برنده جایزه پولیتزر 1921، عصر بیگناهی، پرتره استادانه ادیت وارتون از تمایل و خیانت در عصر طلایی قدیم نیویورک است، زمانیکه مردم جامعه "بیش از بیماری را به هراس رسانده اند".
این جهان جهان نیچل آرچر است زیرا او آماده می شود ازدواج زیبای اما متداول May Welland. اما هنگامی که کلینز مرموز الن اولنسکا پس از ازدواج فاجعه آمیز به نیویورک می رسد، آرچر عمیقا در عشق او زندگی می کند. آرچر از میان وظیفه و اشتیاق پاره شده است، تلاش می کند تصمیم بگیرد که یا شجاعانه زندگی خود را تعریف می کند یا بی رحمانه آن را نابود می کند.
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
معرفی کتاب عصر بی گناهی از نگاه کاربران
ادیت وارتون باید (اگر بتواند) آموزش دهد که چگونه یک داستان ساده باید تبدیل به یک فرد شود که به نحوی که به آن گفته می شود، زندگی بسیار خود را به دست می آورد، این سادگی مهم نیست. عصر معصومیت خواهد استدلال، نه وب پیچیده از شخصیت ها، منافع و نوبت را ندارد، اما جبران همه با یک طرح که entangles و روان است به تنهایی، تقریبا بدون وارتون آن را فشار نسبت به پایان. داستان آنچه در نیویورک در سال 1870. مجموعه آنها فراتر از اعضای اشراف هستید، کسانی که می خواهند به مانند اروپایی ها نگاه کنید، اما که در ادامه به افتراق خود را، مسلح کردن آداب و رسوم خود و مجازات با فراموش کردن کسانی که به آنها احترام نگذار. Newland Archer یک وکیل جوان است که به May Welland متعهد است، که همچنین دارای پسر عموی الن اولنسکا است که پس از ازدواج آشفته در اروپا به نیویورک می آید. در حالی که خانواده سعی می کند او را متقاعد کند که شوهرش را طلاق ندهد و به او بازگردد، نیوهلند باید با احساساتی زندگی کند که فکر می کند با گذشته اش به خاک سپرده شده است. دروغ گفتن، آنچه گفته می شود و آنچه گفته نمی شود، فشار جامعه و خانواده ها تعیین کننده خواهد بود. این قابل پیش بینی است، من می دانم. تقریبا کل کتاب در پیادهروی و پیادهروی یک مرد که در مورد ازدواج است و هر زمانی که او از کلمه \"عروسی\" فکر می کند، سایه می بیند، مورد بحث قرار می گیرد. و این است که بخشی از یک ستون بنیادی تاریخ است، زیرا صدای راوی مسئولیت انزوای بسیاری از عقاید در مورد ازدواج، وظایف افرادی است که آن را تشکیل می دهند و درگیری ها. او همچنین جامعه ی نیویورک را با یک روحیه ی بی رحمانه که حتی به من انتقاد می کند، انتقاد می کند. دایره مردم محترم (به یک نقطه خاص ...) و با قدرت بسیار کوچک است، که همیشه در مرکز هدف مکالمات که در جلسات برگزار می شود، باقی می ماند. این به الن اولنسکا اتفاق می افتد، که با نیت او برای طلاق، راه او برای پوشیدن و گذشته اش مشکوک یک موضوع غیرقابل اجتناب است. این شایستگی نیست: در طول تاریخ این شخصیت نشان می دهد که شخصیت قابل تحسین، علاوه بر تلفظ اکثر عبارات بزرگ که در سن بی گناهی گفته می شود. با این حال، شخصیت اصلی Newland است. من آن را به عنوان یک شخصیت مردانه دوست داشتم، صرف نظر از این که آیا برخی نگرشها نسبت به پایان کتاب، تا حدودی قابل تحسین است. (مشاهده اسپویلر) [من دوست ندارم، البته من می May با زن دیگری فریب می دهد. معتقد است که بهانه ای که الن از او خواست تا ازدواج کند، معتبر نیست. (مخفی کردن اسپویلر)] دیدگاه Newland را پوست تنگ راه ± جامعه نیویورک (که او تعلق دارد و © L باید رنج می برند)، که در آن خانواده دوست دختر خود را یکی از صداهای عیب بیشتر از آن است فراهم می کند. او بین آنچه ایجاد شده و چه چیزی می تواند شکسته باشد. تنش که زندگی می کند هنگامی که در تلاش برای دفاع از غیرقابل دفاع به عنوان demás سیگنال ± انگشت آلن و تعهدات و متقاعد الن که هیچ طلاق اشتباه است چون نشان می دهد دیده می شود. این تنها چیزی است که Newland را در کتاب پیچیده می کند، اما در آن مکان ها ثروت شخصیت ایجاد می شود و من دوست داشتم چگونه وارتون آن را مدیریت کند. بسیاری از شخصیت های دیگر که از یک طرف یا دیگری، مانند خانم ولاند و بوفورت، برای تحریک دو نفر که آب و روغن هستند، ایستادگی می کنند. و پس از آن مه، عروس در سوال، که باعث سرد € Oeno با امور opiniónâ €، شرح نامطلوب از داستان سرایی و افکار Newland را وجود دارد. او همچنین نمیتواند از نظرات مخرب برخی از افراد جلوگیری کند، اما همدردی برای دفاع از آن را تحریک نمیکند. و در نهایت، آنها کمی عقل دارند. تنها چیزی که من می توانستم در مورد او تحسین کنم، سلامت او بود. خوب آن را در صدای پر از فلش در برابر â € œintachablesâ € نیویورک و قوانین موثر ridÃculas لباس، بازدید از منزل روایت، یک \"گلابی و حتی عروسی. هر دو در این رمان و در بعضی از داستانهایی که خوانده ام، وارتون به مسائلی اشاره دارد که هنوز در مورد آن بحث نشده یا باعث ناراحتی شده است، گرچه در قرن بیستم. اگر چه این کتاب هیچ گونه مقاومت در برابر سبک ها را ارائه نمی دهد، به ویژه در فصل های اول که باعث ایجاد روابط خویشاوندی چند کاراکتر می شود، از دست رفت. همانطور که آنها نام خانوادگی دوگانه دارند، بعضی از زوجها من را درهم ریختند، اما موقتا (خوشبختانه) بود. فراتر از آن، عصر بی گناه به عنوان خوانده شده و شگفت زده با صحنه های بسیار زیبا و به یاد ماندنی بین قهرمانان است. پایان دادن به تلخ و شیرین است و من انتظار داشتم که آن را به دلیل حوادث. من واقعا از این کتاب لذت بردم و آن را به افرادی توصیه میکنم که با سبک عاشقانه مانند من برخورد می کنند. می گوید داستان عشق، اما آن را فشار نمی دهد و آن را با melodramas غیر ضروری و دانه های قند در نسبت های ترسناک خراب نیست. فراتر رفتن از ژانر عشق و اشتیاق وجود دارد، اما نه به عنوان آن را در هنگام خواندن پشت برخی از کتاب ها تصور کنید. این بیشتر از سبک جین آستین است که در آن یک رابطه یا ازدواج است که ...
مشاهده لینک اصلی
من از این موضوع متنفرم، اما من باید @ guy @ card را به اینجا بکشیم: این کتاب داستان تخیلی زنان محسوب می شود و مرا خسته می کند. من مطمئن هستم که تعداد زیادی خواننده مرد مثل ادیات وارتون هستند و آن را دوست ندارم فقط بخوانم. من جین آستین را به طرز شگفت انگیزی پیدا کردم و در حالی که Wuthering Heights را دوست نداشتم، آن حداقل دارای شخصیت های پویا بود و به اندازه کافی پیچیده به نظر می رسید. اما عصر بی گناهی تمام خودآزاری عاقلانه است که هرگز عمیق نمی شود و بسیاری از تعاملات ظریف بین افراد ثروتمند فوق العاده که در کد های ارتباط برقرار می کنند. بنابراین اگر شما از آشفتگی های داخلی، نگرانی های زناشویی و آداب قرن نوزدهم عاشق شوید، این کتاب ممکن است برای شما باشد، اما من متوجه شدم که هیچ یک درام واقعی وجود ندارد؛ این واقعیت که تمام کاراکتر ها از همان پارچه بریده شده اند و محدوده خفیف از تنظیم برای یک کتاب خسته کننده ساخته شده است. این رمان دوره ای است که در 1870s Manhattan بالا. شخصیت اصلی Newland Archer به اندازه کافی آگاهی دارد تا متوجه شود که همسرش و جامعه عالی او محدود و خسته کننده است و نه استقلال کافی و یا عزم جدی برای انجام دادن بیشتر از فریب دادن با مفهوم ترک آن. بنابراین همه زندگی بسیار خوبی دارند و ما توضیحات زیادی از افراد و مکان ها و تنظیمات جدول می دهیم. Wharton جایزه پولیتزر را برای تصویری از این جامعه به دست آورد و او خانواده های ثروتمند قرن نوزدهم نیویورک و آداب و رسوم قبیله ای خود را با جزئیات بی نظیر اما انسان شناسی توصیف می کند. این یک زمان و مکان است که در آن رنگ لباس شما به اپرا یا سوپ که به عنوان دوره ی اول خدمت می کنید، همراه با مفاهیم اجتماعی است. وارتون زندگی درونی و ظاهر بیرونی شخصیت های او و دنیایی که در جزئیات دقیق زندگی می کنند، توصیف می کند، اما در نهایت من آنها را خیلی جالب نگرفتم و این طرح عنصری تقریبا غیر ضروری بود. کتاب های بر اساس دو معیار: اول و مهمتر از همه، چقدر از آنها لذت بردم، و در مرحله دوم، چگونه @ خوب @ من فکر می کنم آنها در یک حس واقعی هستند. (بله، من تا حدودی فکر می کنم شما می توانید قضاوت های عینی در مورد کیفیت یک کتاب را انجام دهید، از آن لذت ببرید یا نه). بنابراین، من از عصر بیگناهی خیلی لذت نمی برم، اما این کاملا به خاطر سلیقه های ذهنی من است. من مطمئن هستم که دیگران آن را دوست دارند به دلایل خوبی که برای آنها خوب است. به طور خاص، نوشته های وارتون ها واضح و توصیفی است و گاهی اوقات درخشان از شوخ طبعی و فلش شوخ طبعی وجود دارد، هرچند من آرزو می کنم که فرد بیشتر آن را می بیند و او واقعا محیط را برای زندگی به ارمغان می آورد و باعث می شود ما شخصیت ها را در عمق خود درک کنیم. (چالش بزرگی نیست، زیرا عمق زیادی برای آنها وجود ندارد - این یک دست کشیدن در توصیف وارتون نیست، بلکه در مورد افرادی است که او توصیف می کند). بنابراین، من برای ستایش و ستاره ای 4 ستاره برای کیفیت نوشتن آن را 2 ستاره می دهم. به طور میانگین به 3 ستاره. اگر شما این نوع کتاب را دوست دارید، من هنوز هم فکر می کنم جین آستین یا آنتونی ترولوف بهتر خوانده می شود.
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را پس از خواندن تمام بررسی های عالی اینجا و آنجا پیدا کردم. من می خواستم یک کلاسیک بخوانم. با این حال، من هفتاد صفحه را در کتاب گرفتم؛ من تقریبا از انتظار برای کلیک برداشتم. خوب من خوشحالم که این کار را نکردم چون این یک داستان فوق العاده است. به طریقی که این اتفاق می افتد بسیار زیاد است زیرا طرح خیلی آرامی حرکت می کند. این در مورد درگیری درونی یک مرد جوان غنی و باهوش است که قبل از اینکه از یک دختر کامل و بی گناه ازدواج کند، عاشق یک زن ممنوعه می شود. زیبایی رمان عمدتا در دقت نادر است که در تکامل شخصیت ها نشان داده شده است. من تمام شخصیت های اصلی و همچنین برخی دیگر را دوست داشتم. باید اعتراف کنم که Newland مورد علاقه من است، زیرا او یک کتابفروشی است. من زیبایی آهسته زبان را نیز دوست داشتم: دور، آهسته و ظریف، وقت آن است که به طور کامل باز شود، اما من پاداشم را دریافت کردم: لذت خالصانه برای خواندن به آخرین صفحه. بسیاری از متخصصان این کتاب را برای تفسیرهای اجتماعی قدردانی می کنند، من موافقم، اما، همانطور که گفتم، به همین دلیل من عاشق عصر بیگناهی شدم. فقط یک یادداشت: جذاب است که نیویورک نوعی خسته کننده است. اما سال های 1870 بود.
مشاهده لینک اصلی
شای هنری جیمز را دست کم گرفت
مشاهده لینک اصلی
سالها بعد از دیدن این فیلم، این فیلم خیلی بیشتر از بیانیه فمینیستی من نسبت به فیلمهای من فیلمبرداری شده است. اما چشماندازهای نیچلند کوهنوردی: چشم هایی که توسط کنوانسیون اجتماعی ظریف ترین سرکوبگر ظاهر می شوند (مقایسه های باقی مانده از روز فراوان است؛ دیگری که من نمی توانستم این را بدون شنیدن DDL، میشل، وینوناس و البته یوهان بزرگ ببینم صدای Woodwards در سر من؛ همانطور که نمی توانم TRotD را بدون شنیدن هاپکینز / تامپسون بخوانم). این خنده دار به نظر من این است که این کتاب به طور کامل درباره نیگلند آرچر است و از دیدگاه او به بررسی دقیق جزئیات آن پرداخته است - اما در زیر، واقعا همه چیز در مورد مادام Olenska و مه، آیا این کاملا عطش دست، ادیت.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب عصر بی گناهی
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من از این موضوع متنفرم، اما من باید @ guy @ card را به اینجا بکشیم: این کتاب داستان تخیلی زنان محسوب می شود و مرا خسته می کند. من مطمئن هستم که تعداد زیادی خواننده مرد مثل ادیات وارتون هستند و آن را دوست ندارم فقط بخوانم. من جین آستین را به طرز شگفت انگیزی پیدا کردم و در حالی که Wuthering Heights را دوست نداشتم، آن حداقل دارای شخصیت های پویا بود و به اندازه کافی پیچیده به نظر می رسید. اما عصر بی گناهی تمام خودآزاری عاقلانه است که هرگز عمیق نمی شود و بسیاری از تعاملات ظریف بین افراد ثروتمند فوق العاده که در کد های ارتباط برقرار می کنند. بنابراین اگر شما از آشفتگی های داخلی، نگرانی های زناشویی و آداب قرن نوزدهم عاشق شوید، این کتاب ممکن است برای شما باشد، اما من متوجه شدم که هیچ یک درام واقعی وجود ندارد؛ این واقعیت که تمام کاراکتر ها از همان پارچه بریده شده اند و محدوده خفیف از تنظیم برای یک کتاب خسته کننده ساخته شده است. این رمان دوره ای است که در 1870s Manhattan بالا. شخصیت اصلی Newland Archer به اندازه کافی آگاهی دارد تا متوجه شود که همسرش و جامعه عالی او محدود و خسته کننده است و نه استقلال کافی و یا عزم جدی برای انجام دادن بیشتر از فریب دادن با مفهوم ترک آن. بنابراین همه زندگی بسیار خوبی دارند و ما توضیحات زیادی از افراد و مکان ها و تنظیمات جدول می دهیم. Wharton جایزه پولیتزر را برای تصویری از این جامعه به دست آورد و او خانواده های ثروتمند قرن نوزدهم نیویورک و آداب و رسوم قبیله ای خود را با جزئیات بی نظیر اما انسان شناسی توصیف می کند. این یک زمان و مکان است که در آن رنگ لباس شما به اپرا یا سوپ که به عنوان دوره ی اول خدمت می کنید، همراه با مفاهیم اجتماعی است. وارتون زندگی درونی و ظاهر بیرونی شخصیت های او و دنیایی که در جزئیات دقیق زندگی می کنند، توصیف می کند، اما در نهایت من آنها را خیلی جالب نگرفتم و این طرح عنصری تقریبا غیر ضروری بود. کتاب های بر اساس دو معیار: اول و مهمتر از همه، چقدر از آنها لذت بردم، و در مرحله دوم، چگونه @ خوب @ من فکر می کنم آنها در یک حس واقعی هستند. (بله، من تا حدودی فکر می کنم شما می توانید قضاوت های عینی در مورد کیفیت یک کتاب را انجام دهید، از آن لذت ببرید یا نه). بنابراین، من از عصر بیگناهی خیلی لذت نمی برم، اما این کاملا به خاطر سلیقه های ذهنی من است. من مطمئن هستم که دیگران آن را دوست دارند به دلایل خوبی که برای آنها خوب است. به طور خاص، نوشته های وارتون ها واضح و توصیفی است و گاهی اوقات درخشان از شوخ طبعی و فلش شوخ طبعی وجود دارد، هرچند من آرزو می کنم که فرد بیشتر آن را می بیند و او واقعا محیط را برای زندگی به ارمغان می آورد و باعث می شود ما شخصیت ها را در عمق خود درک کنیم. (چالش بزرگی نیست، زیرا عمق زیادی برای آنها وجود ندارد - این یک دست کشیدن در توصیف وارتون نیست، بلکه در مورد افرادی است که او توصیف می کند). بنابراین، من برای ستایش و ستاره ای 4 ستاره برای کیفیت نوشتن آن را 2 ستاره می دهم. به طور میانگین به 3 ستاره. اگر شما این نوع کتاب را دوست دارید، من هنوز هم فکر می کنم جین آستین یا آنتونی ترولوف بهتر خوانده می شود.
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را پس از خواندن تمام بررسی های عالی اینجا و آنجا پیدا کردم. من می خواستم یک کلاسیک بخوانم. با این حال، من هفتاد صفحه را در کتاب گرفتم؛ من تقریبا از انتظار برای کلیک برداشتم. خوب من خوشحالم که این کار را نکردم چون این یک داستان فوق العاده است. به طریقی که این اتفاق می افتد بسیار زیاد است زیرا طرح خیلی آرامی حرکت می کند. این در مورد درگیری درونی یک مرد جوان غنی و باهوش است که قبل از اینکه از یک دختر کامل و بی گناه ازدواج کند، عاشق یک زن ممنوعه می شود. زیبایی رمان عمدتا در دقت نادر است که در تکامل شخصیت ها نشان داده شده است. من تمام شخصیت های اصلی و همچنین برخی دیگر را دوست داشتم. باید اعتراف کنم که Newland مورد علاقه من است، زیرا او یک کتابفروشی است. من زیبایی آهسته زبان را نیز دوست داشتم: دور، آهسته و ظریف، وقت آن است که به طور کامل باز شود، اما من پاداشم را دریافت کردم: لذت خالصانه برای خواندن به آخرین صفحه. بسیاری از متخصصان این کتاب را برای تفسیرهای اجتماعی قدردانی می کنند، من موافقم، اما، همانطور که گفتم، به همین دلیل من عاشق عصر بیگناهی شدم. فقط یک یادداشت: جذاب است که نیویورک نوعی خسته کننده است. اما سال های 1870 بود.
مشاهده لینک اصلی
شای هنری جیمز را دست کم گرفت
مشاهده لینک اصلی
سالها بعد از دیدن این فیلم، این فیلم خیلی بیشتر از بیانیه فمینیستی من نسبت به فیلمهای من فیلمبرداری شده است. اما چشماندازهای نیچلند کوهنوردی: چشم هایی که توسط کنوانسیون اجتماعی ظریف ترین سرکوبگر ظاهر می شوند (مقایسه های باقی مانده از روز فراوان است؛ دیگری که من نمی توانستم این را بدون شنیدن DDL، میشل، وینوناس و البته یوهان بزرگ ببینم صدای Woodwards در سر من؛ همانطور که نمی توانم TRotD را بدون شنیدن هاپکینز / تامپسون بخوانم). این خنده دار به نظر من این است که این کتاب به طور کامل درباره نیگلند آرچر است و از دیدگاه او به بررسی دقیق جزئیات آن پرداخته است - اما در زیر، واقعا همه چیز در مورد مادام Olenska و مه، آیا این کاملا عطش دست، ادیت.
مشاهده لینک اصلی