نام من سرخ
Benim Adim Kirmizi 1998
اُرهان پاموک متولد 1952، در رمان « نام من سُرخ » بخشی از تاریخ ترکیه و ایران را در روزگاران گذشته از امپراتوری عثمانی و امپراطوری صفوی به تصویر کشیده‌است، حدود سالهای قبل از سال 1000 هجری قمری. در این رمان هنرمند، برای روایت و بهم پیوستن فصل های کتاب و ادامه ی موضوع فصل قبل به فصل بعد، چند صدایی یا پلی فونی را برگزیده، شخصیت‌های مختلف رمان، از دید خود و دیگران از اطرافیان ماجرا را بازگو کنند و گاه جواب قضاوت دیگران را میدهند. روش روایت بسیار دل پذیر است و واقعی. اُرهان پاموک نقاط مشترک تاریخی و ادبی و هنری بین ایران و ترکیه را در هر سطر از داستان در نظر داشته است و هنر هر یک استادان به نام مینیاتور را ستوده است. کتاب دارای پنجاه و نه فصل است و هر فصل از زبان یکی از شخصیت ها روایت می شود. ا.شربیانی
خرید کتاب نام من سرخ
جستجوی کتاب نام من سرخ در گودریدز
معرفی کتاب نام من سرخ از نگاه کاربران
Benim Adım Kırmızı, Orhan Pamuk
عنوان: نام من سرخ؛ نویسنده: اورهان پاموک؛ مترجم: عین الله غریب؛ تهران، چشمه، 1389؛ در 692 ص؛ چاپ چهارم 1393؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ارک - قرن 20 م
عنوان: نام من سرخ؛ نویسنده: اورهان پاموک؛ مترجم: تهمینه زاردشت؛ تهران، مروارید، 1391؛ در 594 ص؛ چاپ دوم 1392؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ارک - قرن 20 م
عنوان رمان «نام من سرخ» است ترجمه از «بنیم آدیم قیرمیزی»، شاید با عنوان دیگر هم چاپ شده باشد، نمیدانم. متن و روش روایت به قدری زیباست که اگر بخواهم تکه ای را انتخاب کنم، تا برای دل شما اینجا بکارم تا سبز شود، باید همه ی کتاب را از ابتدا تا انتها بنویسم، اورهان برنده ی جایزه نوبل ادبیات شده، در سال 2006، شاید برای این کتاب بوده، هوش از سرم پرید، دوباره، شروع به خواندن کرده ام. اورهان جایی مینویسد: «تصویر و متن، رنگ و کلمه، با هم برادرند.» اورهان پاموک میگوید: بعضی ها میگویند: «نام من سرخ» یک رمان ایرانی است، و من همیشه این را یک افتخار بزرگ، و تحسین میدانم. هوش و ذکاوت نویسنده کم نظیر است
ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
5 امتیاز هم کم هست برای این کتاب
اورهان پاموک به حق یکی از نویسندگان برتر دوران ما هستش.
نوع روایت و زبان کتاب بسیار گیرا و جذاب و بیان نظرات و دیدگاه اشیاء نوآوری بسیار موفق بود. .
نه تنها ارزش خوندن داشت، بلکه ارزش این رو داره که در کتابخانه هر فرد کتابخونی باشه...
اگه بخوام گل سرسبد کتابخونه ام رو انتخاب کنم، بی شک در کنار غزلیات سعدی و هومرو لنگلی دکتروف، این کتاب هم قرار داره!!!!!!!!!!!
مشاهده لینک اصلی
قلب من برای غرب زمانی که من در غرب و در شرق وقتی که من در غرب زندگی می کنم، دلم برای غرب می سوزد. بخش های دیگر من اصرار می کنم که یک زن باشم وقتی یک مرد و یک مرد وقتی یک زن هستم. چقدر سخت است که انسان باشم بدتر زندگی زندگی انسان است. من فقط میخواهم خودم را به سمت جلو و عقب بچرخانم، که هر دو در شرق و غرب باشند. Pamuks مداوم است، هرگز منجر به وسواس نیست. او نوشته داستان و غیر داستانی، مقالات مجلات و نیشخند های روزنامه و مصاحبه بی پایان در این موضوع است. او حتی در زندان پرتاب شده و برای هویتی که او انتخاب کرده است محاکمه می شود. هز برنده جایزه نوبل ادبیات شد تا تعهد خود را نسبت به ابراز ذهن و روحیه عمیقا تقسیم کند و (حداقل او و بسیاری دیگر از آنها معتقد است) کشورش-ترکیه است. (اگر قبلا به این نتیجه رسیده بودم که چیزی از یک قصه ادبی باقی مانده است، اما اگر فقط می توانم بگویم این تجربه تجربه خواندن این کتاب را آشکار می کند، من به خاطر عذرخواهی می کنم.) نام من قرمز است که به شما می گوید که این رمز و راز قتل است استانبول در قرن شانزدهم تحت حکومت سلطان قرار دارد. اما همچنین به شما می گوید که این موضوع در مورد بسیاری از چیزهای دیگر است، که هر کدام به لحاظ لحظه ای تغییر می کنند. فضای داستان کمی به باغ گارسیا-مارکزس میچرخد، اما داستان داستان هرگز برای او اشتباه نیست. هر فصل با یک صدای متفاوت بیان می شود - بعضی از آنها اعضای قابل قبول داستان داستان است و بعضی از آنها واقعا در آن دسته قرار می گیرند، اگر شما اسیدی بودید، اما همه آنها به همان اندازه معتبر به نظر می رسد، به این دلیل که هیچکس واقعا معتبر نیست، بنابراین ممکن است بعضی از داستانها یا افسانه ها به عنوان واقعیت باشد. (به عنوان مثال، ما از صدای نقاشی اسب، صدای جعلی زن است که در واقع یک مرد، یک قطعه طلایی و رنگ قرمز است، شنیدن است). آن اثیری و ناپایدار است و یک مفهوم از آن وجود ندارد ذهنیتی که در اینجا قابل اعتماد است. نمیتوانید به تله ای برسید که فرض کنید چیزی است که شما میخواهید به هر چیزی غیر از پسیکولوژی خاص لحظه ای مربوط باشد - Pamuk استاد تصویری از هر روز یک ذهن است و هر احساس یک لحظه غیر قابل اعتماد است - چگونه همه چیز مهم است با این واقعیت که فقط یک اتفاق می افتد که احساس گرسنگی در یک لحظه خاص، و یا به طور ناگهانی سفت در دیگری است. این یک کارآزمایی مطلق از بینش در مورد روانشناسی یک فرد خاص در یک زمان خاص و همه دلایل مختلفی است که آنها در این راه هستند، اما در عین حال قادر است که آنها را به عنوان قابل درک بودن از طریق همه این موارد، درک کنند. بیشتر آنچه که در کل کتاب به من وارد شد، چقدر وحشت زده شد، به نظر می رسید که پاموک از دست رفته چیزی بود. در حالی که نویسندگان دیگر ممکن است در تلاش برای تبدیل شدن به کارشناسی ارشد ادبیات، کارشناسی ارشد فرم، من فکر می کنم Pamuk امیدوار بود که او می تواند چیزی به عنوان یک استاد از ساخت پرده. فکر می کنم او می خواهد از دستش بربیاید، اگر بتواند این کتاب را به تئوری تروور در آسمان بدهد و آن را به عنوان یک قطعه الهی از پارچه های کار کرد. لیست ها بر روی لیست ها بر روی لیستی از چیزهای بی پایان است که برای صفحات ادامه دارد، فقط برای توقف و راه اندازی مجدد یک بار دیگر. به عنوان بخشی از احساسات متناقض خود را نسبت به غرب، در یک فرهنگ که داستان ها و سنت های آن اغلب در شرق به وجود آمد ... اگر چه او برای غرب خواسته است، همانند شخصیت های او، وحشت زده می شود، همه چیز که از شرق می داند ناپدید می شوند به نظر می رسد که او نمی تواند خودش را متوقف کند؛ اگر در مورد تاریخ و فرهنگ و افسانه همه چیز را لیست کند، همه چیز را دوباره و دوباره تکرار می کند تا اطمینان حاصل کنیم که ما آنها را به یاد می آوریم، برای همیشه از بین می رود. بیان او از دوگانگی نسبت به فرهنگ غرب، کاملا ذهنیت روشنگرها را در قرن شانزدهم بیان می کند. تروریست ها وحشت زده می کنند که تمام عمر خود را تبدیل به بی معنی می کنند. چیز دیگری جذاب، شگفت انگیز و وحشتناک این بود که چگونه پاموک این ایده را بیان می کند که هیچکس با آنها حرف نمی زند صدای خود را، هم از طریق نقاشان خود، محدود به قرن ها پیروی از یک سبک کامل است که برخی از استادان تصادفی که از بغداد بیرون آمده اند، نشان دهندهperspective الله است. @ این در نظر گرفته شده است که ارتداد و خطا بودن @ style @ و @ امضاها @ تا حد امکان پنهان می ماند - ایده ای که کوری آرمانی است که برای این هنرمندان به دست می آید فقط دلهره آور است - حداقل به شخص دیگری که از یک دیدگاه غرب می آید و نقاشان عمدا خود را از بین می برند، گرانترین کالای خود را، بارها و بارها، در بدست آوردن ایده بی معنی کمال که خودشان نیستند. قاتل در طول این کتاب به طور بی پایان تلاش می کند خود را با صحبت کردن در یک صدای پنهان کند که کاملا شبیه چگونگی دیدن او در مکان های دیگر نیست. اکثریت افرادی که خودشان صحبت می کنند داستان هایی برای بیان احساسات خود دارند - در واقع در ابتدا تمام روشنفکران مشکوک تقریبا به شکل داستان می گویند تا پاسخ هر گونه سوال مهم در مورد هر موضوع فلسفی، مذهبی یا حتی شخصی . احساسات خود را بیان می کنید فقط don ...
مشاهده لینک اصلی
به طور کلی، وقتی یک کتاب با یک فصل به نام \"I Am A Corpse\" شروع می شود، @ شما می دانید که رفتن بسیار خوب است. این رمان به گونه ای تنظیم شده است که هر فصل یک راوی متفاوت، از جمله (اما نه تنها)، سیاه، سیاه پوست، شیکور، سگ، اسب، قاتل و هنرمندان مختلف در این کارگاه را معرفی می کند. این نوع ساختار برای یک رمان رمز و راز جدید نیست - Wilkie Collins، برای مثال، آن را چندین بار استفاده کرد، بیشتر به ویژه در ماه سنگ - و این یک راه موثر برای ساخت یک داستان به منظور پنهان کردن whodunit است. هر شخصیت فقط به اندازه او توضیح می دهد و او می داند و در رمان Pamuks حتی قاتل هویت خود را پنهان می کند. ساختار در @ My Name Is Red @، اگر چه کمتر طراحی شده است برای حفظ تعلیق و بیشتر برای اجازه دادن به اتاق برای بحث های مختلف فلسفی در مورد هدف هنر و، شاید مهمتر از همه، تمایز بین دولت های اسلامی و اروپای غربی. حالت فرانکی نقاشی، به ویژه از نقاشی - برای تحسین موضوع، نقاشی کردن او از لحاظ ثروت و قدرت زمینی او، برای توزیع این تصویر به روشنی به عنوان نشان دادن کنترل، برای نشان دادن توانایی های خلاقانه هنرمند - در مرکز این بحث ها و بحث ها قرار دارد. عمه سیاه پوستان چنین تصاویری را جذاب و جذاب می بیند در حالی که دیگران آنها را به عنوان خیره کننده می بینند. به عنوان مثال، استاد عثمان خود را مجبور می کند بین سنت های قرن سنت اسلامی که به آن احترام می گذارند و سبک مدرن تر و مشخص تر خارجی اش را نفی کند، را انتخاب کند. چنین انتخابی آسان نیست، همانطور که هنرمندان خود را کشف می کنند. روش Frankish فردی هنرمند را جشن می گیرد - امضای هنرمند را همانند کمیسر تصویر جایزه می دهد. این احترام برای هنرمند، همانند هنر هنری، وسوسهی بزرگی برای مردان درگیر است و مستقیما به قتل میرسد. اما ساختار همچنین اجازه می دهد تا بحث دوم، نه در مورد هنر بلکه در مورد نوشتن در هنر همانطور که این یک رمان در مورد تصاویر بصری است، این نیز یک رمان در مورد ekphrasis - توضیح کلامی از هنر است. اکفراسی اثر کند شدن روایت و قطع آن را دارد. بنابراین، در Homers Illiad، صحنه نبرد بزرگ به طور ناگهانی با توضیح طولانی از سپر آشیل متلاشی می شود. پاموک با این مدل بارها و بارها بازی می کند. هنگامی که تصویر اسب که در رمان چندین بار توصیف شده است، صدای خودش را به دست می دهد، روایت قطع نمی شود، بلکه توصیف تصویر روایت می شود. علاوه بر این، همانطور که تصویر آن را بیان می کند، اصول اساسی استعمار استاد عثمان را به سنت های اسلامی رد می کند. پاموک به سختی می تواند از شوخی مقاومت کند - این یک رمان در مورد هنر است که در آن هیچ تصویری به نظر نمی رسد، به جز نقشه در ابتدا و آنهایی که ما در ذهنمان ایجاد می کنیم، همانطور که تصاویر تصور می کنیم. اما، آیا ما تصویری از اسب ایده آل، اسب خداوند می دهیم یا ما واقعا می توانیم طعم و بوی آن را لمس کنیم؟
مشاهده لینک اصلی
نام من قرمز است به عنوان زرق و برق دار به عنوان این illuminations.The روایت با وزن از چنین سبک هنری سرسخت جریان دارد.این درخشش خیره کننده است که ایجاد زیبایی بی حوصله ...... که bogs داستان داستان بسیار من نمی توانم بگویم شما چی فهمید
مشاهده لینک اصلی
نسخه ی بالا: من به نام سیاه، برای دوازده سال عزیزم شیکور عزیزم؛ من، شیکور، کاملا مطمئن نیستم که در این داستان چه کار می کنم؛ من Butterfly نامیده می شد، من کسی بودم که مرگ را کشیدم و میا فکر کرد که من قاتل هستم؛ من به عنوان استورک نامیده می شدم، من کسی بودم که درخت را می شناختم و پروانه همیشه به من حسادت می کرد؛ چون بدون استاد ما با استعداد تر بود من به عنوان اولیو نامگذاری شدم، من کسی بودم که شیطان را پرورش دادم و اسب ماهرانه را برداشتم؛ من عموی عزیزم هستم؛ من یک کتاب برای پناهگاه جهان، سلطان گلوبالی ما، قبل از اینکه توسط یکی از شاگردان من به قتل رسید، تهیه کنم؛ این است که من، استاد عثمان، آرزو می کنم که مسیر استاد بیژن زاده را که با یک سوزن کور شد، دنبال کند؛ من استرس هستم، چشم هایم همیشه در پنجره بود و گوش هایم همیشه به زمین بود؛ من یک جسد بودم Elegant Effendi قبل از اینکه توسط یک هنرمند همکارش کشته شود؛ من میا هستم، این کتاب را از صفحه 1 تا 508 خواندن و در حالی که خزنده و خونریزی به مرگ خوانده می شود. بنابراین لطفا کسی توضیح wth این کتاب در مورد؟ جکی چان: من کی هستم نسخه خفیف: داستان جالب در مورد استانبول در قرن شانزدهم. یک روز من از مسجد آبی شگفت انگیز بازدید می کنم که دوست خوبی از من، ادی، همیشه در مورد آن صحبت می کند. اما به طور جدی، اگرچه این کتاب شگفت انگیز است، نمیتوانم به آن دسترسی پیدا کنم. در کل چیزی روان کرنل من نیست. *** یکی از بول ها این کتاب را روی میز من گذاشت، هیچ وقت متوجه نشدم که کدام یک از آنها انگشتان خود را به یکدیگر نشان می دهند
مشاهده لینک اصلی
این کتاب در مورد هنر به همان اندازه یک رمان تاریخی است. ابتدا رمان داستان کوتاه نقاشان نقاش در استانبول در اواخر سال 1500. یکی از آنها یک قاتل است که یکی از متخصصان کمیته امدادش را می کشد و بعد از آن استاد سابقش. دختر ثروتمند مرحوم شده در یک مربی مذهبی و سیاسی است: شوهر سرباز خود را برای چهار سال گم شده است، اما بدون هیچ جسمی و هیچ شاهدی برای مرگ او، او نمی تواند طلاق بگیرد و با زندگی اش حرکت کند . او می خواهد شوهر جدید و پدرش را برای دو پسر جوانش پیدا کند و از نیت های عاشق برادر شوهرش دور شود. مردی به نام سیاه، که سرپرست نوعی است که پس از دوازده سال در سرزمین های دور به شهر بازگشته است، وارد کنید. او همچنان یک جوانب زیبا را از روزهای او به عنوان یک جوانب مشغول می کند. آیا او می تواند قاتل پدرش را پیدا کند، برادرزاده را در خلوت نگه دارد، به او کمک کند تا طلاق قانونی بگیرد و دستش را ازدواج کند؟ در طول راه ما در متن متناقض شده است که واقعا مینی مقاله در مورد اسب است؛ سگ ها در قرآن: چه چیزی قشنگ است؟ شیطان؛ مسیر سکه تقلبی، و غیره. حداقل نیمی از این کار طولانی در مورد هنر است. (من می گویم طولانی است، زیرا کاغذ کاغذی 500 صفحه ای که خوانده ام، کوچک بود، بنابراین این یک کتاب 700 یا 800 صفحه ای در فونت معمولی است.) نقاشی مینیاتور برای وارد شدن به امپراتوری عثمانی از ایران وارد شد. بیشتر نقاشی ها به صورت تصاویر در کتاب ها و مرزهای صفحات کتاب ها، همراه با خوشنویسی های دقیق، به نمایش گذاشته شد. (از دست نوشته های مونک ایرلندی مانند کتاب سلسله ها فکر کنید. نقاشی مینیاتور عثمانی بسیار تلطیف شده است. تصاویر از دیدگاه خدا از بالای مناره گرفته شده است و از آنچه که غرب به عنوان چشم انداز درست نگاه می کند استفاده نمی کند. ارتش به طور متقارن در صحنه های نبرد قرار داشت؛ اسب همیشه یک طرفه بالا بود؛ انگشتی که در دهان گذاشته شده همیشه تعجب آور است. مطابق با نگرانی های مذهبی در مورد بت پرستی، چهره های عمومی، شخصی نیستند. چه کسی جرات می کند یک فرد قابل شناسایی در مرکز یک نقاشی قرار دهد؟ انسان می تواند کپی کند تنها خدا می تواند ایجاد کند. نقاش سعی کرد اسب یا صندلی ایدهآل را به تصویر بکشد، همانطور که خداوند آن را ایجاد کرد (فکر کنید افلاطون، صندلی ایده آل است)، نه نوع فردی قبل از آنها. آیا فردی به وسیله یک نقاش مینیتاتورایی سنتی «سبک» یا «نقص» بیان شده است؟ آیا این را به خدا محکوم میکنید؟ همه اینها را با استادان اروپایی در همان زمان مانند داوینچی، میکل آنژ، رافائل مقایسه کنید (ترکها آنها را به نام â € œthe Venetiansâ €). بنابراین، بسیاری از این کتاب در مورد شرق در غرب دنیای هنری است. در مجموع، یک کتاب عالی از Pamuk برنده جایزه نوبل است. این داستان منافع من را حفظ کرد و من از هنر آموختن هنر عثمانی لذت بردم، حتی زمانی که بخش هایی که مینیاتوریست ها درباره فلسفه نقاشی صحبت می کردند در زمان های گوناگون تکراری بود.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب نام من سرخ
Benim Adim Kirmizi 1998
اُرهان پاموک متولد 1952، در رمان « نام من سُرخ » بخشی از تاریخ ترکیه و ایران را در روزگاران گذشته از امپراتوری عثمانی و امپراطوری صفوی به تصویر کشیده‌است، حدود سالهای قبل از سال 1000 هجری قمری. در این رمان هنرمند، برای روایت و بهم پیوستن فصل های کتاب و ادامه ی موضوع فصل قبل به فصل بعد، چند صدایی یا پلی فونی را برگزیده، شخصیت‌های مختلف رمان، از دید خود و دیگران از اطرافیان ماجرا را بازگو کنند و گاه جواب قضاوت دیگران را میدهند. روش روایت بسیار دل پذیر است و واقعی. اُرهان پاموک نقاط مشترک تاریخی و ادبی و هنری بین ایران و ترکیه را در هر سطر از داستان در نظر داشته است و هنر هر یک استادان به نام مینیاتور را ستوده است. کتاب دارای پنجاه و نه فصل است و هر فصل از زبان یکی از شخصیت ها روایت می شود. ا.شربیانی
خرید کتاب نام من سرخ
جستجوی کتاب نام من سرخ در گودریدز
عنوان: نام من سرخ؛ نویسنده: اورهان پاموک؛ مترجم: عین الله غریب؛ تهران، چشمه، 1389؛ در 692 ص؛ چاپ چهارم 1393؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ارک - قرن 20 م
عنوان: نام من سرخ؛ نویسنده: اورهان پاموک؛ مترجم: تهمینه زاردشت؛ تهران، مروارید، 1391؛ در 594 ص؛ چاپ دوم 1392؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ارک - قرن 20 م
عنوان رمان «نام من سرخ» است ترجمه از «بنیم آدیم قیرمیزی»، شاید با عنوان دیگر هم چاپ شده باشد، نمیدانم. متن و روش روایت به قدری زیباست که اگر بخواهم تکه ای را انتخاب کنم، تا برای دل شما اینجا بکارم تا سبز شود، باید همه ی کتاب را از ابتدا تا انتها بنویسم، اورهان برنده ی جایزه نوبل ادبیات شده، در سال 2006، شاید برای این کتاب بوده، هوش از سرم پرید، دوباره، شروع به خواندن کرده ام. اورهان جایی مینویسد: «تصویر و متن، رنگ و کلمه، با هم برادرند.» اورهان پاموک میگوید: بعضی ها میگویند: «نام من سرخ» یک رمان ایرانی است، و من همیشه این را یک افتخار بزرگ، و تحسین میدانم. هوش و ذکاوت نویسنده کم نظیر است
ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
5 امتیاز هم کم هست برای این کتاب
اورهان پاموک به حق یکی از نویسندگان برتر دوران ما هستش.
نوع روایت و زبان کتاب بسیار گیرا و جذاب و بیان نظرات و دیدگاه اشیاء نوآوری بسیار موفق بود. .
نه تنها ارزش خوندن داشت، بلکه ارزش این رو داره که در کتابخانه هر فرد کتابخونی باشه...
اگه بخوام گل سرسبد کتابخونه ام رو انتخاب کنم، بی شک در کنار غزلیات سعدی و هومرو لنگلی دکتروف، این کتاب هم قرار داره!!!!!!!!!!!
مشاهده لینک اصلی
قلب من برای غرب زمانی که من در غرب و در شرق وقتی که من در غرب زندگی می کنم، دلم برای غرب می سوزد. بخش های دیگر من اصرار می کنم که یک زن باشم وقتی یک مرد و یک مرد وقتی یک زن هستم. چقدر سخت است که انسان باشم بدتر زندگی زندگی انسان است. من فقط میخواهم خودم را به سمت جلو و عقب بچرخانم، که هر دو در شرق و غرب باشند. Pamuks مداوم است، هرگز منجر به وسواس نیست. او نوشته داستان و غیر داستانی، مقالات مجلات و نیشخند های روزنامه و مصاحبه بی پایان در این موضوع است. او حتی در زندان پرتاب شده و برای هویتی که او انتخاب کرده است محاکمه می شود. هز برنده جایزه نوبل ادبیات شد تا تعهد خود را نسبت به ابراز ذهن و روحیه عمیقا تقسیم کند و (حداقل او و بسیاری دیگر از آنها معتقد است) کشورش-ترکیه است. (اگر قبلا به این نتیجه رسیده بودم که چیزی از یک قصه ادبی باقی مانده است، اما اگر فقط می توانم بگویم این تجربه تجربه خواندن این کتاب را آشکار می کند، من به خاطر عذرخواهی می کنم.) نام من قرمز است که به شما می گوید که این رمز و راز قتل است استانبول در قرن شانزدهم تحت حکومت سلطان قرار دارد. اما همچنین به شما می گوید که این موضوع در مورد بسیاری از چیزهای دیگر است، که هر کدام به لحاظ لحظه ای تغییر می کنند. فضای داستان کمی به باغ گارسیا-مارکزس میچرخد، اما داستان داستان هرگز برای او اشتباه نیست. هر فصل با یک صدای متفاوت بیان می شود - بعضی از آنها اعضای قابل قبول داستان داستان است و بعضی از آنها واقعا در آن دسته قرار می گیرند، اگر شما اسیدی بودید، اما همه آنها به همان اندازه معتبر به نظر می رسد، به این دلیل که هیچکس واقعا معتبر نیست، بنابراین ممکن است بعضی از داستانها یا افسانه ها به عنوان واقعیت باشد. (به عنوان مثال، ما از صدای نقاشی اسب، صدای جعلی زن است که در واقع یک مرد، یک قطعه طلایی و رنگ قرمز است، شنیدن است). آن اثیری و ناپایدار است و یک مفهوم از آن وجود ندارد ذهنیتی که در اینجا قابل اعتماد است. نمیتوانید به تله ای برسید که فرض کنید چیزی است که شما میخواهید به هر چیزی غیر از پسیکولوژی خاص لحظه ای مربوط باشد - Pamuk استاد تصویری از هر روز یک ذهن است و هر احساس یک لحظه غیر قابل اعتماد است - چگونه همه چیز مهم است با این واقعیت که فقط یک اتفاق می افتد که احساس گرسنگی در یک لحظه خاص، و یا به طور ناگهانی سفت در دیگری است. این یک کارآزمایی مطلق از بینش در مورد روانشناسی یک فرد خاص در یک زمان خاص و همه دلایل مختلفی است که آنها در این راه هستند، اما در عین حال قادر است که آنها را به عنوان قابل درک بودن از طریق همه این موارد، درک کنند. بیشتر آنچه که در کل کتاب به من وارد شد، چقدر وحشت زده شد، به نظر می رسید که پاموک از دست رفته چیزی بود. در حالی که نویسندگان دیگر ممکن است در تلاش برای تبدیل شدن به کارشناسی ارشد ادبیات، کارشناسی ارشد فرم، من فکر می کنم Pamuk امیدوار بود که او می تواند چیزی به عنوان یک استاد از ساخت پرده. فکر می کنم او می خواهد از دستش بربیاید، اگر بتواند این کتاب را به تئوری تروور در آسمان بدهد و آن را به عنوان یک قطعه الهی از پارچه های کار کرد. لیست ها بر روی لیست ها بر روی لیستی از چیزهای بی پایان است که برای صفحات ادامه دارد، فقط برای توقف و راه اندازی مجدد یک بار دیگر. به عنوان بخشی از احساسات متناقض خود را نسبت به غرب، در یک فرهنگ که داستان ها و سنت های آن اغلب در شرق به وجود آمد ... اگر چه او برای غرب خواسته است، همانند شخصیت های او، وحشت زده می شود، همه چیز که از شرق می داند ناپدید می شوند به نظر می رسد که او نمی تواند خودش را متوقف کند؛ اگر در مورد تاریخ و فرهنگ و افسانه همه چیز را لیست کند، همه چیز را دوباره و دوباره تکرار می کند تا اطمینان حاصل کنیم که ما آنها را به یاد می آوریم، برای همیشه از بین می رود. بیان او از دوگانگی نسبت به فرهنگ غرب، کاملا ذهنیت روشنگرها را در قرن شانزدهم بیان می کند. تروریست ها وحشت زده می کنند که تمام عمر خود را تبدیل به بی معنی می کنند. چیز دیگری جذاب، شگفت انگیز و وحشتناک این بود که چگونه پاموک این ایده را بیان می کند که هیچکس با آنها حرف نمی زند صدای خود را، هم از طریق نقاشان خود، محدود به قرن ها پیروی از یک سبک کامل است که برخی از استادان تصادفی که از بغداد بیرون آمده اند، نشان دهندهperspective الله است. @ این در نظر گرفته شده است که ارتداد و خطا بودن @ style @ و @ امضاها @ تا حد امکان پنهان می ماند - ایده ای که کوری آرمانی است که برای این هنرمندان به دست می آید فقط دلهره آور است - حداقل به شخص دیگری که از یک دیدگاه غرب می آید و نقاشان عمدا خود را از بین می برند، گرانترین کالای خود را، بارها و بارها، در بدست آوردن ایده بی معنی کمال که خودشان نیستند. قاتل در طول این کتاب به طور بی پایان تلاش می کند خود را با صحبت کردن در یک صدای پنهان کند که کاملا شبیه چگونگی دیدن او در مکان های دیگر نیست. اکثریت افرادی که خودشان صحبت می کنند داستان هایی برای بیان احساسات خود دارند - در واقع در ابتدا تمام روشنفکران مشکوک تقریبا به شکل داستان می گویند تا پاسخ هر گونه سوال مهم در مورد هر موضوع فلسفی، مذهبی یا حتی شخصی . احساسات خود را بیان می کنید فقط don ...
مشاهده لینک اصلی
به طور کلی، وقتی یک کتاب با یک فصل به نام \"I Am A Corpse\" شروع می شود، @ شما می دانید که رفتن بسیار خوب است. این رمان به گونه ای تنظیم شده است که هر فصل یک راوی متفاوت، از جمله (اما نه تنها)، سیاه، سیاه پوست، شیکور، سگ، اسب، قاتل و هنرمندان مختلف در این کارگاه را معرفی می کند. این نوع ساختار برای یک رمان رمز و راز جدید نیست - Wilkie Collins، برای مثال، آن را چندین بار استفاده کرد، بیشتر به ویژه در ماه سنگ - و این یک راه موثر برای ساخت یک داستان به منظور پنهان کردن whodunit است. هر شخصیت فقط به اندازه او توضیح می دهد و او می داند و در رمان Pamuks حتی قاتل هویت خود را پنهان می کند. ساختار در @ My Name Is Red @، اگر چه کمتر طراحی شده است برای حفظ تعلیق و بیشتر برای اجازه دادن به اتاق برای بحث های مختلف فلسفی در مورد هدف هنر و، شاید مهمتر از همه، تمایز بین دولت های اسلامی و اروپای غربی. حالت فرانکی نقاشی، به ویژه از نقاشی - برای تحسین موضوع، نقاشی کردن او از لحاظ ثروت و قدرت زمینی او، برای توزیع این تصویر به روشنی به عنوان نشان دادن کنترل، برای نشان دادن توانایی های خلاقانه هنرمند - در مرکز این بحث ها و بحث ها قرار دارد. عمه سیاه پوستان چنین تصاویری را جذاب و جذاب می بیند در حالی که دیگران آنها را به عنوان خیره کننده می بینند. به عنوان مثال، استاد عثمان خود را مجبور می کند بین سنت های قرن سنت اسلامی که به آن احترام می گذارند و سبک مدرن تر و مشخص تر خارجی اش را نفی کند، را انتخاب کند. چنین انتخابی آسان نیست، همانطور که هنرمندان خود را کشف می کنند. روش Frankish فردی هنرمند را جشن می گیرد - امضای هنرمند را همانند کمیسر تصویر جایزه می دهد. این احترام برای هنرمند، همانند هنر هنری، وسوسهی بزرگی برای مردان درگیر است و مستقیما به قتل میرسد. اما ساختار همچنین اجازه می دهد تا بحث دوم، نه در مورد هنر بلکه در مورد نوشتن در هنر همانطور که این یک رمان در مورد تصاویر بصری است، این نیز یک رمان در مورد ekphrasis - توضیح کلامی از هنر است. اکفراسی اثر کند شدن روایت و قطع آن را دارد. بنابراین، در Homers Illiad، صحنه نبرد بزرگ به طور ناگهانی با توضیح طولانی از سپر آشیل متلاشی می شود. پاموک با این مدل بارها و بارها بازی می کند. هنگامی که تصویر اسب که در رمان چندین بار توصیف شده است، صدای خودش را به دست می دهد، روایت قطع نمی شود، بلکه توصیف تصویر روایت می شود. علاوه بر این، همانطور که تصویر آن را بیان می کند، اصول اساسی استعمار استاد عثمان را به سنت های اسلامی رد می کند. پاموک به سختی می تواند از شوخی مقاومت کند - این یک رمان در مورد هنر است که در آن هیچ تصویری به نظر نمی رسد، به جز نقشه در ابتدا و آنهایی که ما در ذهنمان ایجاد می کنیم، همانطور که تصاویر تصور می کنیم. اما، آیا ما تصویری از اسب ایده آل، اسب خداوند می دهیم یا ما واقعا می توانیم طعم و بوی آن را لمس کنیم؟
مشاهده لینک اصلی
نام من قرمز است به عنوان زرق و برق دار به عنوان این illuminations.The روایت با وزن از چنین سبک هنری سرسخت جریان دارد.این درخشش خیره کننده است که ایجاد زیبایی بی حوصله ...... که bogs داستان داستان بسیار من نمی توانم بگویم شما چی فهمید
مشاهده لینک اصلی
نسخه ی بالا: من به نام سیاه، برای دوازده سال عزیزم شیکور عزیزم؛ من، شیکور، کاملا مطمئن نیستم که در این داستان چه کار می کنم؛ من Butterfly نامیده می شد، من کسی بودم که مرگ را کشیدم و میا فکر کرد که من قاتل هستم؛ من به عنوان استورک نامیده می شدم، من کسی بودم که درخت را می شناختم و پروانه همیشه به من حسادت می کرد؛ چون بدون استاد ما با استعداد تر بود من به عنوان اولیو نامگذاری شدم، من کسی بودم که شیطان را پرورش دادم و اسب ماهرانه را برداشتم؛ من عموی عزیزم هستم؛ من یک کتاب برای پناهگاه جهان، سلطان گلوبالی ما، قبل از اینکه توسط یکی از شاگردان من به قتل رسید، تهیه کنم؛ این است که من، استاد عثمان، آرزو می کنم که مسیر استاد بیژن زاده را که با یک سوزن کور شد، دنبال کند؛ من استرس هستم، چشم هایم همیشه در پنجره بود و گوش هایم همیشه به زمین بود؛ من یک جسد بودم Elegant Effendi قبل از اینکه توسط یک هنرمند همکارش کشته شود؛ من میا هستم، این کتاب را از صفحه 1 تا 508 خواندن و در حالی که خزنده و خونریزی به مرگ خوانده می شود. بنابراین لطفا کسی توضیح wth این کتاب در مورد؟ جکی چان: من کی هستم نسخه خفیف: داستان جالب در مورد استانبول در قرن شانزدهم. یک روز من از مسجد آبی شگفت انگیز بازدید می کنم که دوست خوبی از من، ادی، همیشه در مورد آن صحبت می کند. اما به طور جدی، اگرچه این کتاب شگفت انگیز است، نمیتوانم به آن دسترسی پیدا کنم. در کل چیزی روان کرنل من نیست. *** یکی از بول ها این کتاب را روی میز من گذاشت، هیچ وقت متوجه نشدم که کدام یک از آنها انگشتان خود را به یکدیگر نشان می دهند
مشاهده لینک اصلی
این کتاب در مورد هنر به همان اندازه یک رمان تاریخی است. ابتدا رمان داستان کوتاه نقاشان نقاش در استانبول در اواخر سال 1500. یکی از آنها یک قاتل است که یکی از متخصصان کمیته امدادش را می کشد و بعد از آن استاد سابقش. دختر ثروتمند مرحوم شده در یک مربی مذهبی و سیاسی است: شوهر سرباز خود را برای چهار سال گم شده است، اما بدون هیچ جسمی و هیچ شاهدی برای مرگ او، او نمی تواند طلاق بگیرد و با زندگی اش حرکت کند . او می خواهد شوهر جدید و پدرش را برای دو پسر جوانش پیدا کند و از نیت های عاشق برادر شوهرش دور شود. مردی به نام سیاه، که سرپرست نوعی است که پس از دوازده سال در سرزمین های دور به شهر بازگشته است، وارد کنید. او همچنان یک جوانب زیبا را از روزهای او به عنوان یک جوانب مشغول می کند. آیا او می تواند قاتل پدرش را پیدا کند، برادرزاده را در خلوت نگه دارد، به او کمک کند تا طلاق قانونی بگیرد و دستش را ازدواج کند؟ در طول راه ما در متن متناقض شده است که واقعا مینی مقاله در مورد اسب است؛ سگ ها در قرآن: چه چیزی قشنگ است؟ شیطان؛ مسیر سکه تقلبی، و غیره. حداقل نیمی از این کار طولانی در مورد هنر است. (من می گویم طولانی است، زیرا کاغذ کاغذی 500 صفحه ای که خوانده ام، کوچک بود، بنابراین این یک کتاب 700 یا 800 صفحه ای در فونت معمولی است.) نقاشی مینیاتور برای وارد شدن به امپراتوری عثمانی از ایران وارد شد. بیشتر نقاشی ها به صورت تصاویر در کتاب ها و مرزهای صفحات کتاب ها، همراه با خوشنویسی های دقیق، به نمایش گذاشته شد. (از دست نوشته های مونک ایرلندی مانند کتاب سلسله ها فکر کنید. نقاشی مینیاتور عثمانی بسیار تلطیف شده است. تصاویر از دیدگاه خدا از بالای مناره گرفته شده است و از آنچه که غرب به عنوان چشم انداز درست نگاه می کند استفاده نمی کند. ارتش به طور متقارن در صحنه های نبرد قرار داشت؛ اسب همیشه یک طرفه بالا بود؛ انگشتی که در دهان گذاشته شده همیشه تعجب آور است. مطابق با نگرانی های مذهبی در مورد بت پرستی، چهره های عمومی، شخصی نیستند. چه کسی جرات می کند یک فرد قابل شناسایی در مرکز یک نقاشی قرار دهد؟ انسان می تواند کپی کند تنها خدا می تواند ایجاد کند. نقاش سعی کرد اسب یا صندلی ایدهآل را به تصویر بکشد، همانطور که خداوند آن را ایجاد کرد (فکر کنید افلاطون، صندلی ایده آل است)، نه نوع فردی قبل از آنها. آیا فردی به وسیله یک نقاش مینیتاتورایی سنتی «سبک» یا «نقص» بیان شده است؟ آیا این را به خدا محکوم میکنید؟ همه اینها را با استادان اروپایی در همان زمان مانند داوینچی، میکل آنژ، رافائل مقایسه کنید (ترکها آنها را به نام â € œthe Venetiansâ €). بنابراین، بسیاری از این کتاب در مورد شرق در غرب دنیای هنری است. در مجموع، یک کتاب عالی از Pamuk برنده جایزه نوبل است. این داستان منافع من را حفظ کرد و من از هنر آموختن هنر عثمانی لذت بردم، حتی زمانی که بخش هایی که مینیاتوریست ها درباره فلسفه نقاشی صحبت می کردند در زمان های گوناگون تکراری بود.
مشاهده لینک اصلی