراه با آدلا، و تفکر می تواند آسیب کلیه ساختار سیاسی اجتماعی هندوستان استعماری به سادگی یک انسان خوب است. به همین ترتیب او تصور می کرد که می تواند گرمای هندی را زنده بماند، اما در نهایت او را کشت، زیرا طبیعت در گذر به هند عمدتا سرکوبگر و حتی خصمانه است - مبارزه علیه بریتانیایی ها قرار می گیرد. من به ویژه کمدی وحشتی که توصیف محاکمه پوچ و چگونگی حرکت از طرف کنترل در دو طرف بود و خانم مور تبدیل به یک نوع از ملودی قبل از اینترنت به عنوان â € ~Esmis Esmoorâ € ™ بود، در حالی که دکتر عزیز از دست رفته همه ویژگی های شخصی او، حتی به افرادی که او را به خوبی شناخت، و تجسم \"هیولا پوست\" پوست بود. این کلیشه ها هرگز عمیق به خاک سپرده نمی شوند و در صورت لزوم می توان آنها را بسیار سریع استخراج کرد. بلافاصله مردان در رمان شروع به صحبت در مورد زنان و کودکان می کنند و یک بار زنان خود را محافظت می کنند و کودکان وارد مرحله می شوند و تمام این دلایل رها می شوند. اینها چگونه این مردان ترس و آسیب پذیری خود را ترسیم می کنند. البته، ما البته نمی ترسیم، زیرا ما مردان قوی هستیم، اما زنان و کودکان ما باید از زنان و کودکان محافظت کنند، بیشتر از زنان و کودکان محافظت کنند. \"بعضی از اتوماتیک خلبان آتاویستی روشن می شود و شما می توانید به هر جنگ غیرمنتظره ای برسید تا زمانی که شما زنان و کودکان را محافظت کنید. همانطور که انتظار می رود، عبور از هند به زیبایی نوشته شده است. من چند ماه پیش خواندن آن را داشتم اما هنوز بخشی از مراسم افتتاحیه و مخلوطی از توصیف های قابل توجه و عجیب و غریب را به یاد می آورم، به طوری که سبک Forster را مشخص می کند. در صفحه اول عبارت «معابد ناکارآمد» در توضیحات Chandrapore و فقدان جذابیت آن پیدا خواهید کرد. حتی این دو واژه را می توان با روش های مختلف تفسیر کرد. آیا معابد به عنوان یک محل عبادت بی اثر هستند، چرا که آنها در برابر حمله به بریتانیا هیچ کمک نمیکنند یا به عنوان نشانه هایی از دیدگاه توریستی بریتانیا، بی اثر هستند. یا این جمله کوچک در چشم انداز هند: â € œ [â € |] تخته سنگ گفت: â € ~ من زنده است، â € ™ سنگ کوچک پاسخ داد: â € ~ من تقریبا زنده است. â € â € فارستر تلاش می کند که در توصیف های خود از شخصیت ها، هندی ها و انگلیسی ها، عادلانه باشد و حتی اگر او آنها را تحقیر کند، او با این کار عاشق می شود - اما همیشه روشن است که انگلیسی ها چه کسانی هستند از موقعیتی که از لحاظ اخلاقی اشتباه است شروع کنید و برای یک کتاب از آن دوران تازه سازی کنید. سخت است که درباره «دیگر» منصفانه بنویسید، حتی پرسش هایی درباره اینکه چه کسی باید باشد، آیا ما باید این داستان ها را به «دیگران» خودمان بگوییم. البته ما باید، اما در عین حال من فکر می کنم یک کار شجاعانه است که سعی کنیم از دیدگاه های مختلف و یک تمرین عالی در همدلی بنویسیم - تا زمانی که شما قبول نکنید هرگز ...
مشاهده لینک اصلی
این کتاب صلح کلاسیک ادبیات است. این تفاوت ها در اندیشه غرب و راه شرق فکر را توصیف می کند. این نشان می دهد که در دو فرهنگ انگلستان و هند شباهت وجود دارد. اختلافات مشخصی در رؤسای هندوئیسم، بودیسم، اسلام، مسیحیت و روشنفكری وجود دارد. من این کتاب را به همه توصیه می کنم. از آن لذت ببرید و برکت دهید. دیموند
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب گذری به هند
خرید کتاب گذری به هند
جستجوی کتاب گذری به هند در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
هر چه بیشتر کتاب های E.M. Forster را می بینم، بیشتر متوجه می شوم که او مردی بود که دیدگاه های بسیار غیر معمولی را برای روزهایش برگزید. در \"اتاق با یک دیدگاه\"، او درباره استقلال روح زنان، در \"راه سوم\"، \"روش های ظریف\" تقسیم بندی طبقاتی افراد و در \"گذر به هندوستان\"، گفت: او بسیار ضد دیدگاه های کلانتریستی دربارۀ آنچه که یک جواهر تاج بود: هندوستان تحت اشغال انگلیس. تنش و تعصبات نژادی یک سوء تفاهم را به یک درام تبدیل می کند. رنگ پرتره Forster از ساکنان بریتانیا بسیار فراتر از لذت بردن است: آنها بومیان را به هر حال بدتر از همه می دانند، اغلب نمی توانند مضطرب شوند و به راحتی آنها را سرزنش نکنند زیرا هر چیزی که به آرامی آنها را آرزو می کند ، حتی زمانی که آنها بسیار واضح هستند که در گسل هستند. سرخپوستان به نوبه خود انگلیسی ها را بعنوان غیرقابل اعتماد به نظر می رسانند - البته البته برای کسانی که به دنبال هر کدام از آنها تقلید می کنند. این نگرش های ترکیبی سطوح مختلف خصومت بین نژادها، ادیان و کرات ها را تقویت می کند. وفاداری و عدالت به راحتی برای کسانی که در این محیط عجیب زندگی می کنند تعریف نمی شود و این باعث می شود که آب بیشتر شود. پس از چند صفحه، می دانستم که عزیزم خود را در معرض دشواری قرار می دهد: بازی مورد نیاز برای ماندن در طرف خوبی از بریتانیا. هیچ کس به طور مستقیم او را از هر چیزی متهم نمی کند، اما مردم از خفاش عادی می پذیرند که او چیزی اشتباه انجام داده است، که مانند همه اعضای نژاد او، منحرف است و تمایل طبیعی به فعالیت های جنایی دارد. مجموعه ای عجیب و غریب از رویداد باعث می شود او گویاتر شود و سطح خشم و ناراحتی را به سطح می رساند که رفتار اجتماعی مناسب آن به سادگی در زیر سطح پنهان شده است. و نتیجه نهایی این تقویت تعصبات منفی است که هر دو طرف نسبت به یکدیگر دارند. این بسیار آسان است که می گویند: - بی توجهی بی گناهان - چیزی است که به طرف دیگر به عنوان ناخوشایند تفسیر می شود، اما اگر هیچ گفت و شنود معقول و آزاد وجود ندارد، قطعنامه وجود ندارد. فورستر دو بار به هند رفت و این کتاب را به زودی پس از بازگشت به انگلستان نوشت. بدیهی است، این تجربه مثبت نبوده و رویکردهای نژادپرستانه هموطنانش او را ناراحت کرده است. اما رمان تمركز ندارد: پیچیدگی وضعیت در جزئیات كاملا توضیح داده شده است، كه واقعا به خواننده می گوید كه هیچ راه حل آسان نمی تواند سیاست استعمارگرایی و روابط شخصی بین گروه های گوناگون را مطابقت دهد. تنش ها اجتناب ناپذیر هستند، همانطور که اختلاف نظر است، اما بدون باز بودن و محبت، منازعه با هم مخلوط نخواهند شد. تفاوت های فرهنگی در این کتاب به علت دینامیک قدرت غلبه بر غیر ممکن است، اما جالب است که توجه داشته باشیم که گروه های مختلف هندی ها همانند به عنوان بریتانیایی نسبت به آنها، مخالف یکدیگر هستند. من ابتدا نگران این بودم که این داستان روستائی در مورد وحشی های نجیب و سفیدپوست های بزرگ سفید پوست باشد، اما فورستر، هندوها را آرمانی نمی کند و انگلیس را دمی زد. او به سادگی نشان می دهد که علیرغم بهترین اهداف، همه انسان ها ناقص هستند. او همچنین روشن می کند که برخی از نگرش های شخصیت او از پیشداوری های پیش پا افتاده نمی آیند، بلکه از برهم زدن نومیدی نفرت انگیز که توسط فرماندهان آنها بوجود می آید. آقای Heaslop به سادگی با تقلید از افسران ارشد، بیش از حد در مورد تجربه مستقیم خود را از هند فکر می کند، اما او به طور ناخواسته نگرش های نفرت انگیز نژاد پرستانه در بالای صفحه منتشر می کند. از گوشه ای از جهان که در آن یک تقسیم زبانشناختی وجود دارد: زبان انگلیسی و سخنرانان فرانسوی (به طور استعاری و معنایی) در حدود 300 سال گلویشان بوده و با وجود آینه تاریخی تاریخی، مردم با هرگونه تعصب غلط نگرش ها و متهم کردن یکدیگر به استعمار فرهنگی با تنها نتیجه رانندگی گوه بین افراد کاملا مناسب و معقول که نمی توانند از این ایده سرکوب استعماری استفاده کنند. \"گذار به هند\" این پویایی عجیب و غریب معاصر را تکرار کرد و همچنین باعث شد من فکر کنم که نیروهای پلیس برای توصیف نژادی نمیتوانند در ایالات متحده کمک کنند. بعضی از چیزها برای غلبه بر آن بسیار سخت است، و نفرت نهادینه شده، قطعا یکی از آنهاست. دیدگاههای انسانی فورستر در همه کتابهایش با حساسیت و هوش زیاد بیان شده است. پروسس او زیبا است و شما را به این محیط عجیب و غریب که با دوشیزه Quested و خانم مور آشنا می شود، می برد. شما آخرین صفحه را روشن می کنید و به مدت طولانی فکر می کنید. من آن را به چهار ستاره تقسیم کردم، زیرا به عنوان یک کتاب جالب و خوب نوشته شده است، از آن لذت نمی برم به همان اندازه که به «پایان دادن به» یا «اتاق با یک دیدگاه»: شاید موضوع، در حالی که مهم ، بسیار کمتر لذت بخش است یا شاید به خاطر اینکه من نمیتوانم به هر کاراکتر متصل شوم به لوسی یا مارگارت. به عبارت دیگر، این یک کتاب فوق العاده است که به من شخصا کمتر از آثار آقای فورستر دست زده است.
مشاهده لینک اصلی
4.5@India خدایان را دوست دارد.و انگلیسیها مانند خدایان خدمت می کنند. من در ابتدا این کلاسیک را وقتی 18 ساله خواندم، به یاد دارم. طرح اصلی در حافظه من باقی مانده بود، اما خیلی چیز دیگری نبود. در حال حاضر آن را در 40 سالگی من دوباره خواندید، و این را شگفت زده کردید که چگونه متن متناسب با چشم انداز جامعه شناختی و در واقع سیاسی است. رمان فورستر، منتشر شده در سال 1924، با امپریالیسم روبرو بود، نشان دهنده تعاملات بین انگلیس و سرخپوستان در شهر خیالی Chandrapore. همانطور که انتظار می رود، اکثر انگلیسی ها به شیوه ای خشن تر عمل می کنند، پر از محبت، متعصب، نژادپرستی و در واقع جهل است. این خود به خود پیشگام نیست. نه، شوک ناشی از نویسنده بود که هر دو طرف روایت خود را به تصویر می کشد، صدای بومیان را نیز می دهد، و بنابراین جوهر استعمار را به چالش می کشد. فورستر همچنین تنش بین شخصیت های مسلمان و هندو را نشان داد که اغلب آنها فقط در چشم بریتانیایی ها قرار داشتند. من می توانم این ناهماهنگی ذاتی بین دو طرف را ببینم، مفاهیم وحشیانه و غیرمستقیم آنها در هر دوی این نژادها و مذاهب، ساختن \"انفجار\" بسیار طبیعی است. به نظر می آید؟ چیز دیگری که از دیدگاه قرن بیست و یکم من متوجه شدم، نقش زنان است، بعضی از آنها رفتار بدتر از همسرانشان دارند، دیگران تلاش می کنند که درست انجام دهند، همه به عنوان پیاده استفاده می شوند. من تعجب می کنم که فورستر چه نوشته است و اگر شرایط خود (به ویژه اوقات شخصی که او را خارج از نگرش اجتماعی احساس می کند) به او انگیزه ای برای تحلیل بیشتر داد. این رمان واقعا راه حلی نداشته، اما با توجه به این مسائل، ما را از آنها آگاه تر می کند و امیدواریم به ما نیز آموزش دهیم.
مشاهده لینک اصلی
\"گذر به هندوستان\" بیشتر از همه یک داستان دوستی شکننده است که با دقت تفاوت های فرهنگی را دربر می گیرد. این داستان یک سوء تفاهم کوچک و اشتباه احمقانه و پیامدهای اساسی آن است. آدلا مأموریتی که وارد هند مستعمراتی با بهترین و خالصترین نیتها می شود، باعث آسیب جبران ناپذیر به شهرت دکتر دکتر حسین می شود و در نتیجه دوستی او با سیریل فیلدینگ، معلم انگلیسی را ویران می کند. آدلا نه چندان قهرمان است، بلکه یک کاتالیزور رویدادهایی است که به دلیل احساسات نامعلوم و غرور زخمی شده دوستی است که تقریبا در شکاف میان دو فرهنگ موفق شده است اما ساختار بسیار ظریف است که کوچکترین چیزها موج می زند. \"یک مکث در مکان اشتباه، صدای تلطیف، یک کلمه کلیدی بی معنی اشتباه گرفته شده است، و کل مکالمه محکوم شده است. در نهایت نتیجه Forster این است که رستگاری و هر گونه دوستی در آینده تنها پس از پایان استعمارگر امکان پذیر است، زیرا عدم تعادل قدرت همواره در معرض نجابت قرار می گیرد. نقطه نظر خوش بینانه Forster در تلاش است تا (من فکر می کنم، اگر چه من ممکن است اشتباه باشد) این است که این ناسازگاری فرهنگی نیست که برای همه آن را خراب کند، تنها تنش میان ستمگران و ستمگران است. بله، ممکن است مردم نشانه های اجتماعی یکدیگر را نادرست بدانند اگر از نظر فرهنگی آگاه نیستند، اما بدون داشتن غنای مستعمراتی و ناراحتی، این راحتی می تواند حل شود. \"پاک کردن، شما همسران، دو برابر سریع، می گویند. ما ممکن است از یکدیگر نفرت داشته باشیم، اما از شما بیشتر متنفریم. اگر کریم نمی خواهد شما را ببرد، اگر پنجاه و پنج صد سال طول بکشد ما از شر شما خلاص می شویم، بله، ما هر یک از انگلیسی ها را به دریا می کشیم، و سپس @ او را در برابر او رنج می برند furiouslyâ \"و پس از آن، @ او به نتیجه رسید، نیمی از او را بوسید، @ شما و من باید دوستان. @ این یکی از کتاب های بهتر است که علیه نژادپرستی صحبت می کنند، اما البته از آن است که کاملا از خود نژادپرستی اما من نمی توانم تصور کنم که چطور ممکن است، مخصوصا وقتی که و با چه کسی نوشته شد، تصور می شود. حتی امروزه تقریبا غیرممکن است که افکار ما را از مفهوم دیگر خلاص کنیم. و پذیرش آن و آگاه شدن از آن، احتمالا نتایج بهتر را نسبت به نگرش شگفت آور نیاویه مانند خانم مور که در هند به هندوستان می آید، همراه با آدلا، و تفکر می تواند آسیب کلیه ساختار سیاسی اجتماعی هندوستان استعماری به سادگی یک انسان خوب است. به همین ترتیب او تصور می کرد که می تواند گرمای هندی را زنده بماند، اما در نهایت او را کشت، زیرا طبیعت در گذر به هند عمدتا سرکوبگر و حتی خصمانه است - مبارزه علیه بریتانیایی ها قرار می گیرد. من به ویژه کمدی وحشتی که توصیف محاکمه پوچ و چگونگی حرکت از طرف کنترل در دو طرف بود و خانم مور تبدیل به یک نوع از ملودی قبل از اینترنت به عنوان â € ~Esmis Esmoorâ € ™ بود، در حالی که دکتر عزیز از دست رفته همه ویژگی های شخصی او، حتی به افرادی که او را به خوبی شناخت، و تجسم \"هیولا پوست\" پوست بود. این کلیشه ها هرگز عمیق به خاک سپرده نمی شوند و در صورت لزوم می توان آنها را بسیار سریع استخراج کرد. بلافاصله مردان در رمان شروع به صحبت در مورد زنان و کودکان می کنند و یک بار زنان خود را محافظت می کنند و کودکان وارد مرحله می شوند و تمام این دلایل رها می شوند. اینها چگونه این مردان ترس و آسیب پذیری خود را ترسیم می کنند. البته، ما البته نمی ترسیم، زیرا ما مردان قوی هستیم، اما زنان و کودکان ما باید از زنان و کودکان محافظت کنند، بیشتر از زنان و کودکان محافظت کنند. \"بعضی از اتوماتیک خلبان آتاویستی روشن می شود و شما می توانید به هر جنگ غیرمنتظره ای برسید تا زمانی که شما زنان و کودکان را محافظت کنید. همانطور که انتظار می رود، عبور از هند به زیبایی نوشته شده است. من چند ماه پیش خواندن آن را داشتم اما هنوز بخشی از مراسم افتتاحیه و مخلوطی از توصیف های قابل توجه و عجیب و غریب را به یاد می آورم، به طوری که سبک Forster را مشخص می کند. در صفحه اول عبارت «معابد ناکارآمد» در توضیحات Chandrapore و فقدان جذابیت آن پیدا خواهید کرد. حتی این دو واژه را می توان با روش های مختلف تفسیر کرد. آیا معابد به عنوان یک محل عبادت بی اثر هستند، چرا که آنها در برابر حمله به بریتانیا هیچ کمک نمیکنند یا به عنوان نشانه هایی از دیدگاه توریستی بریتانیا، بی اثر هستند. یا این جمله کوچک در چشم انداز هند: â € œ [â € |] تخته سنگ گفت: â € ~ من زنده است، â € ™ سنگ کوچک پاسخ داد: â € ~ من تقریبا زنده است. â € â € فارستر تلاش می کند که در توصیف های خود از شخصیت ها، هندی ها و انگلیسی ها، عادلانه باشد و حتی اگر او آنها را تحقیر کند، او با این کار عاشق می شود - اما همیشه روشن است که انگلیسی ها چه کسانی هستند از موقعیتی که از لحاظ اخلاقی اشتباه است شروع کنید و برای یک کتاب از آن دوران تازه سازی کنید. سخت است که درباره «دیگر» منصفانه بنویسید، حتی پرسش هایی درباره اینکه چه کسی باید باشد، آیا ما باید این داستان ها را به «دیگران» خودمان بگوییم. البته ما باید، اما در عین حال من فکر می کنم یک کار شجاعانه است که سعی کنیم از دیدگاه های مختلف و یک تمرین عالی در همدلی بنویسیم - تا زمانی که شما قبول نکنید هرگز ...
مشاهده لینک اصلی
این کتاب صلح کلاسیک ادبیات است. این تفاوت ها در اندیشه غرب و راه شرق فکر را توصیف می کند. این نشان می دهد که در دو فرهنگ انگلستان و هند شباهت وجود دارد. اختلافات مشخصی در رؤسای هندوئیسم، بودیسم، اسلام، مسیحیت و روشنفكری وجود دارد. من این کتاب را به همه توصیه می کنم. از آن لذت ببرید و برکت دهید. دیموند
مشاهده لینک اصلی