رمان اول کیران دسای، Hullabaloo در باغچه گواوا، به تحسین یک بار در بیش از بیست و دو کشور منتشر شد. در حال حاضر Desai ما را به شمال شرقی Himalayas می برد که در آن یک شورشی رو به افزایش راه قدیمی زندگی را به چالش می کشد. در یک فروپاشی، خانه جدا شده در پای کوه کانچن جونگا، یک قاضی قدیم تلخ زندگی می کند که می خواهد در صورتی که خواهرش سای نوه سای در آستانۀ خود می آید، بازنشسته شود. قوچان کت و شلوار کت و شلوار او را تماشا می کنند، اما افکار او عمدتا با پسرش Biju است که از کارخانه رستوران نیویورک به یکی دیگر می رود و قصد دارد یک قدم جلوتر از INS باقی بماند و مجبور به نظر دادن به جایگاه کشورش در جهان باشد. هنگامی که یک شورش نپالی در کوه ها موجب ایجاد عاشقانه جدید با نوازنده ی دوست داشتنی نپالی می شود و باعث می شود زندگی آنها به هرج و مرج تبدیل شود، آنها نیز مجبور به مقابله با منافع خود هستند. ملت خود را مقابله می کند آشپز شاهد سلسله مراتب است که لغو شده و دور انداخته شده است. قاضی باید از گذشته خود، نقش خود را در این دنیای درهم آمی از خواسته های متضاد، دوباره بازبینی کند - هر لحظه امکان امید و خیانت را فراهم می کند. رمان عمیق و احساسات، رمان دوم و رمان طولانی مدت، وعده بزرگ او را تأیید می کند.
خرید کتاب میراث گمشدگی
جستجوی کتاب میراث گمشدگی در گودریدز
معرفی کتاب میراث گمشدگی از نگاه کاربران
من با تصوری که خیلی بهتر از آنچه که من در مورد خواندن صفحات 30 یا بیشتر صفحات داشتم، دورتر می شدم. این نوشتار بالغ است که با بینش، پیچیدگی و حس بسیار غم انگیز است. نویسنده مجموعه ای از داستان های موازی (تصویری) را در مورد زندگی بسیار متفاوت، هر یک از جنبه های مختلف، که هر کدام با رنگ آن متفاوت است، می پروراند. همه به جز یکی تنها یک چیز مشترک دارند - آنها همه ایمپلنت های فرهنگی هستند، همه رقص در سرنوشت های جداگانه خود را، به سرنوشت خود را که باعث ناتوانی آنها می شود، چرخید. حتی یک استثنا - Gyan، معلم - که یک ایمپلنت فرهنگی نیست، نیز از طریق نیروهای بزرگتر زمان که علیه آن بی قدرت است از خود بیگانه می شود. این کتاب اکتشاف چیزی است که ما را به دنبال یا رد هویت های فرهنگی ما می برد، این فاجعه ای است که شناسایی به ارمغان می آورد، و مانند یک پیچ و تاب روشن در انتهای، به ما یادآوری می کند که قدیم ترین و قدیمی ترین آرکه تایپ از هر هویت - ریاضی فیزیکی. رمان مجموعه ای از عالم، عاطفی، فرهنگی و جغرافیایی را به تصویر می کشد، در برابر راج استعمار، مادر انگلستان، جمهوری جدید هند و درد های رو به رشد او مهاجران اقتصادی به ایالات متحده. نوشتن مسحور است. محدوده هیمالیا که از طریق ابر چشمک می زند و سپس به شکلی عالی در افق به ما یادآوری می کند که آرمان های بلند که توسط ملت ها متوقف شده اند. خلاصه و فکری در آرزوهاش، رمان در غیاب پرولتالیسم به طور قابل توجهی بالغ است. Desai جوانتر یکی از رماننویسهای pukka است. کتاب را بخوانید
مشاهده لینک اصلی
خواندن این احساس می کردم که من از طریق یک آلبوم عکس قدیمی رفتم. نوستالژیک، خشن و شاعرانه!
مشاهده لینک اصلی
Chimamanda Ngozi Adichie در یکی از سخنرانی های مکرر او یادآور شنوندگان خود از خطرات یک داستان واحد است. او می گوید فوق العاده بلافاصله هنگامی که او می گوید: @ داستان تک ایجاد کلیشه ها، و مشکل با کلیشه ها این است که آنها نادرست هستند، اما آنها ناقص هستند. آنها یک داستان را تنها به داستان تبدیل می کنند. @ من پیشنهاد میکنم «وراث از دست دادن» یک طنز در داستان آمریکایی در هند است. بخشی از داستان من که همیشه میشنوم، شیرینی و حیله و تزویر فرهنگ هندوستان است. این نگرش به سبک نوشتن Desais میرود و در هر نوبت آن را اعلام می کند. شل یک خط ناز و یا دو را می نویسد که به نظر می رسد به طور کامل احساساتی تا زمانی که به probed در. خطوطی مانند @ این نوه که او را نفرت نداشت، شاید تنها سرنوشت معجزه بود راه خود را پرتاب @ که به نظر می رسد بسیار شایان ستایش تا زمانی که تمام شخصیت قضاوت و بی نظیر بررسی شود. او هیچ زندگی معجزه ای نداشته است، اما او همه چیز خوب را رها کرده است. پس از یک صحنه تند و زننده از تجاوز به همسرش، او همچنان به سرزنش خودخواهانه خود بر روی هر کس دیگری ادامه می دهد. او یک مقام عالی رتبه در یک منطقه ضعیف است. با این حال او معتقد است که نوه او رستگاری او خواهد بود. آن را آروبیک، عصبانی همه را از طریق شیرین خسته کننده است که باعث می شود سبک خود را بسیار جالب است. همچنین توسط داستان تنها توسط Desais حس شخصیت مطلع می شود. هر کس در اینجا یک فویل به شخص دیگری است، همزمان به یک کلیشه متصل است و دیگری را رد می کند. نیمی و نانی آرکه تایپهای زنان خوش شانسی را که توسط پدرسالاری های ملل آنها مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند، جایی که لولا و سای، که اغلب در همان نفس دیگران ظاهر می شوند، زنانی هستند که از تمسخر نمی گریزند. گیان شهروند میهن پرست است که چشم انداز آن تحت تأثیر غرب قرار نگرفته است، در عین حال بگی یک مردخوار دوست داشتنی آمریکایی غربی است. پیروی قضات از نقش های جنسیتی به نظر می رسد به خصوص هنگامی که در کنار آشپز پرورش، نفوذ نگران کننده قرار می گیرد. نقطه همه این افراد غیرمسلمان در نزدیکی چیست؟ دسای به یاد کسانی است که معتقد به داستان واحد هستند که هند یک ملت متنوع است بدون اینکه متن خود را پایین بیاورد تا به نقطه ای برسد که به وضوح می گوید که میهن وی پر از افرادی است که بشری پایه ای را نشان می دهند. و او این کار را به خوبی انجام می دهد. و او بخش مهمی از طنز را دارد. شین خنده دار است با این وجود، به هیچ وجه بدون توجه به شیوه ای غم انگیز و اندیشمندانه نیست. این کتاب به پایان می رسد با یک مرد در حال اجرا پایین تپه بلافاصله پس از دزدیدن در حالی که دیگر گریه می کند بیشتر در مورد سگ ربوده شده خود را از هموطنان خود را در حال مرگ در اطراف او. و آن بیشترین خنده از صحنه های با صدای بلند خنده دار Ive در حالی که خواندن. دسای ناظران غیرفعال تراژدی را در آن فرا می خواند، در عین حال آن را به زانو و عصبانی می کند. سخت است که کتابی با احساسات بسیار متفاوت پیدا کنید، بدون اینکه بیرون بیایید و دستکاری کنید، اما «وراث از دست دادن» آن را باور نکردنی می کند. این یک کتاب است که نیاز به صبر دارد، به همین دلیل است که ادعا می کند میانگین امتیاز در اینجا بسیار کم است. همه عوامل معمولی که لذت بخشی هستند، اینجا هستند. هیچ طرح، هیچ شخصیتی دوست داشتنی نیست، و Desai معتقد نیست که درshow ایدئولوژی @ را بیان نکنید. اما افکار که از طریق آن می آیند، در یک دنیای استعماری بسیار مهم است. برنده ی بوکر به عنوان یک آمریکایی، به ویژه در رابطه با من احساس می شود، زیرا نقدی بر نگرش من است که گاهی اوقات به اشتراک می گذارم. وراث از دست دادن چشم انداز جدیدی را به این مفهوم می دهد که جهان نیاز به غرب دارد. یادآوری آن این است که نگرش من از لحاظ ذاتا درست نیست، چرا که بر اهمیت فرهنگ تاثیر می گذارد.
مشاهده لینک اصلی
وراث از دست دادن نوع رمان است که در آن صفحه به صفحه، جمله به حکم، گاهی اوقات حتی به کلمه کلمه، تقریبا غیر ممکن است که در پیچ و تاب و پیچیده پروسه ناپدید می شوند. منظورم این است که از اولین صفحات کتاب این مقاله را بخوانید: آیا ممکن است تحقق تا آنجا که عمیقا از دست برود احساس شود؟ رمانتیک او تصمیم گرفت که عشق مطمئنا در شکاف بین تمایل و تحقق، در فقدان، نه محبت قرار گیرد. عشق درد، پیش بینی، عقب ماندگی، همه چیز در اطراف آن، اما خود احساسات @ البته من نمی توانم برای هر کسی صحبت کنم، اما این چیزی است که من برای چیزی خوانده ام، چیزی است که من را متوقف می کند، دوباره خواند و شاید دوباره آن را مرور کنید، کمی فکر کنید تا همه چیز در آن غوطه ور شود، و سپس با بی اعتنایی خود را مجبور به حرکت در پیش رو با خواندن من. و این اتفاق چند بار در طول این رمان اتفاق افتاد. Desai به ویژه در توصیف پدیده ای که در نقل قول فوق اشاره شده است، به ویژه متخصص است: \"این شکاف های داخلی، لحظات تردید زمانی که اعمال شخصیت ها و زندگی ذهنی آنها فقط برای یک لحظه از هماهنگی است. این فوری کوتاه بین عمل و درک، و اغلب در این رمان، عمل و پشیمانی است. اما این هم یک بخش بزرگی از مشکل است. تمرکز دائما بر روی ملودی های ملودی است، اما به عقب نگاه کردن به روایت کلی و یک الگوی معنادار هرگز به طور کامل مدیریت نمی شود. من منتظرش بودم و منتظرم همه قطعه ها در جای خود قرار بگیرند، زیرا تمام این قطعات معلق از شرح به طور ناگهانی به طغیان ناگهانی به وسیله توسعه یا افشای بعدی تحقق می یابد. نه این که لزوما از قرآن و یا آیات کامل بخواهم، اما همانطور که در صفحات پایانی وارد شدم، نمیتوانم کمک کنم، اما احساس میکنم که همه این مشاهدات زیبای Desai به شدت جمعآوری و مرتب میشوند و در نهایت نمیتوانند تا حد زیادی به آن اضافه کنند یا شاید دقیقتر تقریبا به اندازه کافی نتوانستم اضافه کنم رمان نزدیک به بزرگ، تا آنجا که به من اجازه می دهد که آن را بپذیرم.
مشاهده لینک اصلی
وقتی 50 صفحه داشتم، خودم پرسیدم که چرا سه نفر برندگان جایزۀ کتابدار جایزه ای را خوانده اند که چیزهایی شبیه به آنها داشتند، مثل اینکه این جمله به خودی خود، توانایی آنها در کشف دیدگاه ها و معانی چیزهایی است که آنها می خواهم در جملات طولانی بیان کنم که در نهایت خواستار خواندن یا خواندن بسیار بسیار آهسته برای خواندن صفحات بعدی با کمترین سرعت ممکن است. شاید این فقط من باشد که احساسش را می کند. من در وضوح تبدیل کلمات به تصاویر واقعی در ذهن شگفت زده شدم، من مدیرم از دوربین بودم، و بر خلاف سایر قرائت ها، در تصویر حرکت از ذهن، در حالی که خواندن وجود دارد. توانایی Kirans برای قرار دادن سارکوزم و استفاده از آن برای جلب علاقه به خط، فوق العاده است. تقریبا مثل یک جریان آزاد در خط داستان، به جز فرایندهای گوناگون از پیش برنامه ریزی شده که در آن چه در صحنه و جایی باز می شود، احساس می کرد. من این نوع بازتاب را دوست دارم، به نظر می رسد بیشتر ارگانیک. و این واقعیت که داستان در نیمه اول 20th centurys در شمال شرقی هند تنظیم شده بود توسط این ارگانیک کمک کرد. موارد متعددی وجود داشت، زمانی که احساس کردم که باید کتاب را ترک کنم، چون دیگر آن را خسته کننده و غم انگیز می خوانم، داستان كشش داشت اما همانطور که از نیمهی دوم کتاب شروع کردم، پیچیدگیهای قاضی، گذشته او، چگونه او را با همسرش درمان کرده بود، چگونه با آشپز خود رفتار کرد، چگونه لولا و نونی همانطور که همیشه بودند، Bijus مبارزه برای خانه، آن را همه چیز به 5 صفحه آخر کتاب رسیده است. زبان عالي، من از كرن ها بسيار آموختم، اين اولين كتاب من بود. خواندن آن خوب است. من کتاب 3 ستاره را دادم، اما چهار را دادم، زیرا بسیاری از آنچه که او نوشته بود، به زبان زبانی گفت: انتخاب کلمات، ساختار جملات و خیلی بیشتر.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب میراث گمشدگی
خرید کتاب میراث گمشدگی
جستجوی کتاب میراث گمشدگی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
خواندن این احساس می کردم که من از طریق یک آلبوم عکس قدیمی رفتم. نوستالژیک، خشن و شاعرانه!
مشاهده لینک اصلی
Chimamanda Ngozi Adichie در یکی از سخنرانی های مکرر او یادآور شنوندگان خود از خطرات یک داستان واحد است. او می گوید فوق العاده بلافاصله هنگامی که او می گوید: @ داستان تک ایجاد کلیشه ها، و مشکل با کلیشه ها این است که آنها نادرست هستند، اما آنها ناقص هستند. آنها یک داستان را تنها به داستان تبدیل می کنند. @ من پیشنهاد میکنم «وراث از دست دادن» یک طنز در داستان آمریکایی در هند است. بخشی از داستان من که همیشه میشنوم، شیرینی و حیله و تزویر فرهنگ هندوستان است. این نگرش به سبک نوشتن Desais میرود و در هر نوبت آن را اعلام می کند. شل یک خط ناز و یا دو را می نویسد که به نظر می رسد به طور کامل احساساتی تا زمانی که به probed در. خطوطی مانند @ این نوه که او را نفرت نداشت، شاید تنها سرنوشت معجزه بود راه خود را پرتاب @ که به نظر می رسد بسیار شایان ستایش تا زمانی که تمام شخصیت قضاوت و بی نظیر بررسی شود. او هیچ زندگی معجزه ای نداشته است، اما او همه چیز خوب را رها کرده است. پس از یک صحنه تند و زننده از تجاوز به همسرش، او همچنان به سرزنش خودخواهانه خود بر روی هر کس دیگری ادامه می دهد. او یک مقام عالی رتبه در یک منطقه ضعیف است. با این حال او معتقد است که نوه او رستگاری او خواهد بود. آن را آروبیک، عصبانی همه را از طریق شیرین خسته کننده است که باعث می شود سبک خود را بسیار جالب است. همچنین توسط داستان تنها توسط Desais حس شخصیت مطلع می شود. هر کس در اینجا یک فویل به شخص دیگری است، همزمان به یک کلیشه متصل است و دیگری را رد می کند. نیمی و نانی آرکه تایپهای زنان خوش شانسی را که توسط پدرسالاری های ملل آنها مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند، جایی که لولا و سای، که اغلب در همان نفس دیگران ظاهر می شوند، زنانی هستند که از تمسخر نمی گریزند. گیان شهروند میهن پرست است که چشم انداز آن تحت تأثیر غرب قرار نگرفته است، در عین حال بگی یک مردخوار دوست داشتنی آمریکایی غربی است. پیروی قضات از نقش های جنسیتی به نظر می رسد به خصوص هنگامی که در کنار آشپز پرورش، نفوذ نگران کننده قرار می گیرد. نقطه همه این افراد غیرمسلمان در نزدیکی چیست؟ دسای به یاد کسانی است که معتقد به داستان واحد هستند که هند یک ملت متنوع است بدون اینکه متن خود را پایین بیاورد تا به نقطه ای برسد که به وضوح می گوید که میهن وی پر از افرادی است که بشری پایه ای را نشان می دهند. و او این کار را به خوبی انجام می دهد. و او بخش مهمی از طنز را دارد. شین خنده دار است با این وجود، به هیچ وجه بدون توجه به شیوه ای غم انگیز و اندیشمندانه نیست. این کتاب به پایان می رسد با یک مرد در حال اجرا پایین تپه بلافاصله پس از دزدیدن در حالی که دیگر گریه می کند بیشتر در مورد سگ ربوده شده خود را از هموطنان خود را در حال مرگ در اطراف او. و آن بیشترین خنده از صحنه های با صدای بلند خنده دار Ive در حالی که خواندن. دسای ناظران غیرفعال تراژدی را در آن فرا می خواند، در عین حال آن را به زانو و عصبانی می کند. سخت است که کتابی با احساسات بسیار متفاوت پیدا کنید، بدون اینکه بیرون بیایید و دستکاری کنید، اما «وراث از دست دادن» آن را باور نکردنی می کند. این یک کتاب است که نیاز به صبر دارد، به همین دلیل است که ادعا می کند میانگین امتیاز در اینجا بسیار کم است. همه عوامل معمولی که لذت بخشی هستند، اینجا هستند. هیچ طرح، هیچ شخصیتی دوست داشتنی نیست، و Desai معتقد نیست که درshow ایدئولوژی @ را بیان نکنید. اما افکار که از طریق آن می آیند، در یک دنیای استعماری بسیار مهم است. برنده ی بوکر به عنوان یک آمریکایی، به ویژه در رابطه با من احساس می شود، زیرا نقدی بر نگرش من است که گاهی اوقات به اشتراک می گذارم. وراث از دست دادن چشم انداز جدیدی را به این مفهوم می دهد که جهان نیاز به غرب دارد. یادآوری آن این است که نگرش من از لحاظ ذاتا درست نیست، چرا که بر اهمیت فرهنگ تاثیر می گذارد.
مشاهده لینک اصلی
وراث از دست دادن نوع رمان است که در آن صفحه به صفحه، جمله به حکم، گاهی اوقات حتی به کلمه کلمه، تقریبا غیر ممکن است که در پیچ و تاب و پیچیده پروسه ناپدید می شوند. منظورم این است که از اولین صفحات کتاب این مقاله را بخوانید: آیا ممکن است تحقق تا آنجا که عمیقا از دست برود احساس شود؟ رمانتیک او تصمیم گرفت که عشق مطمئنا در شکاف بین تمایل و تحقق، در فقدان، نه محبت قرار گیرد. عشق درد، پیش بینی، عقب ماندگی، همه چیز در اطراف آن، اما خود احساسات @ البته من نمی توانم برای هر کسی صحبت کنم، اما این چیزی است که من برای چیزی خوانده ام، چیزی است که من را متوقف می کند، دوباره خواند و شاید دوباره آن را مرور کنید، کمی فکر کنید تا همه چیز در آن غوطه ور شود، و سپس با بی اعتنایی خود را مجبور به حرکت در پیش رو با خواندن من. و این اتفاق چند بار در طول این رمان اتفاق افتاد. Desai به ویژه در توصیف پدیده ای که در نقل قول فوق اشاره شده است، به ویژه متخصص است: \"این شکاف های داخلی، لحظات تردید زمانی که اعمال شخصیت ها و زندگی ذهنی آنها فقط برای یک لحظه از هماهنگی است. این فوری کوتاه بین عمل و درک، و اغلب در این رمان، عمل و پشیمانی است. اما این هم یک بخش بزرگی از مشکل است. تمرکز دائما بر روی ملودی های ملودی است، اما به عقب نگاه کردن به روایت کلی و یک الگوی معنادار هرگز به طور کامل مدیریت نمی شود. من منتظرش بودم و منتظرم همه قطعه ها در جای خود قرار بگیرند، زیرا تمام این قطعات معلق از شرح به طور ناگهانی به طغیان ناگهانی به وسیله توسعه یا افشای بعدی تحقق می یابد. نه این که لزوما از قرآن و یا آیات کامل بخواهم، اما همانطور که در صفحات پایانی وارد شدم، نمیتوانم کمک کنم، اما احساس میکنم که همه این مشاهدات زیبای Desai به شدت جمعآوری و مرتب میشوند و در نهایت نمیتوانند تا حد زیادی به آن اضافه کنند یا شاید دقیقتر تقریبا به اندازه کافی نتوانستم اضافه کنم رمان نزدیک به بزرگ، تا آنجا که به من اجازه می دهد که آن را بپذیرم.
مشاهده لینک اصلی
وقتی 50 صفحه داشتم، خودم پرسیدم که چرا سه نفر برندگان جایزۀ کتابدار جایزه ای را خوانده اند که چیزهایی شبیه به آنها داشتند، مثل اینکه این جمله به خودی خود، توانایی آنها در کشف دیدگاه ها و معانی چیزهایی است که آنها می خواهم در جملات طولانی بیان کنم که در نهایت خواستار خواندن یا خواندن بسیار بسیار آهسته برای خواندن صفحات بعدی با کمترین سرعت ممکن است. شاید این فقط من باشد که احساسش را می کند. من در وضوح تبدیل کلمات به تصاویر واقعی در ذهن شگفت زده شدم، من مدیرم از دوربین بودم، و بر خلاف سایر قرائت ها، در تصویر حرکت از ذهن، در حالی که خواندن وجود دارد. توانایی Kirans برای قرار دادن سارکوزم و استفاده از آن برای جلب علاقه به خط، فوق العاده است. تقریبا مثل یک جریان آزاد در خط داستان، به جز فرایندهای گوناگون از پیش برنامه ریزی شده که در آن چه در صحنه و جایی باز می شود، احساس می کرد. من این نوع بازتاب را دوست دارم، به نظر می رسد بیشتر ارگانیک. و این واقعیت که داستان در نیمه اول 20th centurys در شمال شرقی هند تنظیم شده بود توسط این ارگانیک کمک کرد. موارد متعددی وجود داشت، زمانی که احساس کردم که باید کتاب را ترک کنم، چون دیگر آن را خسته کننده و غم انگیز می خوانم، داستان كشش داشت اما همانطور که از نیمهی دوم کتاب شروع کردم، پیچیدگیهای قاضی، گذشته او، چگونه او را با همسرش درمان کرده بود، چگونه با آشپز خود رفتار کرد، چگونه لولا و نونی همانطور که همیشه بودند، Bijus مبارزه برای خانه، آن را همه چیز به 5 صفحه آخر کتاب رسیده است. زبان عالي، من از كرن ها بسيار آموختم، اين اولين كتاب من بود. خواندن آن خوب است. من کتاب 3 ستاره را دادم، اما چهار را دادم، زیرا بسیاری از آنچه که او نوشته بود، به زبان زبانی گفت: انتخاب کلمات، ساختار جملات و خیلی بیشتر.
مشاهده لینک اصلی