پدرم آخرین چمدانش را روی صندلیِ عقبِ مرسدس گذاشت و استارت زد.
بعد یک تپانچه درآورد و توی سینه‌ام شلیک کرد. من در باغچه ایستاده بودم و افتادم. سوراخِ گلوله بازِ باز شد و قلبم از قفسه‌ی سینه درآمد و وسطِ گُل‌ها افتاد. خون شَتَک زد از زخمِ بازم، بعد از چشم‌هایم، از گوش‌هایم، دهنم.
کادنس از خانواده‌ای قدیمی و متشخص است که عادت دارند همیشه بی‌نقص به نظر بیایند؛ حتا در چشم خودشان، حتا به قیمت پنهان‌کاری. عادتِ دیگرشان این است که همه‌ی تابستان‌ها، کل خانواده به جزیره‌ی شخصی‌شان می‌روند. بعد در تابستان پانزده حادثه‌ای رخ می‌دهد و کادنس حافظه‌اش را از دست می‌دهد. کسی از حادثه حرف نمی‌زند و رفتارِ همه از همیشه عجیب‌تر شده است. بعد تابستان شانزده اجازه نمی‌دهند کادنس به جزیره بیاید. تابستان هفده خانواده او را در جزیره می‌پذیرد، اما همه بیمار شده‌اند و خانه‌ی قدیمی و خاطره‌انگیزشان را کوبیده‌اند و خانه‌ای مدرن به جایش ساخته‌اند و کماکان هیچ‌کس حاضر نیست برایش تعریف کند چه بر سرش آمده. حتا دخترخاله‌ها و پسرخاله‌هایش که حاضر نشده بودند پس از آن حادثه و غیبت دراز با او هیچ ارتباطی برقرار کنند، الان طوری رفتار می‌کنند که انگار همه‌چیز بر روال سابق است.
ما دروغگو بودیم رُمانی پیچیده و مدرن با فضایی تعلیقی و پایان‌بندی بی‌نهایت غافلگیرانه است که بعید است به این آسانی فراموشش کنید. کتاب را بخوانید و اگر کسی پرسید پایانِ قصه چه می‌شود، مثل همه‌ی شخصیت‌های داستان دروغ بگویید.
خرید کتاب ما دروغگو بودیم
جستجوی کتاب ما دروغگو بودیم در گودریدز
معرفی کتاب ما دروغگو بودیم از نگاه کاربران
* 5 ستاره * در اینجا حتی کلمه ی Scrabble برای اینکه چگونه احساس درست در حال حاضر وجود دارد، این داستان من را شکست داد، اما تراژدی آن به همان اندازه با زیبایی غیر متعارف هماهنگ شد. آن را فورا به نقطه ای که من نمی توانم فکر کنم در مورد رمز و راز آن است. بلایای آرام آن. تعلیق به زودی ضخیم می شود، که نباید بگوید خوانندگان یک تئوری دقیق را در اوایل تشکیل نمی دهند. اما سفر باقی مانده است ارزش آن را دارد که آیا شما شرلوک هولمز این یا نه. طرح خود را به شیوه ای مبهم معرفی می کند و به آرامی باز می شود. من متوجه شدم که پیام ها دارای قدرت بیشتری نسبت به شخصیت هایی هستند که آنها را تحویل می دادند. این مبلغ قطعا بیشتر از بخش های آن بود. کدام متناسب با تن صحیح است. این بررسی ممکن است به عنوان داستان مبهم به نظر می رسد، اما اگر می خواهید اثر کامل تحویل آن را بدست آورید باید آن را داشته باشید. با این حال، من این را می گویم: ما دروغگوها یک تصویر غریزی از گروهی از نوجوانان است که یک پیوند مقدس را تشکیل داده اند؛ هر کس که تلاش می کند آزاد و آرزوی پذیرش باشد. آنها عشق را مهم تر از موقعیت اجتماعی و اقتصادی می دانند و با پیش فرض هایی که در اطراف جهان قرار دارند، ناراحت هستند. آنها جوان هستند. آنها پرشور هستند آنها ناقص هستند آنها هرکدام از بی عدالتی خود را رنج می برند. و این داستان آنهاست. اگر می توانستیم به عنوان یک خانواده زیبا Sinclair متوقف شود و فقط یک خانواده باشیم؟ اگر ما می توانستیم رنگ های مختلف، زمینه های مختلف را متوقف کنیم و فقط در عشق باشیم؟ نوشتن منحصر به فرد بود و گرچه ممکن است به طعم هر کس متکی باشد، من آن را دوست داشتم. من فکر کردم استفاده از تصاویر توصیفی نویسنده، خلاقانه بود و با استفاده از یک دست آرام «هیچ چیز بیش از حد بالا یا ظریف» اجرا نشد. این داستان از طریق صدای دختری هجده ساله سردرگم، عاطفی و خجالت آورده شده است و این نوشتار هماهنگ با چشم انداز متمایز آن است. این شعر شاعرانه و عمیق بود و به عنوان یک نسیم ملایم و ساختن به نیروی چرخش طوفان حرکت کرد. ممکن است جوراب های خود را از دست ندهید، اما قطعا نفس من را از بین می برد. او را به من عادت داد. زیرا من بودم. از آنجا که می توانستم او به من گفت نفس کشیدن و نشستن. این کتاب را به هر کسی که طرح توجیهی شما را تحسین می کند توصیه می کند. به خوانندگان که می توانند شرایط تلخ و شیرین زندگی را که در داستان هایشان نشان داده شده است را بپذیرند. این یک رمان کاراکتر نیست. داستان روشن تر می شود. من فکر نمی کنم که من تا به حال به طور کامل با هر کاراکتر متصل شده ام - و این واقعیت که من به اشک به پایان رسید منتقل می شود، این چیزی است که این پنج ستاره را برای من خواند. یک بار یک بار نوشت که یک رمان باید مجموعه ای از شگفتی های کوچک را ارائه کند. من هم همین کار را با یک ساعت انجام می دهم اگرچه من این داستان را کاملا منحصر به فرد دانستم، اگر مجبور بودم مقایسه کنم، می گویم ساختار آن کمی به من یادآوری می کند که بر روی جلیکو جاده. لحن غم انگیزش هم همینطور. واقعا اعتیاد آور، خارج از جعبه خواندن! جهان به نظر می رسد واقعا بزرگ در حال حاضر، او به من گفت. â € œI چیزی برای نگه داشتن به چیزی نیاز دارد. آمار کتاب:\nâ-ª سبک / رده: YAâ-ª عاشقانه: جوان اما در حال حاضر â-ª شخصیت: Â نوجوانان در تلاش برای پیدا کردن راه خود را ª قطعه: اسرار آمیز. انشعاب به آرامی unravel-ª نوشتن: شعر. ساده اما عمیق â-ª POV: اول شخص: Heroineâ- ª Cliffhanger: هیچ. Standaloneâ- ª HEA؟ (مشاهده اسپویلر) [HEA معمولی، نه. اما تا حدودی ... (پنهان کردن اسپویلر)]
مشاهده لینک اصلی
من amLostAmongstMyEndlessTears هستم
مشاهده لینک اصلی
خوب این همه نوع ناسالم و همچنین افسرده بود. ugh! نوشتن چنین طرز رفتار است و در عین حال احساسات واقعی و یا تظاهر را مورد مطالعه قرار می دهد. کل کتاب فاقد تأثیری است؛ آن فاقد احساس عاطفی است که به طرز ناامیدانه تلاش می کند تا شیوه ای که کمتر تاثیر می گذارد را تحمل کند. نویسنده دارای استعداد است، اما در اینجا ریشه می گیرد. مانند قضیه، وسوسه انگیز آن؛ چه کسی نمی خواهد در مورد زندگی شلوغ و غافلگیرانه سفیدپوستان سفید پوست غنی که در تابستان خودشان در جزیره خصوصی خود می خوانند، بخواند؟ افراد غریبه ای که احساس غرور می کنند در مورد غنی بدبخت احساس می کنند. حدس می زنم؟ اما چرا به همه کسانی که در معرض تظاهرات و تظاهرات نژادی و نقض طبقاتی قرار می گیرند، به آن پرداخته می شود و در داستان های عجیب و غریب پنهان می شود و همه اینها فقط به یک پیچ و تاب مودل پایان می رسد و پیام اخلاقی اخلاقی به پایان می رسد: به هر حال این ایده ها بی معنی بود، زیرا در نهایت این کتاب یک پد بریل خالص نیست، فقط یک اسفنج مرطوب خنک است که اسفنجی روی صورت شما ظاهر می شود مانند گریه کردن!
مشاهده لینک اصلی
آن چیزی که انتظار داشتم نبود! اگر شما این را مطالعه کرده اید، فقط به آن بپردازید. بهتر است که کمتر در مورد آن بدانید! من فقط کتاب فروشی کامل خود را ارسال کردم! https: //www.youtube.com/watch؟ v = M5uex ... =)
مشاهده لینک اصلی
@ رید آن. و اگر کسی به شما می پرسد چگونه آن را به پایان می رسد، فقط LIE @\nاین کتاب عالی بود، شما بچه ها! من سبک نوشتن را دوست دارم این در همه چیز گیج کننده نبود! این کاملا آزاردهنده نبود! :) من شخصیت های عاشقانه را دوست داشتم. آنها خیلی پیچیده بودند و به هیچ وجه دوست نداشتند. آنها قطعا نمی خواستند من را بخواهند خودشان را در سر خود بگیرند! :) من می دانستم چه اتفاقی افتاده است و من از این داستان بسیار لذت بردم! پایان فقط زیبا بود به معنای واقعی کلمه همه می توانم بپرسم! :) من عاشق این SM من هستم CRYING! :) :) :) :) :) :)
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب ما دروغگو بودیم
بعد یک تپانچه درآورد و توی سینه‌ام شلیک کرد. من در باغچه ایستاده بودم و افتادم. سوراخِ گلوله بازِ باز شد و قلبم از قفسه‌ی سینه درآمد و وسطِ گُل‌ها افتاد. خون شَتَک زد از زخمِ بازم، بعد از چشم‌هایم، از گوش‌هایم، دهنم.
کادنس از خانواده‌ای قدیمی و متشخص است که عادت دارند همیشه بی‌نقص به نظر بیایند؛ حتا در چشم خودشان، حتا به قیمت پنهان‌کاری. عادتِ دیگرشان این است که همه‌ی تابستان‌ها، کل خانواده به جزیره‌ی شخصی‌شان می‌روند. بعد در تابستان پانزده حادثه‌ای رخ می‌دهد و کادنس حافظه‌اش را از دست می‌دهد. کسی از حادثه حرف نمی‌زند و رفتارِ همه از همیشه عجیب‌تر شده است. بعد تابستان شانزده اجازه نمی‌دهند کادنس به جزیره بیاید. تابستان هفده خانواده او را در جزیره می‌پذیرد، اما همه بیمار شده‌اند و خانه‌ی قدیمی و خاطره‌انگیزشان را کوبیده‌اند و خانه‌ای مدرن به جایش ساخته‌اند و کماکان هیچ‌کس حاضر نیست برایش تعریف کند چه بر سرش آمده. حتا دخترخاله‌ها و پسرخاله‌هایش که حاضر نشده بودند پس از آن حادثه و غیبت دراز با او هیچ ارتباطی برقرار کنند، الان طوری رفتار می‌کنند که انگار همه‌چیز بر روال سابق است.
ما دروغگو بودیم رُمانی پیچیده و مدرن با فضایی تعلیقی و پایان‌بندی بی‌نهایت غافلگیرانه است که بعید است به این آسانی فراموشش کنید. کتاب را بخوانید و اگر کسی پرسید پایانِ قصه چه می‌شود، مثل همه‌ی شخصیت‌های داستان دروغ بگویید.
خرید کتاب ما دروغگو بودیم
جستجوی کتاب ما دروغگو بودیم در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من amLostAmongstMyEndlessTears هستم
مشاهده لینک اصلی
خوب این همه نوع ناسالم و همچنین افسرده بود. ugh! نوشتن چنین طرز رفتار است و در عین حال احساسات واقعی و یا تظاهر را مورد مطالعه قرار می دهد. کل کتاب فاقد تأثیری است؛ آن فاقد احساس عاطفی است که به طرز ناامیدانه تلاش می کند تا شیوه ای که کمتر تاثیر می گذارد را تحمل کند. نویسنده دارای استعداد است، اما در اینجا ریشه می گیرد. مانند قضیه، وسوسه انگیز آن؛ چه کسی نمی خواهد در مورد زندگی شلوغ و غافلگیرانه سفیدپوستان سفید پوست غنی که در تابستان خودشان در جزیره خصوصی خود می خوانند، بخواند؟ افراد غریبه ای که احساس غرور می کنند در مورد غنی بدبخت احساس می کنند. حدس می زنم؟ اما چرا به همه کسانی که در معرض تظاهرات و تظاهرات نژادی و نقض طبقاتی قرار می گیرند، به آن پرداخته می شود و در داستان های عجیب و غریب پنهان می شود و همه اینها فقط به یک پیچ و تاب مودل پایان می رسد و پیام اخلاقی اخلاقی به پایان می رسد: به هر حال این ایده ها بی معنی بود، زیرا در نهایت این کتاب یک پد بریل خالص نیست، فقط یک اسفنج مرطوب خنک است که اسفنجی روی صورت شما ظاهر می شود مانند گریه کردن!
مشاهده لینک اصلی
آن چیزی که انتظار داشتم نبود! اگر شما این را مطالعه کرده اید، فقط به آن بپردازید. بهتر است که کمتر در مورد آن بدانید! من فقط کتاب فروشی کامل خود را ارسال کردم! https: //www.youtube.com/watch؟ v = M5uex ... =)
مشاهده لینک اصلی
@ رید آن. و اگر کسی به شما می پرسد چگونه آن را به پایان می رسد، فقط LIE @\nاین کتاب عالی بود، شما بچه ها! من سبک نوشتن را دوست دارم این در همه چیز گیج کننده نبود! این کاملا آزاردهنده نبود! :) من شخصیت های عاشقانه را دوست داشتم. آنها خیلی پیچیده بودند و به هیچ وجه دوست نداشتند. آنها قطعا نمی خواستند من را بخواهند خودشان را در سر خود بگیرند! :) من می دانستم چه اتفاقی افتاده است و من از این داستان بسیار لذت بردم! پایان فقط زیبا بود به معنای واقعی کلمه همه می توانم بپرسم! :) من عاشق این SM من هستم CRYING! :) :) :) :) :) :)
مشاهده لینک اصلی