رمان «نادیا» یکی از مشهورترین کارهای جنبش سورئالیستی فرانسه و دومین رمان منتشر شده از «آندره برتون» محسوب میشود. این رمان در سال ۱۹۲۸ منشتر شده‌است. رمان با یک سئوال شروع میشود «من کی هستم؟» این رمان براساس تعاملاتی که «برتون»، با یک زن جوان به نام «نادیا» در طی ده روز داشته، شکل گرفته و از این لحاظ به نوعی یک شبه خودنگاری، از ارتباط «برتون» با یکی از بیماران روانی «پی‌یر ژانت» محسوب میشود. ساختار غیرخطی کتاب، در بعضی از قسمتها شامل اشاراتی، به بعضی از دیگر هنرمندان سورئال پاریس، مثل «لوئی آراگون» میشود، و از این لحاظ به سوی واقعیت میل میکند. آخرین خط کتاب، شامل عنوانی برای کنسرت فلوت «پی‌یر بلوز» است
خرید کتاب نادیا
جستجوی کتاب نادیا در گودریدز
معرفی کتاب نادیا از نگاه کاربران
نادیا بخشی از داستان یونسکو و تخیلی درباره برخورد با برتون است. من از نادیا خیلی بیشتر از ماهی های قابل حل با برتون لذت بردم. این یک داستان منحصر به فرد زیبا است، من فکر نمی کنم واقعا آن را عاشقانه به عنوان آن را در طبیعت بسیار جداگانه، که در آن Breton ملاقات با یک خانم عجیب و غریب جذاب وایف به نام Nadja. دلیل این که او نزدیک به یک سال با او ملاقات می کند، این است که او به اندازه حد اکسپرسیونیسم سورئالیسم @ (من فکر می کنم این خوب است، اما واقعا یک بار او را به خواست او demystified و رها از او). به غیر از ماهی حلال، Nadja دارای یک داستان خطی است و بنابراین می توانید بدون تعجب بنشینید و خواندن آن را انجام دهید. شخصیت ناجی یک شکل کامپوزیت است که به تلفیق صفات دو موشک Breton ها تبدیل می شود: لئون و سوزان. دلیل این که من واقعا آن را یک داستان عاشقانه نامیده است این است که برتون به عنوان موز به Nadja به نظر می رسد، او اغلب مراقبت از او را در معنای پدرانه، اما این کوتاه مدت به عنوان تقریبا یک سال است. او قادر به مقابله با نیازهای نصب او نیست و از او خسته شده است، زیرا او نهایتا الهام بخشش از او را گرفته است، او شروع به نادیده گرفتن او می کند، تا در نهایت متوجه شود که او مورد نیاز نیست و تنها از زندگی اش پیروی می کند تا به زودی در یک ذهنیت پذیرفته شود بیمارستان. با این حال واقعیت به نظر می رسد یک تصویر بسیار خوشحال نیست، برتون با خلاقیت او قادر به تبدیل این مرحله از زندگی خود، همراه با دیگر حوادث کمی از زندگی خود را به یک روایت surrealistic عجیب و غریب قانع کننده است که به عنوان یکی از بهترین رمان های سورئالیسم.
مشاهده لینک اصلی
بررسی کوتاه: فانتزی مردانه در مورد زن مطیع در زبان پر زرق و برق سخن گفته است. کمی کوتاه بررسی: این کتاب کاملا صاف و هیچ چیزی نزدیک به انتظارات من برای آن دست نیافت. برتون صرف زمان زیادی می کند که بدون هیچ نتیجه گیری دقیق از تفسیر پیچیده ای که در حال صحبت کردن در مورد نادیا پرستش او است یا به طور خلاصه رفتار او را ناراحت می کند یا احساس ناراحتی می کند، متوجه می شود که او در مرکز جهان او نیست. پیدا کردن، زمانی که حتی من او را ترک کرد، او را به گردباد زندگی عادی در اطراف او مکیده شد و مشتاق او را، در میان امتیازات دیگر، برای خوردن، برای خواب، مجبور شد. برخي از بازي هاي برتون ها واقعا جالب بودند و مراجعه به مکان ها و تاريخ آنها جالب بود، اما نمايشگرهاي برتون با خود به شدت متورم شده فقط باعث مي شود کتاب کاملا ناخوشايند باشد. نجواهایی که او می بیند (اینکه آیا شئ به معنای واقعی بودن یا نه تفسیر است، در کنار نقطه است) تقریبا نکته ای است که در مورد زنان نابینا به چشم می خورد و من علاقه ای به ماندن در چنین ذهنیتی ندارم برای خیلی طولانی .
مشاهده لینک اصلی
در ابتدای رمان اوبوتیون، بر اساس آنچه که سورئالیست ها می گویند، «مینی مانیفست» می گویند، پیشنهاد می شود که راوی ما به نوعی پدیدارشناسی از پوچ بودن تجربیات کووتیایی تلاش خواهد کرد. همانطور که معلوم است، با این حال، تجزیه و تحلیل تنها به تجربیات مربوط می شود، به عنوان آنها به طور مستقیم به \"Najja\" (نام پیش فرض)، â € œcrazyâ € قبیله کوکائین گذشته که با او در عشق می افتد، مرتبط است. در حالی که او ممکن است به روشهای مختلف به روشهای متفاوتی فهمیده شود (به این ترتیب اجازه می دهد تا برخی از تفسیرهای دیوانه بتشی)، به نظر می رسد انگیزه اکسپرسیونیسم ادبی برتون در ابتدا مشخص نکرده است که آیا برای تفسیرهای الهی فقط اجازه می دهد. علیرغم برخی از روش های توصیفی بی نظیر کاملا غریب و بی نظیر و به طور مساوی گفتار (هر دو فکری و وابسته به عشق شهوانی)، رمان در نهایت از نظر ناموفق احساس می کند. در واقع این تجربه من با کارهای سورئالیستی به طور کلی بوده است: تحت تاثیر ایده ها و نگرش های حمایت کننده نسبت به اعدام واقعی.
مشاهده لینک اصلی
Tengo در اعتماد به نفس بالا آن مردان که باقی می ماند یک شبه قفل شده در یک موزه به تحسین طعم ممنوع ساعت خود را، یک پرتره از زن روشن شده توسط چراغ قوه. پس از انجام این کار، چگونه آنها درباره این زن خیلی بیشتر از ما میدانند؟ ممکن است زندگی نیاز به رمزگشایی به عنوان رمزنگاری داشته باشد. راه پله های مخفی، فریم شد. بوم اسلاید به سرعت ناپدید می شوند و به راه به یک فرشته است که شمشیر خود را برخوردار و یا به اتاق را که همیشه باید به جلو بروید، سوئیچ ها، فشرده غیر مستقیم را کل یک اتاق آن را در ارتفاع، طول حرکت می کند، و تغییر دکور به سرعت: آن مشروع به تصور بزرگترین ماجراجویی از روح به عنوان یک سفر از این نوع به بهشت کمین @.
مشاهده لینک اصلی
کتاب اصلی، دشوار است در مقایسه با سایر کتاب های نوشته شده قبل از آن (با استثنا ممکن است از کارهای Baudelaires). شخصیت احتمالی آن را نادیده گرفتم: اگر چه نویسنده نادیا را به نمادی از انقلاب آینده تبدیل می کند، اما ارتباط آنها نسبتا بی اهمیت و معمولی است. ضروری نیست شاید توصیف @ affair @ به شیوه ای غیر از اشتیاق به شبیه سازی یک نوع عدالت هگلی نوشته شده است: تن سرد و غیر شخصی است. بنابراین، کلاسیکایی نادیاج پارادوکسیک، توسط بسیاری از منتقدان اشاره شده است. من از پایان سخنرانی ضد روانپریوری برتون را دوست داشتم (همانطور که سردبیرش می گوید با گناه و دیوانگی نوشته شده است)، که راه را برای آرتود، فوکو و دلوز باز می کند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب نادیا
خرید کتاب نادیا
جستجوی کتاب نادیا در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
بررسی کوتاه: فانتزی مردانه در مورد زن مطیع در زبان پر زرق و برق سخن گفته است. کمی کوتاه بررسی: این کتاب کاملا صاف و هیچ چیزی نزدیک به انتظارات من برای آن دست نیافت. برتون صرف زمان زیادی می کند که بدون هیچ نتیجه گیری دقیق از تفسیر پیچیده ای که در حال صحبت کردن در مورد نادیا پرستش او است یا به طور خلاصه رفتار او را ناراحت می کند یا احساس ناراحتی می کند، متوجه می شود که او در مرکز جهان او نیست. پیدا کردن، زمانی که حتی من او را ترک کرد، او را به گردباد زندگی عادی در اطراف او مکیده شد و مشتاق او را، در میان امتیازات دیگر، برای خوردن، برای خواب، مجبور شد. برخي از بازي هاي برتون ها واقعا جالب بودند و مراجعه به مکان ها و تاريخ آنها جالب بود، اما نمايشگرهاي برتون با خود به شدت متورم شده فقط باعث مي شود کتاب کاملا ناخوشايند باشد. نجواهایی که او می بیند (اینکه آیا شئ به معنای واقعی بودن یا نه تفسیر است، در کنار نقطه است) تقریبا نکته ای است که در مورد زنان نابینا به چشم می خورد و من علاقه ای به ماندن در چنین ذهنیتی ندارم برای خیلی طولانی .
مشاهده لینک اصلی
در ابتدای رمان اوبوتیون، بر اساس آنچه که سورئالیست ها می گویند، «مینی مانیفست» می گویند، پیشنهاد می شود که راوی ما به نوعی پدیدارشناسی از پوچ بودن تجربیات کووتیایی تلاش خواهد کرد. همانطور که معلوم است، با این حال، تجزیه و تحلیل تنها به تجربیات مربوط می شود، به عنوان آنها به طور مستقیم به \"Najja\" (نام پیش فرض)، â € œcrazyâ € قبیله کوکائین گذشته که با او در عشق می افتد، مرتبط است. در حالی که او ممکن است به روشهای مختلف به روشهای متفاوتی فهمیده شود (به این ترتیب اجازه می دهد تا برخی از تفسیرهای دیوانه بتشی)، به نظر می رسد انگیزه اکسپرسیونیسم ادبی برتون در ابتدا مشخص نکرده است که آیا برای تفسیرهای الهی فقط اجازه می دهد. علیرغم برخی از روش های توصیفی بی نظیر کاملا غریب و بی نظیر و به طور مساوی گفتار (هر دو فکری و وابسته به عشق شهوانی)، رمان در نهایت از نظر ناموفق احساس می کند. در واقع این تجربه من با کارهای سورئالیستی به طور کلی بوده است: تحت تاثیر ایده ها و نگرش های حمایت کننده نسبت به اعدام واقعی.
مشاهده لینک اصلی
Tengo در اعتماد به نفس بالا آن مردان که باقی می ماند یک شبه قفل شده در یک موزه به تحسین طعم ممنوع ساعت خود را، یک پرتره از زن روشن شده توسط چراغ قوه. پس از انجام این کار، چگونه آنها درباره این زن خیلی بیشتر از ما میدانند؟ ممکن است زندگی نیاز به رمزگشایی به عنوان رمزنگاری داشته باشد. راه پله های مخفی، فریم شد. بوم اسلاید به سرعت ناپدید می شوند و به راه به یک فرشته است که شمشیر خود را برخوردار و یا به اتاق را که همیشه باید به جلو بروید، سوئیچ ها، فشرده غیر مستقیم را کل یک اتاق آن را در ارتفاع، طول حرکت می کند، و تغییر دکور به سرعت: آن مشروع به تصور بزرگترین ماجراجویی از روح به عنوان یک سفر از این نوع به بهشت کمین @.
مشاهده لینک اصلی
کتاب اصلی، دشوار است در مقایسه با سایر کتاب های نوشته شده قبل از آن (با استثنا ممکن است از کارهای Baudelaires). شخصیت احتمالی آن را نادیده گرفتم: اگر چه نویسنده نادیا را به نمادی از انقلاب آینده تبدیل می کند، اما ارتباط آنها نسبتا بی اهمیت و معمولی است. ضروری نیست شاید توصیف @ affair @ به شیوه ای غیر از اشتیاق به شبیه سازی یک نوع عدالت هگلی نوشته شده است: تن سرد و غیر شخصی است. بنابراین، کلاسیکایی نادیاج پارادوکسیک، توسط بسیاری از منتقدان اشاره شده است. من از پایان سخنرانی ضد روانپریوری برتون را دوست داشتم (همانطور که سردبیرش می گوید با گناه و دیوانگی نوشته شده است)، که راه را برای آرتود، فوکو و دلوز باز می کند.
مشاهده لینک اصلی