«از چيزهاي نادر و شايد تنها چيزي که به آن اطمينان داشتم، اين بود که اسمم ماتيا پاسکال بود. من هم آن را به‌کار مي‌بردم. هرگاه کسي به سرش مي‌زد که براي مشورت يا پرسشي نزدم بيايد، خودم را جمع‌وجور مي‌کردم، چشمم را مي‌بستم و جواب مي‌دادم:
«من ماتيا پاسکال هستم.»
«متشکرم، عزيزم. مي‌دانم.»
«به نظرت خيلي کم است؟»
راستش را بخواهيد، حتي به‌نظر خودم هم اين چيز زيادي نبود. ولي در آن زمان هنوز نمي‌دانستم که حتي ندانستن همين هم چه معنايي دارد؛ به اين معني که نتوانم مانند گذشته‌ها، به‌موقعش، بگويم:
«من ماتيا پاسکال هستم.»
مقدمه کتاب «مرحوم ماتيا پاسکال» نوشته لويجي پيراندلو با اين عبارات آغاز مي‌شود. پيراندلو نويسنده ايتاليايي تا بعد از جنگ جهاني اول در کارش ناشناخته بود و بعدها نمايشنامه‌اي از او با نام «شش کاراکتر در جستجوي يک نويسنده» شهرتي ناگهاني برايش به همراه آورد.
پيراندلو از خانواده‌اي ثروتمند بود که در يک منطقه رشد نيافته و خشن زندگي مي‌کردند. جايي که هر کسي مجبور بود خودش از حقوقش دفاع کند. بنابراين، او خيلي زود تحت تاثير بي عدالتي و ستم موجود بين مردم قرار گرفت. پيراندلو زندگي آساني نداشت. علاوه بر سختي هايي که از ورشکستگي پدرش در تجارت برايشان ايجاد شد، موضوع ديگر اختلال رواني زنش بود که پيراندلو در خانه از او مراقبت مي‌کرد.
پيراندلو با توجه به علاقه‌اي که نسبت به درونيات افراد داشت، شخصيت نقش‌هاي داستاني‌اش را بيشتر با قرار دادن آنها در موقعيت‌هاي خيالي کاوش مي‌کرد تا شرايط واقعي. امروزه پيراندلو به عنوان يکي از تاثيرگذارترين نمايشنامه‌نويسان قرن بيستم شناخته مي‌شود.
خرید کتاب مرحوم ماتیا پاسکال
جستجوی کتاب مرحوم ماتیا پاسکال در گودریدز
معرفی کتاب مرحوم ماتیا پاسکال از نگاه کاربران
رمانِ جذابی در مورد رابطهٔ آدمی با هویتش. هویتت را دوست نداری و می‌خواهی از بندش خلاص شوی ولی وقتی به حادثه‌ای مجبور می‌شوی هویت جدیدی بسازی، همچنان گرفتارِ هویتِ پیشینت با خودت مبارزه می‌کنی. خلاصی نداری؛ چه با هویتِ واقعی چه با هویتِ ساختگی. نثر شوخ و شنگ پیراندلّو عالی است. و طنزش بی‌نظیر. خلاصه که خواندنِ زندگی ماتّیا پاسکال لذت فراوان داشت.
مشاهده لینک اصلی
در این که من عاشق پیراندلو و خلاقیتش و ذهن مریضش شدم هیچ شکی نیست
در این که ترجمه کتاب با این که اسم بهمن محصص عزیز روشه ولی خوب نیست هم هیچ شکی نیست
ولی جالب ترین نکته کتاب اینه که نویسنده داستان رو کاملا با استفاده از تخیلش نوشته و به خاطر غیر واقعی بودنش مورد هجمه منتقدین قرار گرفته ولی چند سال بعد نمونه عینی و واقعیه داستانش رو تو روزنامه ها پیدا کرده !!
مشاهده لینک اصلی
پاره كردن. ماتیا پاسکال. ماتیا پاسکال مردی متولد شده بود که در هر پیادهروی از زندگی خود، از هرج و مرجی که در آن بود، تحمل کند. او پسر شایسته ای بود که پس از مرگ پدرش، زندگی سالم خانواده اش را از بین برد و زندگی مادرش را به سایه های پرشور فرو ریخت. او یک شوهر نگران کننده بود و حتی در شرایط سخت و طاقت فرسا که تاثیرات فاحشی در زندگی زناشویی خود داشت. تنها چیزی که Mattia در مورد عمر سختش در موردش مطمئن بود، اسمش Mattia Pascal بود. خداحافظی از او بود و خداوند او را برکت دهد و امیدوار باشد که او در نهایت صلح را برای او به آن نیاز دارد. به یاد داشته باشید تا پایان زمان، \"اداریو میز\". ----------------------------------------------پاره كردن Adriano MeisAdriano Meis در آزادی بی حد و حصر نقل مکان کرد. او معمار زندگی خود بود. آدریانو زندگی شاد و بدون روابط واجب زندگی می کرد. رایگان به عنوان یک پرنده او مکان ها را می گذراند، دنیای جدیدی را با آغوش باز پذیرفته بود که در آن تصورات هیچ مرزی نداشت. او مردی ساخته شده بود که به درستی متولد شده بود تا آزاد شود. با این حال، او در تنهایی در فردیت خود غرق شد؛ مردی که وجودش در خود هیچ چیز نبود. از شما برای سعادت طولانی مدت - Anonymous .------------------------------ ---------------------------- متاسفانه Mattia پاسکال بدون شک شاهکار Pirandello است. در قالب بیوگرافی نوشته شده است که با جنبه هویت شخصی و معضل ناخوشایند تغییرپذیری آن روبرو است. این طرح از طریق آشنایی خواننده با زندگی سرنوشت یك مرد ایتالیایی جوان - متیا پاسكال، كه شادی آن كالای نادر است، اجرا می شود. با ازدواج بدبختانه، معیشت مصیبت زده و محکومیت بقای وی روبرو شده است؛ Mattia سرزمین مادری خود را در جستجوی خود آزادی بی نظیر ترک می کند. زمانی که یک روزنامه به مرگ او دروغ می گوید، او را در معرض اشتباه محاسبه می کند. در نهایت، فرار به یک زندگی آزادتر و در نتیجه انحصاری دیگری که به تعهد اجتماعی منجر شده است ایجاد شده است. آدریانو میس رنج روابط شکسته ای بود که توسط مظلومیت ماتیا پاسکال مضطرب می شد. شناختن یک فانتوم. معرفت شناسی معروف پیراندلانی پس از مدرنیزم / اگزیستانسیالیسم، پرسش از پایه و اساس هویت قابل تشخیص و اهمیت آن به وجود انسان را از طریق جزئیات دقیق از زندگی Mattiaâ € ™ ثانیه. آیا متیا در اعمال خود از پنهان کردن حقیقت و استفاده از عبارتی برای زندگی کاملا متفاوت زندگی می کرد؟ آیا بهتر بود اگر او موقعیت های ناامید کننده خود را به جای اینکه به عنوان یک روح زندگی کند، شادمان بود؟ آیا یک هویت مشخص برای فرد به منظور به دست آوردن وضعیت مدنی ضروری است که گاهی اوقات می تواند شدید باشد؟ آیا هویت صرفا مکانیکی است و آیا معنی انسان برای اثبات آن وجود دارد؟ این دستنوشته بدون شک سلول های خاکستری خود را می شکند و شما را در محدوده ناخودآگاه خود ساخت هویت جدید بدون در نظر گرفتن وضعیت مدنی قانونی محاسبه می کند. آزادی چیزی است که همه می خواهند از شرایط خشن بدبختی فرار کنند. اما با آزادی بی حد و حصر، جنبه انسانی از انزوای خشن و محدودیت مشروعیت است. مرگ از دیدگاه ماتیا از کل پول و فشار عاطفی او، به عنوان یک چشم انداز آزاد، دیده می شود. ظاهر و نام او به تازگی تغییر کرده است و رضایت او را به ارمغان آورد، تا زمانی که گذشته او را با خاطرات دلتنگانه غرق کرد، در نتیجه به تدریج شخصیت جدید خود را به یک زندان متراکم تبدیل می کند. Pirandello توجیه مشروعیت جامعه و واقعیت را تشکیل می دهد که متقاعد شده است \"جلسات\" که هرگز آنها هرگز نمی توانند خود را آزاد کنند، مگر اینکه مرگ به ذهن، بدن و روح برسد. در نهایت، آیا این بود ماتیا یا آلترا اگو (Adriano)، آنها صرفا سعی داشتند یک فانتوم ایجاد شده را پنهان کنند، چرا که نه این که هر دوی آنها کاملا از یکدیگر جدا شوند.
مشاهده لینک اصلی
 «اگر ما تشخیص، یک\" من فکر کردم، یک \"که به گمراه است انسان است، نه ظلم و ستم عدالت برتر از انسان؟ » بحث در موردIl @ شیطان جسد توسط ریمون رادیگه، روز دیگر، که معلوم شد، گفته شده توسط کسی که آن را یک کتاب با sottomato بی اهمیت طرح، اما نوشته با سبک بنابراین متعالی به عنوان آن را به یک جواهر کوچک را بود. در حال حاضر، من به طور جزئی موافقم. اما بیایید بمانیم من فکر می کنم این تعریف است که حتی ممکن است به این رمان پرندلایی نیز برسد. بر اساس برخی از دوستانم، طرح فوق العاده است. او فقط به من خیلی خسته شد، بسیار خسته کننده بود و سبک سنگین و ترسناک خواندن آسان نیست. اما، در اینجا، اگر کسی به دیدن سبک روانشناختی و عمق می آید، حو! چه گریه به نظر میرسد که من به زمانی که @ Zeno's conscience @ را خوانده ام. CA نیز یک وضعیت pressochà © identica.Mattia پاسکال تصادفی morto.Allegria.Addio moglie.Addio suocera.Addio creditori.Addio debiti.Libero! Unimprobabile منجر به کشف یک جسد با ویژگی های مشابه از شخصیت، که در حال حاضر پیدا کردن خوب برای پول در کازینو بازی کنید. هر کس برای او شناخته شده است. بنابراین ماتیا پاسکال خود را پیدا می کند، به مدت دو سال و چند ماه، به رهبری یک زندگی جایگزین تحت نام آدریانو میس، اما نه قادر به نه © عاشق زن که او را دوست دارد، و نه © دوستان، و نه © گزارش یک دزدی و چه ¬ دور، به دلیل © ما برای انجام این کار یک نام واقعی، که او نیست، بنابراین، درک کنند که بهای آزادی خود را از آزادی stessa.Mattia پاسکال morto.Alle no.Lib است ... نیاز دارید .. نه، من می گویم نه. بنابراین، در زیر، شاید ماتیا پاسکال واقعا نمی میرد. او همچنان در او زندگی می کرد و کسی که کشته شد Adriano Meis بود که هویت خود را گرفته بود! چه لرزش! اما از آنجایی که شما می گویید که از واژه های خیلی سخت استفاده می کنم، می گویم: troçà £ o. این همه بازی روانی است. پیراندلو در مرگ، زندگی و آزادی نقش دارد. اما، به نظر من، شناگران شنا، حتی غرق، در اره های ذهنی. به طور خلاصه، شما می دانید که پول، واقعا این زندگی جدید است! نام جدید خود را ثبت کنید! و اما این در اینجا، به وجود دارد ... در کوتاه مدت، تمام NA بهانه ای برای ارسال صفحات و صفحات معاهده روانی که، اگر چه بسیار جالب توجه است، تایید من یافت نشد. چگونه می توان گفت: زیبایی، من ارزش را می شناسم، اما من آن را دور از قضاوت او @ پرشور @ نگه می دارم. ده سال بعد کتاب های نوشته شده ده برابر بیشتر بود. من به دنبال یک ماجراجویی جدید برای خیریه نیستم. فقط کمی از عشق به تنوع در طرح. آنچه در اینجا کاملا جوک assente.Alcune توسط طنز unesplicita که به من لبخند و خنده، اما چه آن را برای عدم ایده روایی شرح داده شده در صحنه های مختلف را جبران نمی محجبه. تقریبا می گویند هیچ اتفاقی نمی افتد. پاسکال مات زنده است. ویو بیشتر؟ قیامت همانطور که قبلا می دانید، متوجه می شود که آزادی او همه جعلی است، او وجود ندارد. این در واقع به زندگی قدیمی خود و قوانین جهان است که می خواهم واقعی زنجیر، و او است که اگر آن را بین مرگ و زندگی، و بازتاب مربوط به این موضوع به حالت تعلیق باقی مانده بسیار حاد و درونگرا هستند. به طور کلی، من بهترین روووو را پیدا کردم اما در نهایت سلیقه است. فکر نمی کنم من عاشق Pirandello باشم حداقل، بر خلاف کالوین، می توانم آن را بخوانم. پس، پاوه، اما Pavese عشق و کافی است. نقطه شروع این رمان خوب است، فاقد ایده های مرکزی است، چیزی که باعث حرکت بیشتر به معماری همه روایت می شود. من انتقاد نمی کنم. من فکر می کنم، خواندن سه رمان در معاصر (و بودن یکیLe @ سفر Cà © خط)، من می دانم چه چیزی باعث خستگی و آنچه که علت نیست. و این بر ضخامت روحی متمرکز نیست. به سادگی، آن بود ماتیا پاسکال @، گاهی اوقات خواب بالاست.
مشاهده لینک اصلی
او بسیار متاسفم به قادر به تعمیق یک نویسنده از این نوع در مدرسه بوده است. @ @ مرحوم ماتیا پاسکال است در موضوع ماسک و dellidentità متمرکز شده است، آیتم هایی که به تکرار در pirandelliane.Come این نسخهها کار در حساب @The چرخ دستی، در است به عنوان یک وکیل محترم به عنوان تنها خروجی که قادر به ایجاد یک چرخ دستی به سگ، در اینجا ما یک شخصیت به دام افتاده در قراردادهای اجتماعی و lossessivo تمایل به allontanarle.Se ماسک نظر گرفته شده است به یک بار برای ما غیر قابل تحمل - تقریبا قطعی در - بیگانگی ما از واقعیت در همان زمان تنها راه برای خودمان مطابق با یک سیستم سرد و غیر ممکن به کنترل است: وجود خاکستری و خسته کننده ما اعتبار است، perlomeno.Il ریختن ماسک - خاطی در واقع درست - افزایش هویت خود را، اما به قیمت عدم شناخت این مکانیسم، و بنابراین، وجود ندارد.
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را برای مدرسه خواندم و تصور کردم که من آن را انزجار نکردم، اما تقریبا. اما من آن را دوست داشتم! این یک کتاب بسیار خنده دار بود، هر چند به هیچ وجه سطحی، من شخصیت Mattia را پرستش کردم، که حتی اگر او انتخاب های اشتباه را انجام داد، بسیار انسانی و هرگز کاملا احمقانه نیست. خوشبختانه، بر خلاف دیگران، من آن را آهسته نیافتم و در واقع، من واقعا از بازتاب درون لذت بردم. من این خواندن را مطلقا توصیه میکنم: اگرچه در میان کتابهای مورد علاقه من نیست، یادآور دلپذیری خواهد بود.
مشاهده لینک اصلی
یک مرد که همسایگانش، همسرش و تمام آشنایانش مرده است، از تلاش برای ایجاد یک زندگی نامناسب فرار می کند. [نظر 1988. بطور واضح، من نمی خواستم اظهار نظر کنم! :)]
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب مرحوم ماتیا پاسکال
«من ماتيا پاسکال هستم.»
«متشکرم، عزيزم. مي‌دانم.»
«به نظرت خيلي کم است؟»
راستش را بخواهيد، حتي به‌نظر خودم هم اين چيز زيادي نبود. ولي در آن زمان هنوز نمي‌دانستم که حتي ندانستن همين هم چه معنايي دارد؛ به اين معني که نتوانم مانند گذشته‌ها، به‌موقعش، بگويم:
«من ماتيا پاسکال هستم.»
مقدمه کتاب «مرحوم ماتيا پاسکال» نوشته لويجي پيراندلو با اين عبارات آغاز مي‌شود. پيراندلو نويسنده ايتاليايي تا بعد از جنگ جهاني اول در کارش ناشناخته بود و بعدها نمايشنامه‌اي از او با نام «شش کاراکتر در جستجوي يک نويسنده» شهرتي ناگهاني برايش به همراه آورد.
پيراندلو از خانواده‌اي ثروتمند بود که در يک منطقه رشد نيافته و خشن زندگي مي‌کردند. جايي که هر کسي مجبور بود خودش از حقوقش دفاع کند. بنابراين، او خيلي زود تحت تاثير بي عدالتي و ستم موجود بين مردم قرار گرفت. پيراندلو زندگي آساني نداشت. علاوه بر سختي هايي که از ورشکستگي پدرش در تجارت برايشان ايجاد شد، موضوع ديگر اختلال رواني زنش بود که پيراندلو در خانه از او مراقبت مي‌کرد.
پيراندلو با توجه به علاقه‌اي که نسبت به درونيات افراد داشت، شخصيت نقش‌هاي داستاني‌اش را بيشتر با قرار دادن آنها در موقعيت‌هاي خيالي کاوش مي‌کرد تا شرايط واقعي. امروزه پيراندلو به عنوان يکي از تاثيرگذارترين نمايشنامه‌نويسان قرن بيستم شناخته مي‌شود.
خرید کتاب مرحوم ماتیا پاسکال
جستجوی کتاب مرحوم ماتیا پاسکال در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
در این که من عاشق پیراندلو و خلاقیتش و ذهن مریضش شدم هیچ شکی نیست
در این که ترجمه کتاب با این که اسم بهمن محصص عزیز روشه ولی خوب نیست هم هیچ شکی نیست
ولی جالب ترین نکته کتاب اینه که نویسنده داستان رو کاملا با استفاده از تخیلش نوشته و به خاطر غیر واقعی بودنش مورد هجمه منتقدین قرار گرفته ولی چند سال بعد نمونه عینی و واقعیه داستانش رو تو روزنامه ها پیدا کرده !!
مشاهده لینک اصلی
پاره كردن. ماتیا پاسکال. ماتیا پاسکال مردی متولد شده بود که در هر پیادهروی از زندگی خود، از هرج و مرجی که در آن بود، تحمل کند. او پسر شایسته ای بود که پس از مرگ پدرش، زندگی سالم خانواده اش را از بین برد و زندگی مادرش را به سایه های پرشور فرو ریخت. او یک شوهر نگران کننده بود و حتی در شرایط سخت و طاقت فرسا که تاثیرات فاحشی در زندگی زناشویی خود داشت. تنها چیزی که Mattia در مورد عمر سختش در موردش مطمئن بود، اسمش Mattia Pascal بود. خداحافظی از او بود و خداوند او را برکت دهد و امیدوار باشد که او در نهایت صلح را برای او به آن نیاز دارد. به یاد داشته باشید تا پایان زمان، \"اداریو میز\". ----------------------------------------------پاره كردن Adriano MeisAdriano Meis در آزادی بی حد و حصر نقل مکان کرد. او معمار زندگی خود بود. آدریانو زندگی شاد و بدون روابط واجب زندگی می کرد. رایگان به عنوان یک پرنده او مکان ها را می گذراند، دنیای جدیدی را با آغوش باز پذیرفته بود که در آن تصورات هیچ مرزی نداشت. او مردی ساخته شده بود که به درستی متولد شده بود تا آزاد شود. با این حال، او در تنهایی در فردیت خود غرق شد؛ مردی که وجودش در خود هیچ چیز نبود. از شما برای سعادت طولانی مدت - Anonymous .------------------------------ ---------------------------- متاسفانه Mattia پاسکال بدون شک شاهکار Pirandello است. در قالب بیوگرافی نوشته شده است که با جنبه هویت شخصی و معضل ناخوشایند تغییرپذیری آن روبرو است. این طرح از طریق آشنایی خواننده با زندگی سرنوشت یك مرد ایتالیایی جوان - متیا پاسكال، كه شادی آن كالای نادر است، اجرا می شود. با ازدواج بدبختانه، معیشت مصیبت زده و محکومیت بقای وی روبرو شده است؛ Mattia سرزمین مادری خود را در جستجوی خود آزادی بی نظیر ترک می کند. زمانی که یک روزنامه به مرگ او دروغ می گوید، او را در معرض اشتباه محاسبه می کند. در نهایت، فرار به یک زندگی آزادتر و در نتیجه انحصاری دیگری که به تعهد اجتماعی منجر شده است ایجاد شده است. آدریانو میس رنج روابط شکسته ای بود که توسط مظلومیت ماتیا پاسکال مضطرب می شد. شناختن یک فانتوم. معرفت شناسی معروف پیراندلانی پس از مدرنیزم / اگزیستانسیالیسم، پرسش از پایه و اساس هویت قابل تشخیص و اهمیت آن به وجود انسان را از طریق جزئیات دقیق از زندگی Mattiaâ € ™ ثانیه. آیا متیا در اعمال خود از پنهان کردن حقیقت و استفاده از عبارتی برای زندگی کاملا متفاوت زندگی می کرد؟ آیا بهتر بود اگر او موقعیت های ناامید کننده خود را به جای اینکه به عنوان یک روح زندگی کند، شادمان بود؟ آیا یک هویت مشخص برای فرد به منظور به دست آوردن وضعیت مدنی ضروری است که گاهی اوقات می تواند شدید باشد؟ آیا هویت صرفا مکانیکی است و آیا معنی انسان برای اثبات آن وجود دارد؟ این دستنوشته بدون شک سلول های خاکستری خود را می شکند و شما را در محدوده ناخودآگاه خود ساخت هویت جدید بدون در نظر گرفتن وضعیت مدنی قانونی محاسبه می کند. آزادی چیزی است که همه می خواهند از شرایط خشن بدبختی فرار کنند. اما با آزادی بی حد و حصر، جنبه انسانی از انزوای خشن و محدودیت مشروعیت است. مرگ از دیدگاه ماتیا از کل پول و فشار عاطفی او، به عنوان یک چشم انداز آزاد، دیده می شود. ظاهر و نام او به تازگی تغییر کرده است و رضایت او را به ارمغان آورد، تا زمانی که گذشته او را با خاطرات دلتنگانه غرق کرد، در نتیجه به تدریج شخصیت جدید خود را به یک زندان متراکم تبدیل می کند. Pirandello توجیه مشروعیت جامعه و واقعیت را تشکیل می دهد که متقاعد شده است \"جلسات\" که هرگز آنها هرگز نمی توانند خود را آزاد کنند، مگر اینکه مرگ به ذهن، بدن و روح برسد. در نهایت، آیا این بود ماتیا یا آلترا اگو (Adriano)، آنها صرفا سعی داشتند یک فانتوم ایجاد شده را پنهان کنند، چرا که نه این که هر دوی آنها کاملا از یکدیگر جدا شوند.
مشاهده لینک اصلی
 «اگر ما تشخیص، یک\" من فکر کردم، یک \"که به گمراه است انسان است، نه ظلم و ستم عدالت برتر از انسان؟ » بحث در موردIl @ شیطان جسد توسط ریمون رادیگه، روز دیگر، که معلوم شد، گفته شده توسط کسی که آن را یک کتاب با sottomato بی اهمیت طرح، اما نوشته با سبک بنابراین متعالی به عنوان آن را به یک جواهر کوچک را بود. در حال حاضر، من به طور جزئی موافقم. اما بیایید بمانیم من فکر می کنم این تعریف است که حتی ممکن است به این رمان پرندلایی نیز برسد. بر اساس برخی از دوستانم، طرح فوق العاده است. او فقط به من خیلی خسته شد، بسیار خسته کننده بود و سبک سنگین و ترسناک خواندن آسان نیست. اما، در اینجا، اگر کسی به دیدن سبک روانشناختی و عمق می آید، حو! چه گریه به نظر میرسد که من به زمانی که @ Zeno's conscience @ را خوانده ام. CA نیز یک وضعیت pressochà © identica.Mattia پاسکال تصادفی morto.Allegria.Addio moglie.Addio suocera.Addio creditori.Addio debiti.Libero! Unimprobabile منجر به کشف یک جسد با ویژگی های مشابه از شخصیت، که در حال حاضر پیدا کردن خوب برای پول در کازینو بازی کنید. هر کس برای او شناخته شده است. بنابراین ماتیا پاسکال خود را پیدا می کند، به مدت دو سال و چند ماه، به رهبری یک زندگی جایگزین تحت نام آدریانو میس، اما نه قادر به نه © عاشق زن که او را دوست دارد، و نه © دوستان، و نه © گزارش یک دزدی و چه ¬ دور، به دلیل © ما برای انجام این کار یک نام واقعی، که او نیست، بنابراین، درک کنند که بهای آزادی خود را از آزادی stessa.Mattia پاسکال morto.Alle no.Lib است ... نیاز دارید .. نه، من می گویم نه. بنابراین، در زیر، شاید ماتیا پاسکال واقعا نمی میرد. او همچنان در او زندگی می کرد و کسی که کشته شد Adriano Meis بود که هویت خود را گرفته بود! چه لرزش! اما از آنجایی که شما می گویید که از واژه های خیلی سخت استفاده می کنم، می گویم: troçà £ o. این همه بازی روانی است. پیراندلو در مرگ، زندگی و آزادی نقش دارد. اما، به نظر من، شناگران شنا، حتی غرق، در اره های ذهنی. به طور خلاصه، شما می دانید که پول، واقعا این زندگی جدید است! نام جدید خود را ثبت کنید! و اما این در اینجا، به وجود دارد ... در کوتاه مدت، تمام NA بهانه ای برای ارسال صفحات و صفحات معاهده روانی که، اگر چه بسیار جالب توجه است، تایید من یافت نشد. چگونه می توان گفت: زیبایی، من ارزش را می شناسم، اما من آن را دور از قضاوت او @ پرشور @ نگه می دارم. ده سال بعد کتاب های نوشته شده ده برابر بیشتر بود. من به دنبال یک ماجراجویی جدید برای خیریه نیستم. فقط کمی از عشق به تنوع در طرح. آنچه در اینجا کاملا جوک assente.Alcune توسط طنز unesplicita که به من لبخند و خنده، اما چه آن را برای عدم ایده روایی شرح داده شده در صحنه های مختلف را جبران نمی محجبه. تقریبا می گویند هیچ اتفاقی نمی افتد. پاسکال مات زنده است. ویو بیشتر؟ قیامت همانطور که قبلا می دانید، متوجه می شود که آزادی او همه جعلی است، او وجود ندارد. این در واقع به زندگی قدیمی خود و قوانین جهان است که می خواهم واقعی زنجیر، و او است که اگر آن را بین مرگ و زندگی، و بازتاب مربوط به این موضوع به حالت تعلیق باقی مانده بسیار حاد و درونگرا هستند. به طور کلی، من بهترین روووو را پیدا کردم اما در نهایت سلیقه است. فکر نمی کنم من عاشق Pirandello باشم حداقل، بر خلاف کالوین، می توانم آن را بخوانم. پس، پاوه، اما Pavese عشق و کافی است. نقطه شروع این رمان خوب است، فاقد ایده های مرکزی است، چیزی که باعث حرکت بیشتر به معماری همه روایت می شود. من انتقاد نمی کنم. من فکر می کنم، خواندن سه رمان در معاصر (و بودن یکیLe @ سفر Cà © خط)، من می دانم چه چیزی باعث خستگی و آنچه که علت نیست. و این بر ضخامت روحی متمرکز نیست. به سادگی، آن بود ماتیا پاسکال @، گاهی اوقات خواب بالاست.
مشاهده لینک اصلی
او بسیار متاسفم به قادر به تعمیق یک نویسنده از این نوع در مدرسه بوده است. @ @ مرحوم ماتیا پاسکال است در موضوع ماسک و dellidentità متمرکز شده است، آیتم هایی که به تکرار در pirandelliane.Come این نسخهها کار در حساب @The چرخ دستی، در است به عنوان یک وکیل محترم به عنوان تنها خروجی که قادر به ایجاد یک چرخ دستی به سگ، در اینجا ما یک شخصیت به دام افتاده در قراردادهای اجتماعی و lossessivo تمایل به allontanarle.Se ماسک نظر گرفته شده است به یک بار برای ما غیر قابل تحمل - تقریبا قطعی در - بیگانگی ما از واقعیت در همان زمان تنها راه برای خودمان مطابق با یک سیستم سرد و غیر ممکن به کنترل است: وجود خاکستری و خسته کننده ما اعتبار است، perlomeno.Il ریختن ماسک - خاطی در واقع درست - افزایش هویت خود را، اما به قیمت عدم شناخت این مکانیسم، و بنابراین، وجود ندارد.
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را برای مدرسه خواندم و تصور کردم که من آن را انزجار نکردم، اما تقریبا. اما من آن را دوست داشتم! این یک کتاب بسیار خنده دار بود، هر چند به هیچ وجه سطحی، من شخصیت Mattia را پرستش کردم، که حتی اگر او انتخاب های اشتباه را انجام داد، بسیار انسانی و هرگز کاملا احمقانه نیست. خوشبختانه، بر خلاف دیگران، من آن را آهسته نیافتم و در واقع، من واقعا از بازتاب درون لذت بردم. من این خواندن را مطلقا توصیه میکنم: اگرچه در میان کتابهای مورد علاقه من نیست، یادآور دلپذیری خواهد بود.
مشاهده لینک اصلی
یک مرد که همسایگانش، همسرش و تمام آشنایانش مرده است، از تلاش برای ایجاد یک زندگی نامناسب فرار می کند. [نظر 1988. بطور واضح، من نمی خواستم اظهار نظر کنم! :)]
مشاهده لینک اصلی