نمایشگاه غرور: یک رمان بدون قهرمان یک رمان ویلیام مکپیس ثکری است که برای اولین بار در سال 1847-1848 منتشر شد و در اواخر قرن نوزدهم بریتانیا به جامعه ماجرا پرداخت. عنوان کتاب از جان بانیان داستان تمثیلی پیشرفت زائران ، اولین بار در سال 1678 منتشر شد و هنوز هم در زمان رمان Thackerays به طور گسترده ای خوانده شده است. نمایشگاه غم انگیز اشاره به توقف در طول پیشرفت زائران: منصفانه بی پایان در شهر به نام Vanity، که به معنای نشان دادن وابستگی گناه آلود انسان به چیزهای دنیوی است. این رمان در حال حاضر یک کلاسیک است و چندین اقتباس از فیلم را الهام بخش ساخته است.
خرید کتاب بازار خودفروشی
جستجوی کتاب بازار خودفروشی در گودریدز
معرفی کتاب بازار خودفروشی از نگاه کاربران
** spoiler alert **
واقعا خوشحالم كه اين كتاب رو خوندم و به مجموعه ام اضافه كردم. البته يك رمان ٨٠٠ صفحه اي با نثر پر پند و اندرز انگلستان قديم، چيزي نيست كه آدم بتونه براي تفريح ورق بزنه. بايد حواسم رو جمع ميكردم تا بفهمم كيداره با كي حرف ميزنه و... به قدري اين كتاب جزييات و شخصيت هاي فراوان و مختلف داره كه من واقعا گاهي ازش خسته ميشدم و ميذاشتمش كنار. اما اين انگار براي من يه چلنج بود كه تمومش كنم. جالبه كه خود تكري، اولش ميگه آمليا قهرمان نيست و كاري به كارش نداريم، اما بعدا فصل هاي زيادي رو به زندگيو عشق احمقانه اش به جورج زيبا و با وقار، اما دغلباز و ضعيف النفس اختصاص ميده. اكثر مواقع آدم كسل ميشه كه اين چنين شرح دقيقي رو بخونه از زندگي روزمره يك سري آدم ها، اما من دوستش داشتم. مثل يك سريال كه مدتي رو باهاش زندگيميكني، خودت رو جاي شخصيت هاش ميذاري، ازاونها ياد ميگيري و به حماقت هاشون پوزخند ميزني. در مورد يك كتاب خوب، من هميشه ميگم كه اگه قراره اون يه روايت داستاني باشه، بايد جوري روايت بشه كه من خواننده، خودم رو توي صحنه ببينم و درك كنم اونها دارن چي ميگن و چرا. بابد بگم كه با شوق بچه گانه اي منتظر بودم كه اين كتاب تموم بشه و بفهمم به كجا ميرسه، چون من اونها رو ميشناسم. ربكاي دغل رو ميشناسم، چه از زماني كه به دنبال جوزف ،پيت و رادون و جورج( كه عشق آملياي بدبخت بود) بود و چه زماني كه با دلبري ميخواست خودش رو به. لرد ها و بارونت هاي انگليسي و محافل اونها نزديك كنه. اين كتاب از لحاظ حماقت. آمليا شبيه به فيلم @يك روز@ هست. دكستر ميدونه كه اما عاشقشه و براي شاديش تلاش ميكنه، حتي فداكاري. اما حاضر نميشه خودش رو به اما بسپره تا وقتي كه به نظر من دير شده و سالهاي عمرشون از دست رفته. اين حماقت عصبانيم ميكنه. دلم براي سرگرد دابين بيچاره مي سوزه و درسته كه در آخر به خوشبختي و وصال آمليا ميرسه، اما كلي خفت رو به جون ميخره. واقعا عبارت @بازار خود فروشي@ عالي و به حق بود، و من خوندنش رو توصيه ميكنم.
مشاهده لینک اصلی
در اینجا من، 54 ساله هستم، و برای اولین بار خواندن ویلیام Makepeace Thackerays Vanity Fair. @ Vanity Fair: یک رمان بدون قهرمان. @ من با Thackeray مخالفم. قهرمان نمایشگاه غرور، ویلیام دوبین، استوار و محکم است. از این است که بدون شک وجود دارد. این رمان بوکی شارپ رسیدن به سن یا بیلدونسرومن نیست. نه، دوشیزه ربکا شارپ از رحم که از تمایل او به زانو درآوردن راه خود به بالا به وجود آمد. او نمی تواند به آن کمک کند، و نه باید؛ آیا او واقعا متفاوت از هر یک از ما است؟ نه، نه. این روش هایش است که از آنچه شما و من ممکن است استفاده کنید متفاوت است. یا آنها را؟ به من، راویان در رمان صدای شگفت انگیز تر است. به نظر می رسید که در هر لحظه مناسب، راوی گام به عقب برداشت و به ما، خواننده، برخی از تفنگ ها، برخی از اخلاقیات کمی اشاره کرد، که اقدامات شرکت کنندگان در نمایشگاه را در زمینه قرار داد. نمایش غرور با ما، همه اطراف ما؛ و چندین بار ما هرگز به طور کامل نقش ها را بازی نمی کنیم. این صدای دلیل ما را بر می انگیزد؛ ما را درک لذت، درد، شادی و غم و اندوه که هر یک از ما را در سفر ما از طریق زندگی همراهی می کند. اگر ما به آن اهمیت دهیم، می توانیم یاد بگیریم که والدین بهتر، شوهران بهتر، زنانی بهتر و دوستان بهتر باشند. همچنین از طریق رمان می توانم بکشی شارپ را محکوم کنم. شاید بکی، یک زن به راحتی دوست نباشد، اما او یک زن قابل تحسین، یک زن سخت و یک زن است که می توانم احترام شمرده شود. قوی و محترم، یک مادر وحشتناک، اما یک نبرد تبر به کسانی که او را به سر. خانم بکی شارپ - خانم رادون کراولی - متعهد به زندگی در تمام زندگی است و نه کمتر. او زن هدف است، و در بسیاری از مردم یک کیفیت نادر است. رمان با طنز از صفحه به صفحه خالی می شود؛ آن پر از شوخ طبعی و سحر و جادو است. از طریق استفاده از طنز است که ما متوجه می شویم که شخصیت های نمایشگاه ما هستند - ما بوده ایم و همیشه ما نسل بعد از نسل است و هیچ چیز تغییر نخواهد کرد؛ فقط زمان تغییر خواهد کرد. همیشه لرد Steynes، Jos Sedleys، Old Osbornes، Sedleys مادر، Sir Pitt Crawleys، خانم Crawleys، جورج Osbornes، ویلیام Dobbins، و Amelias وجود دارد. وظیفه ما، با توجه به Thackeray، این است که کشف کنیم که چگونه بهتر با آنها برخورد کنیم، چگونه بهترین ارتباط برقرار کردن و درک آنها، چگونه با آنها زندگی کنیم. با این حال چالش واقعی این است که چگونه بهترین دوست داری، قدردانی و مراقبت از خانم بکی شارپ در زندگی ما باشد. ما شایستگی او را می دانیم، برای مراقبت از او، او را برای او قدردانی می کنیم، و او سزاوار است از طغیان و شگفتی های نمایشگاه به ارمغان بیاورد. در نهایت، خانم شارپ است که دست کم حداقل از رستگاری این اوست و او تنهاست، که چشم از آملیاس در مورد احساسات او برای ویلیام دوبین را از بین می برد. برای بکی شارپ، افتخار، فضیلت و صداقت را درک می کند (یا آیا او؟). Thackeray به طور مناسب اتمام می یابد - واقعا می توان گفت، @ Vanita Vanitatum! کدام یک از ما در این دنیا خوشحال هستیم؟ کدام یک از ما میل داریم؟ یا، داشتن آن، راضی است؟ - بیا، بچه ها، بگذارید جعبه و عروسک ها را خاموش کنیم، زیرا بازی ما پخش شده است. @ رمان با شکوه از ابتدا تا انتها.
مشاهده لینک اصلی
@ اما ما برای دیدن یک مقدار زیادی از آملیا، هیچ آسیبی در گفتن، در ابتدا از آشنایی ما، وجود دارد که او یک موجود کوچک عزیز است. و رحمت و رحمت آن است، هر دو در زندگی و در رمان، که (و به ویژه) در خائنانی از مرتب ترین ظلم و ستم که ما برای یک همراه است که به طرز وحشیانه و سلامت فرد است. همانطور که او یک قهرمان نیست، نیازی به توصیف فرد او نیست؛ در واقع من می ترسم که بینی او بیش از حد کوتاه باشد و در غیر این صورت و گونه اش یک معامله خوب برای یک قهرمان بسیار دور و قرمز است ... من فقط این تصویب را به صورت تصادفی از چند صفحه اول رمان انتخاب کردم تا نشان دهم چقدر عشق صدای Thackerays را دوست دارم او خود بهترین شخصیت در رمان است. برای استفاده از اصطلاحات تئاتر، او قطعا دیوار چهارم را به داستان اغلب از بین می برد. خواندن آن بیشتر شبیه تماشای بازی است، اما با گذر دوره ای برای نمایشنامه نویس به پریدن بر روی صحنه و ارائه تفسیر خود به عمل، و نیز برداشت او از احساسات کسانی که تماشای خلقت خود را. (Thackeray خود را بیان @ Vanity نمایش @ - نظر خود را در مورد جامعه به طور کلی - یک نوع بازی است.) این ممکن است به نظر برخی از آزار دهنده، اما واقعا، آن است. اگر شما قبلا کتاب را به طور انتقادی مطالعه کرده اید ... من فکر می کنم این نیز می تواند با خواندن یک تکه از یک کتاب برای کلاس مقایسه شود و سپس متوقف شود تا واکنش های شما را با یک استاد تعریف کند تا چیزها را فراتر از سطح ببینید و هر گونه تعصب ممکن است علیه این کتاب داشته باشید. من عاشق بحث با Thackeray در تفسیر صحنه ها و اقدامات. حاشیه ها با اختلافات من و یا تفرج از دیدگاه او پر شده است. و تقریبا هرگز در کتابها نمی نویسم در این مورد غیر قابل تحمل بود. این همان جالب است که تلاش برای رسم یک تصویر از شخصیت Thackerays به عنوان آن است که بقیه آنها. او گاهی اوقات دفاعی است، گاهی اوقات قضاوت از مخاطبانش، گاهی اوقات بی قید و شرط، گاه وحشیانه، گاهی اوقات به عنوان یک خنده دار به عنوان یک کودک در برخی از ترفند او معتقد است که ما بر ما بازی کرد. شما فقط می توانید ببینید که او در حال کشتن بیش از نوشتن خود است، کف زدن دست خود را هنگامی که او فکر می کنم چیزی خوب و scribbling تا خشمگینانه به شب. او داستان را به نظر می رسد روشن، فورا زنده در فقط مستقیم از احساس خود و نیروی شخصیت. حق. در مورد داستان خود؟ داستان جامع، داستان قدیمی از عشق، جنگ، خیانت، پول، خانواده. همه استانداردهای حماسی. اما در راه اعدام، چیزی جز استاندارد نیست. به ویژه برای زمان خود. این زیرنویس بود، @ رمان بدون قهرمان، @ توسط Thackeray. این یک کتاب پر از بهترین ها، شخصیت های بسیار خاکستری با انگیزه ها و اقدامات است که گاهی اوقات بسیار دشوار است. حقیقت این است که بکی شارپ، شخصیت اصلی اگر نه @ heroine، @ قطعه. در هر صورت اعمال محبت و خودخواهی بزرگ و بی رحمی و بی رحمی، زمانی که برای او مناسب است، سخت است که زن را در پایان محکوم یا ستایش کند. با این حال، به هر حال، برای او رشد کردم. او شگفت انگیز است، او واقعا، اما او به نظر می رسد در پایان کتاب یاد بگیرند. او تغییر می کند، پیشرفت می کند، و همه در حالی که همه چیز به نظر می رسد واقعا به نظر می رسد. Shes بلندپروازانه و بریده بریده، اما موفق به انجام خوب در یک جهان است که تلاش می کند به او را در هر نوبت او را پایین آوردن. (گاهی اوقات، من مجبور نیستم آن را بخاطر داشته باشم). همچنین یک استاندارد عاشقانه برای کسانی که در آن برای جنبه های متعارف بیشتر وجود دارد، وجود دارد. Amelia در بالا توضیح داده است در این طرح قرار دارد.همچنین؟ این کتاب بهترین، طولانی ترین، دقیق ترین تحقیق و توضیحات مفصلی نبرد واترلو است که شما احتمالا پیدا خواهید کرد. بخش بزرگی از این کتاب به آن روز اختصاص داده شده است و واکنش به آن روز و آن را به عنوان حماسه رمان جنگ است، زیرا می تواند امیدوار باشد که برای آن فضا زمان پیدا کند. در برخی موارد، من احساس می کنم مانند Thackeray در تلاش بود که شامل قرن خود را به عنوان یک کل، نه تنها زمان خاصی از جنگ های ناپلئونی. او با کلاس، پول، جاه طلبی، جنگ، نقش ها و حقوق زنان، مسائل اخلاقی و زمان هایی که به ناچار تغییر می کنند و دوباره تغییر می کنند، با فشار دادن دنیای قدیم و روش های قدیمی به بی نظمی های هرچه سریعتر روبرو می شوند. همانطور که قرن نوزدهم بود. من فکر می کنم بکی شارپ ممکن است به خوبی نمادی مناسب از قرن کامل باشد: او می خواهد جامعه را بالا ببرد، او می خواهد تا پول زیادی به دست آورد، او می خواهد ظاهر اخلاقیات (اما برای واقعیت بسیار اهمیت دارد) )، او از کلاس پایین تر است و کتاب را می کشد که راه خود را از طریق دندان نردبان و ناخن از طریق نمایندگان محافظold @ به هر قیمت به خود و دیگران. و با این حال، او هنوز احساس احساساتی برای آملیا دارد، زیرا شوهرش او را به آنچه که فکر می کند بهترین است برای پسرش (هرچند بحث برانگیز است که ممکن است و به هر قیمت در غرور)، و او نمی تواند کاملا تحمل به طور کامل تنها. .. من نمی دانم. من واقعا یادآوری چیزهایی را که نوشتم وقتی این دو سال پیش خواندید، تئوری ها را دوباره به هم متصل کردم، بنابراین امیدوارم بتوانم ببخشمت که اگر آنها یک ناخوشی هستند. ...
مشاهده لینک اصلی
Vanity Fair در سال 1848 نوشته شده در سالهای اولیه قرن نوزدهم، بسیار جذاب از جامعه انگلیسی است. Thackeray چندین بار گفته است که این یک رمان است، بدون یک قهرمان @، و در چند مورد تلاش می کند ادعا کند که آملیا، یک شخص خوب است، اما ناگزیر به نظر می رسد که خیلی خوبه، قهرمان است. اما همه ما می دانیم که یک @ bad @ دختر یا پسر بی نهایت جالب تر از @ @ @ @ دختر یا پسر خوب است، بنابراین من Thackeray از dissembling حتی در اینجا متهم. بکی شارپ از این قهرمان (و غیره) در این کتاب بیرون آمده و خارج شده است، که به خوبی می توان آن را نام برد: @ ظهور و سقوط ربکا شارپ @. تکرای ظاهرا مردم را به عنوان @ غرورآفرینی خودخواه و احمق @ و این دید منفی با استفاده از واژگان ضداجتماعی و نقوش بی نظیر تاریک طبیعت انسانی، با صدای بلند و روشن روشن می شود. صدای نویسندگان به طور مداوم حضور دارند و مشاهدات کلاسی او باعث می شود که رمان بسیار سرگرم کننده باشد. آنها همچنین قصد داشتند که به خوانندگانش آموزنده باشند. به عالوه، نویسنده عادت دارد تا موارد خاصی از رفتار زنانه را اظهار نظر کند و از این طریق به منظور مشاهده کلی از همه زنان بپردازد. در ابتدا خواننده تمایل دارد که تصور کند این چقدر آزار دهنده است؛ چقدر Thackeray می داند زنان و چگونه غیر معمول و طراوت آن است که این را در یک نویسنده مرد از روز خود را پیدا کنید. با این حال، این مشاهدات همیشه قضاوت می کنند، در حالی که او تمایل دارد که حداقلی از شخصیت های مردانه خود اعمال ننماید. مردان بیشتر به عنوان افراد دیده می شوند. یک خواننده مدرن پس از مدتی با این مشکل مواجه می شود؛ آن را شروع می کند به نظر می رسد کمتر عجیب و غریب و مناسب، و در واقع خسته کننده است. در اینجا یک مثال از نظرات Thackerays در مورد زنان است: @ چه می دانم در مورد شهدای زنان؟ ما باید دیوانه باشیم تا بتوانیم صدمه ای از آن درد های روزمره را تحمل کنیم که از نظر بسیاری از زنان آرام می شود. برده داری بی وقفه بدون پاداش؛ تمسخر و مهربانی مداوم توسط بی رحمانه به عنوان ثابت؛ عشق، کار، صبر، مراقب بودن بدون حتی به عنوان تصدیق یک کلمه خوب؛ همه اینها، چه تعداد از آنها باید در آرامش باشند و در چهره های خوش شانسی به نظر می رسند، مگر اینکه چیزی نداشته باشند. مطمئنا برده های منحصر به فرد آنها هستند، آنها باید منافق و ضعیف باشند. @ Thackerays مخاطبان درک شده، خوانندگان مرد هستند، البته، و این واضح است که او به خواننده اشاره می کند که شخصا بهyour @، @ your sister @ یا @ خادمان شما. @ و مخاطبان تحصیل خواهند کرد، مردان سفید پوستی که در آن سرزمین هستند. برخی از مشاهدات @ witty @ در مورد یک وارث از سنت کیتس و یا یک سرویس دهنده سیاه به نام @ سامبو @ باعث می شود که خواننده مدرن از بین رفته باشد. نویسنده در مورد تمام نقاط ضعف شخصیت او هراسان است، با این که او مردی از زمان، فرهنگ و کلاس اوست، او نمیتواند تفکرات خود را ببیند، با توجه به اینکه این تنها موضع درست است. نمایشگاه بینالمللی در 20 ماهانه سریال منتشر شد قطعات. همانند سایر رمانهایی که در ابتدا به این شکل صادر شده است، ساختار به همان اندازه که خواننده آرزو دارد، تنگ نیست. در مورد چارچوب ها، یا یک بازی یا یک نبرد که بسیار شلخته است، بسیار جالب است. برخی از قطعات به نظر بسیار محتاطانه و یا جایی نرسیده اند، در حالی که دیگران بسیار شگفت انگیز و هیجان انگیز هستند. نویسندگان مانند Thackeray و Dickens (که برای تقریبا تمام رمان هایش تقاضای آن شده اند) قصد دارند کار خود را ویرایش کنند یا حتی صحنه های بازنویسی شده یا شخصیت های تغییر یافته را در صورت امکان داشته باشند. این به یک خواننده مدرن باور نکردنی است که آنها با آن رو به رو بودند و همچنین تحت این رژیم سخت گیر قرار گرفتند. @ ویتی نمایشگاه یک مکان احمقانه شریرانه است که پر از همه انواع خرابکاری ها و دروغگويی ها و تظاهر هاست. @ این نویسنده می گوید: \"این امر ناعادلانه است که این مقایسه را با رمان های بعدی ساختار یافته تر داشته باشیم. این موضوعVanity Fair @ بارها و بارها تکرار شده است و در سراسر خواننده به این فکر خواهد کرد که هیچ چیز در یک قرن بعد تغییر نکرده است. مشاهدات Thakerays رفتار انسان بسیار متضاد است، توصیف موقعیت، شخصیت، انگیزه های بیان شده و انگیزه های پنهان (که به ناچار بسیار متفاوت هستند) بی انتها هستند. و این البته، همراه با طرز خواندن و خوشنویسی نوشته های Thackerays، این چیزی است که این رمان را کلاسیک می سازد. این بخش بسیار سرگرم کننده است و می تواند یک رمان 5 ستاره باشد و صدای Thackerays و نگرش ها در سراسر آن کاملا غالب نیست. ویرایش:\nجالب توجه است که هر ماهانه نمایشگاه Vanity تنها 5000 نسخه را بیشترین قیمت را به فروش می رساند. در همان زمان، چارلز دیکنز، شخصیت بسیار محبوب چارلز دیکنز، رمان خود را منتشر کردDombey and Son @، که توسط همان ناشر سریال نیز منتشر شد. پیش از این قسمت هایی ازDombey و Son @ در هر ماه 40،000 نسخه فروش دادند - هشت برابر بیشتر! با این حال، از امروز، احتمالا نمایشگاه غم انگیز محبوب تر است.
مشاهده لینک اصلی
1. من شرکت Thackeray را دوست داشتم که در مورد انگیزه های هرکیز، بی نظیر و بی نظیر است. و همچنین بسیار مطمئن است. او فکر می کند که همه چیز را می داند، هرچند در مورد اینکه فقرا در اینجا زندگی می کنند حرفی نیست. بنابراین او مانند نسخه قرن نوزدهم تام ولف یا جاناتان فرانزن، دو نویسنده (از جمله بسیاری دیگر) است که فکر می کنند همه چیز را می دانند. من فکر نمیکنم که اینطور فکر کنم. کیفیت خوب یک نویسنده که تلاش می کند همه جامعه را تصویر کند. نمونه ای از سرزنش عجیب و غریب او - اینجا در مورد ما - \"مال شما، من - سرنوشت پس از مرگ\" است. کدام یک از مرده ها مرموز ترین و پر حرارت هستند؟ کسانی که حداقل بازماندگان را دوست دارند، باور دارم. مرگ یک کودک، اشتیاق به گرسنگی و اشک های کورکورانه، مانند پایان دادن به شما، خواننده برادر، هرگز الهام بخش نخواهد بود. مرگ یک نوزاد که کمیاب شما را می شناخت، که هفته ای از غیبت از شما باعث فراموشی شما شده است، بیشتر از دست دادن نزدیکترین دوست شما به شما حمله می کند و اگر شما قدیمی هستید، به عنوان برخی از خوانندگان این ممکن است باشد یا باید باشد - قدیمی و غنی یا قدیمی و فقیر - شما ممکن است یک روز برای خودتان فکر کنید. \"این افراد در مورد من خیلی خوب هستند؛ اما آنها زمانی که من رفته اند، خیلی گران نمی شوند. من بسیار غنی هستم و می خواهم وراثتم را â € یا بسیار فقیر و خسته از حمایت از من. â € 3. من اعتقاد ندارم که هر کسی که خواند این است که هر صفحه را خوانده است. به عنوان مثال هشت صفحه از طنز در مورد شاهزاده کوچک آلمانی Pumpernickel (p 726-732). یا شرح مفصلی از دستورات در احزاب طبقه بالاتر (594-601 p). مادر خدا، این بخش ها قابل خواندن نیست. این چیزی است که امتیاز را به 4.5 ستاره می کشد. 4. چرا این کتاب 800 صفحه طول دارد؟ بسیاری از جمله های این چنین بود: خانه تخریب شد؛ مبلمان و جلوه های غنی، لوسترهای ترسناک و آینه های خالی خالی پوشانده شده و پنهان شده بودند، مجموعه اتاق نشیمن غنی از گلدوزی در کاه خفه شده بود، فرش ها به هم ریخته و پیچ خورده بودند، کتابخانه انتخابی کوچکی از کتاب های محکم درون دو جعبه شراب، و تمام لوازم جانبی دور چندین وانت بزرگ به Pantechnicon، جایی که آنها تا دروغ تا اکثریت Georgy. 5. نویسنده همیشه دیوار چهارم را از بین می برد، همانطور که دوست داشت در روزهای اولیۀ نوشتن، قبل از اینکه چنین چیزهایی را به عنوان غیرقابل انکار و ناباروری برانگیخته باشد، را از بین می برد. بنابراین در 296 پ. ما دریافت می کنیم: در طول شب، راودون یک یادداشت خانوادگی کوچک از همسرش گرفت، که اگر چه او آن را فروخت و فورا آن را در شمع سوخته، ما موفق به خواندن بیش از حد ربکا شدیم . â € œWeâ € در اینجا به معنای نویسنده و خواننده است. و بعد در صفحه 721 در حالی که صحبت از شخصیت اصلی خود را در تعطیلات در آلمان او ناگهان اعلام کرد که در این تور بسیار بود که من، نویسنده فعلی تاریخ که هر کلمه درست است، لذت بردن از آنها را برای اولین بار، و آنها را آشنایی 6. نویسنده به نظر نمی رسد شرمنده شود و به طور مستقیم در شخصیت های خود نظر، مانند این: من دوست دارم در طول این دوره از زندگی خود زندگی می کنند، و فکر می کنم که او شاد و خوشحال بود. شما می بینید او تا به حال بیش از این نوع از وجود تا به حال وجود دارد، و نه در راه به معنای آموزش سلیقه خود و یا هوش خود را افتاده است. او تا به حال توسط عقاید عامیانه سلطه یافته است. بسیاری از زنان یک زن هستند. شما نمیتوانید یک رمان نویس مدرن را به انجام هر چیزی بپردازید، اما این نوع سرگرمی است. 7. او دارای یک بخش درخشان به نام \"چگونه به خوبی در هیچ چیز یک سال زندگی می کنند\". اساسا، شما می توانید محل خود را در جامعه به خوبی انجام دهید با افزایش اعتبار به شما توسط نابرابر معامله گران و بندگان (که این کار را انجام می دهند زیرا شما محل در جامعه به خوبی انجام شده است!) و سرقت از پیتر برای پرداخت پولس به طور مداوم؛ به علاوه، همسر وام را از افراد ثروتمند قدیمی که فکر می کنند ممکن است فرصتی برای گرفتن چیزی با او داشته باشند، تحمیل می کنند؛ و شوهر با برنده شدن از کارت و بیلیارد کمک می کند. این یک روش دشوار زندگی است اما اگر اعصاب قوی داشته باشید می توانید انجام دهید. که ما را به مسئله بکی و همسرش رادون منتهی می کند. بکی بهترین، شخصیت جالب ترین است. بسیاری از مفسران او را بعنوان یك سوال از نظر اخلاقی توصیف می كنند، حتی \"أبد\". در ابتدا این کاملا ناعادلانه به نظر می رسد. او هیچ خانواده ای ندارد، به عنوان یک ماوس به اندازه فقیر، بنابراین او طرح ها و اردک و غواصی را برای جلب شوهر با پول. این اتفاق می افتد (او شوهر می شود، اما او ارثی که انتظار می رود را دریافت نمی کند) بنابراین او مانع می شود و بافت می زند و چگونگی زندگی سالم را به هیچ وجه در یک سال نمی بیند (نگاه کنید به بالا). در روش رمانتیک زمان در رمان، همه مانور و دستکاری و فریاد زدن و فریاد زدن و فریاد زدن از زخم ها، تقریبا به آرامی به پایان می رسد، زمانی که همه چیز جوانه می زند. تقصیر او نیست Sheâ € ™ ثانیه زن در تلاش برای گرفتن در جهان است که در آن پول و موقعیت همه چیز است. سپس او از یک رمان برای یک صد صفحه یا بیشتر حذف می شود. هنگامی که ما دوباره او را ملاقات می کنیم، او یک دمیوندین کاملا تکامل یافته است و اکنون می توانید بگوئید ورشکستگی اخلاقی او شکوفا شده است - تاکای آهنگ و رقص می کند ...
مشاهده لینک اصلی
غرور منصفانه غافلگیری بزرگی برای من است. من منتظر یک داستان در مورد محاکمه و مصیبت های یک زن و شوهر از دوستان بانوی داغ بود که من کشف یک داستان عجیب و غریب، طنز است که باعث خنده من چندین بار، توجه من همیشه و حتی در زمان حرکت می کند. در سطح غرور Fair Fair داستان دو شخصیت اصلی بکی شارپ و آملیا سدلی، دو دوست دوران کودکی از انتهای مخالف طیف اخلاقی و فکری است. بکی، بلندپروازانه، متکبر و هوشمند است، آملیا فروتن، مهربان، ساده، و نه کم است. رمان هم زمانه نمودار Becky را از ایستگاه فروتنش در زندگی خود به رتبه جامعه مد روز بالا می برد، در حالی که آملیا با چندین بدبختی ملاقات می کند و بی پولی می شود این یک رمان طولانی بیش از 800 صفحه است که شخصیت های زیادی در آن زندگی می کنند که متضاد دو شخصیت اصلی است. جالب ترین ویژگی Vanity Fair این است که چگونه آن را متاثر می کند. Thackeray اغلب دیوار چهارم را قطع می کند تا مستقیما به سمت خواننده به سمت دیگران شگفت انگیز و طنزآمیز بپردازد، که باعث می شود نور از توانایی رمانتیک به وجود آید. شخصیت های بسیار جذاب Thackeray خود را به خوبی می توان (به روش های بیشتر از یک)، به ویژه بکی، که اساسا یک femme fatale است، اما هنوز موفق به نشان دادن چشمک های عجیب وجدان وجدان است. Amelia بیش از حد فریبنده برای خود را خوب است، اما unintentionally طول می کشد استفاده از یک مرد که عشق نابهنگام برای او. AmeliaIt خوب است اما جالب است از بسیاری از داستان است که بهترین، مهربان ترین مرد است که بلافاصله دوست پس از عشق از زندگی اش. این بسیار برای ویلیام Dobbin مورد است مردی که برای او (مرده) بهترین دوست دوست دختر دختر Amilia مانند یک طوطی آبی نروژی برای fjord طولانی است * تنها انتقاد من جزئی از کتاب این است که برخی از شخصیت ها فقط کمی بیش از حد احمقانه به واقع بودن است Amelia به خوبی از عشق Dobbinâ برای او شناخته شده است، اما احساس می کند قادر به بازگشت عشق خود را به دلیل احساس می کند که او می خواهد خیانت حافظه شوهر مرده خود را. با وجودی که آملیا به صورت ناسیونالیسم است، او کم رنگ است و برای او اهمیتی ندارد. دوبین - یک شخص هوشمند - نمی تواند بیش از حد وسواس او را برانگیزد. برادر آملیا Josh حتی بدتر است، او با چشمان خود دیده است که بکی نامعقول، مزدور است و قابل اعتماد نیست، اما او هنوز هم برای غلبه بر او می افتد. حماقت او تعجب آور است، زیرا او به عنوان استاد و شخصیت شناخته شده پدر و خواهر خود را از فقر افراط آمیز یاد می کند. نوشته های تکراری شگفت انگیز، استفاده بیش از حد از کلمه \"شگفت انگیز\" است. من فکر نمیکنم که از این تصویر از این تصویر دلخوشم از عکس دوریان گری خواند. همانند تمام رمانهای طولانی، چیزی است که به جای آنکه فقط خواندن خواسته هایش را غرق کند، زندگی می کند و آن را زندگی می کند. کتاب من را منعکس می کند که فضیلت کافی نیست، زیرا فضیلت توسط هوش و حکمت پشتیبانی نمی شود. از طرف دیگر هوشمندانه مانند بکی و دستیابی به ثروت و شهرت دستاورد توخالی است اگر شما با هیچ دوست واقعی و خانوادگی باقی نمانده و با هرجایی که میروی نادیده گرفته میشوید. شکی نیست که شارپون از رمانهای ویکتوریا مورد علاقه من است، اگر دوست دارید خواندن کلاسیک Fairytale Vanity باید ._________________________ NotesFor a change، کتاب صوتی رایگان از Librivox.org نمی آید، آنها نسخه خود را دارند، اما توسط چندین خواننده خوانده شده اند که چندین آنها بسیار بد است. نسخه ای که به آن گوش دادم از Lit2Go است، که به زیبایی توسط آماندا الان خوانده شده است. نقل قول های مورد علاقه من در صفحه گربه ها برای این کتاب گنجانده نمی شود بنابراین من آنها را اینجا می اندازم: LOL: \"با وجودی که او با تمام زبان ها آشنا بود، آقای Kirsch با یک نفر آشنا نبود و صحبت می کرد همه با غنای بی اندازه و نادرست بودن. \"متا:\" اگر چند صفحهای به عقب برگردیم، نویسنده فعلی ادعا می کند که در اتاق خواب خانم آملیا Sedleys تماشا می شود و درک و شناخت رمان نویس تمام دلایل و آرزوهای ملایم که پس از آن بر روی آن بالش بی گناه قرار می گیرید، چرا او نباید خود را مجبور به ربکس نیز بکند، استاد اسرار او و دروغگوی این جوانان وجدان جوان است؟ سلام Cecily! ؛)
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب بازار خودفروشی
خرید کتاب بازار خودفروشی
جستجوی کتاب بازار خودفروشی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
در اینجا من، 54 ساله هستم، و برای اولین بار خواندن ویلیام Makepeace Thackerays Vanity Fair. @ Vanity Fair: یک رمان بدون قهرمان. @ من با Thackeray مخالفم. قهرمان نمایشگاه غرور، ویلیام دوبین، استوار و محکم است. از این است که بدون شک وجود دارد. این رمان بوکی شارپ رسیدن به سن یا بیلدونسرومن نیست. نه، دوشیزه ربکا شارپ از رحم که از تمایل او به زانو درآوردن راه خود به بالا به وجود آمد. او نمی تواند به آن کمک کند، و نه باید؛ آیا او واقعا متفاوت از هر یک از ما است؟ نه، نه. این روش هایش است که از آنچه شما و من ممکن است استفاده کنید متفاوت است. یا آنها را؟ به من، راویان در رمان صدای شگفت انگیز تر است. به نظر می رسید که در هر لحظه مناسب، راوی گام به عقب برداشت و به ما، خواننده، برخی از تفنگ ها، برخی از اخلاقیات کمی اشاره کرد، که اقدامات شرکت کنندگان در نمایشگاه را در زمینه قرار داد. نمایش غرور با ما، همه اطراف ما؛ و چندین بار ما هرگز به طور کامل نقش ها را بازی نمی کنیم. این صدای دلیل ما را بر می انگیزد؛ ما را درک لذت، درد، شادی و غم و اندوه که هر یک از ما را در سفر ما از طریق زندگی همراهی می کند. اگر ما به آن اهمیت دهیم، می توانیم یاد بگیریم که والدین بهتر، شوهران بهتر، زنانی بهتر و دوستان بهتر باشند. همچنین از طریق رمان می توانم بکشی شارپ را محکوم کنم. شاید بکی، یک زن به راحتی دوست نباشد، اما او یک زن قابل تحسین، یک زن سخت و یک زن است که می توانم احترام شمرده شود. قوی و محترم، یک مادر وحشتناک، اما یک نبرد تبر به کسانی که او را به سر. خانم بکی شارپ - خانم رادون کراولی - متعهد به زندگی در تمام زندگی است و نه کمتر. او زن هدف است، و در بسیاری از مردم یک کیفیت نادر است. رمان با طنز از صفحه به صفحه خالی می شود؛ آن پر از شوخ طبعی و سحر و جادو است. از طریق استفاده از طنز است که ما متوجه می شویم که شخصیت های نمایشگاه ما هستند - ما بوده ایم و همیشه ما نسل بعد از نسل است و هیچ چیز تغییر نخواهد کرد؛ فقط زمان تغییر خواهد کرد. همیشه لرد Steynes، Jos Sedleys، Old Osbornes، Sedleys مادر، Sir Pitt Crawleys، خانم Crawleys، جورج Osbornes، ویلیام Dobbins، و Amelias وجود دارد. وظیفه ما، با توجه به Thackeray، این است که کشف کنیم که چگونه بهتر با آنها برخورد کنیم، چگونه بهترین ارتباط برقرار کردن و درک آنها، چگونه با آنها زندگی کنیم. با این حال چالش واقعی این است که چگونه بهترین دوست داری، قدردانی و مراقبت از خانم بکی شارپ در زندگی ما باشد. ما شایستگی او را می دانیم، برای مراقبت از او، او را برای او قدردانی می کنیم، و او سزاوار است از طغیان و شگفتی های نمایشگاه به ارمغان بیاورد. در نهایت، خانم شارپ است که دست کم حداقل از رستگاری این اوست و او تنهاست، که چشم از آملیاس در مورد احساسات او برای ویلیام دوبین را از بین می برد. برای بکی شارپ، افتخار، فضیلت و صداقت را درک می کند (یا آیا او؟). Thackeray به طور مناسب اتمام می یابد - واقعا می توان گفت، @ Vanita Vanitatum! کدام یک از ما در این دنیا خوشحال هستیم؟ کدام یک از ما میل داریم؟ یا، داشتن آن، راضی است؟ - بیا، بچه ها، بگذارید جعبه و عروسک ها را خاموش کنیم، زیرا بازی ما پخش شده است. @ رمان با شکوه از ابتدا تا انتها.
مشاهده لینک اصلی
@ اما ما برای دیدن یک مقدار زیادی از آملیا، هیچ آسیبی در گفتن، در ابتدا از آشنایی ما، وجود دارد که او یک موجود کوچک عزیز است. و رحمت و رحمت آن است، هر دو در زندگی و در رمان، که (و به ویژه) در خائنانی از مرتب ترین ظلم و ستم که ما برای یک همراه است که به طرز وحشیانه و سلامت فرد است. همانطور که او یک قهرمان نیست، نیازی به توصیف فرد او نیست؛ در واقع من می ترسم که بینی او بیش از حد کوتاه باشد و در غیر این صورت و گونه اش یک معامله خوب برای یک قهرمان بسیار دور و قرمز است ... من فقط این تصویب را به صورت تصادفی از چند صفحه اول رمان انتخاب کردم تا نشان دهم چقدر عشق صدای Thackerays را دوست دارم او خود بهترین شخصیت در رمان است. برای استفاده از اصطلاحات تئاتر، او قطعا دیوار چهارم را به داستان اغلب از بین می برد. خواندن آن بیشتر شبیه تماشای بازی است، اما با گذر دوره ای برای نمایشنامه نویس به پریدن بر روی صحنه و ارائه تفسیر خود به عمل، و نیز برداشت او از احساسات کسانی که تماشای خلقت خود را. (Thackeray خود را بیان @ Vanity نمایش @ - نظر خود را در مورد جامعه به طور کلی - یک نوع بازی است.) این ممکن است به نظر برخی از آزار دهنده، اما واقعا، آن است. اگر شما قبلا کتاب را به طور انتقادی مطالعه کرده اید ... من فکر می کنم این نیز می تواند با خواندن یک تکه از یک کتاب برای کلاس مقایسه شود و سپس متوقف شود تا واکنش های شما را با یک استاد تعریف کند تا چیزها را فراتر از سطح ببینید و هر گونه تعصب ممکن است علیه این کتاب داشته باشید. من عاشق بحث با Thackeray در تفسیر صحنه ها و اقدامات. حاشیه ها با اختلافات من و یا تفرج از دیدگاه او پر شده است. و تقریبا هرگز در کتابها نمی نویسم در این مورد غیر قابل تحمل بود. این همان جالب است که تلاش برای رسم یک تصویر از شخصیت Thackerays به عنوان آن است که بقیه آنها. او گاهی اوقات دفاعی است، گاهی اوقات قضاوت از مخاطبانش، گاهی اوقات بی قید و شرط، گاه وحشیانه، گاهی اوقات به عنوان یک خنده دار به عنوان یک کودک در برخی از ترفند او معتقد است که ما بر ما بازی کرد. شما فقط می توانید ببینید که او در حال کشتن بیش از نوشتن خود است، کف زدن دست خود را هنگامی که او فکر می کنم چیزی خوب و scribbling تا خشمگینانه به شب. او داستان را به نظر می رسد روشن، فورا زنده در فقط مستقیم از احساس خود و نیروی شخصیت. حق. در مورد داستان خود؟ داستان جامع، داستان قدیمی از عشق، جنگ، خیانت، پول، خانواده. همه استانداردهای حماسی. اما در راه اعدام، چیزی جز استاندارد نیست. به ویژه برای زمان خود. این زیرنویس بود، @ رمان بدون قهرمان، @ توسط Thackeray. این یک کتاب پر از بهترین ها، شخصیت های بسیار خاکستری با انگیزه ها و اقدامات است که گاهی اوقات بسیار دشوار است. حقیقت این است که بکی شارپ، شخصیت اصلی اگر نه @ heroine، @ قطعه. در هر صورت اعمال محبت و خودخواهی بزرگ و بی رحمی و بی رحمی، زمانی که برای او مناسب است، سخت است که زن را در پایان محکوم یا ستایش کند. با این حال، به هر حال، برای او رشد کردم. او شگفت انگیز است، او واقعا، اما او به نظر می رسد در پایان کتاب یاد بگیرند. او تغییر می کند، پیشرفت می کند، و همه در حالی که همه چیز به نظر می رسد واقعا به نظر می رسد. Shes بلندپروازانه و بریده بریده، اما موفق به انجام خوب در یک جهان است که تلاش می کند به او را در هر نوبت او را پایین آوردن. (گاهی اوقات، من مجبور نیستم آن را بخاطر داشته باشم). همچنین یک استاندارد عاشقانه برای کسانی که در آن برای جنبه های متعارف بیشتر وجود دارد، وجود دارد. Amelia در بالا توضیح داده است در این طرح قرار دارد.همچنین؟ این کتاب بهترین، طولانی ترین، دقیق ترین تحقیق و توضیحات مفصلی نبرد واترلو است که شما احتمالا پیدا خواهید کرد. بخش بزرگی از این کتاب به آن روز اختصاص داده شده است و واکنش به آن روز و آن را به عنوان حماسه رمان جنگ است، زیرا می تواند امیدوار باشد که برای آن فضا زمان پیدا کند. در برخی موارد، من احساس می کنم مانند Thackeray در تلاش بود که شامل قرن خود را به عنوان یک کل، نه تنها زمان خاصی از جنگ های ناپلئونی. او با کلاس، پول، جاه طلبی، جنگ، نقش ها و حقوق زنان، مسائل اخلاقی و زمان هایی که به ناچار تغییر می کنند و دوباره تغییر می کنند، با فشار دادن دنیای قدیم و روش های قدیمی به بی نظمی های هرچه سریعتر روبرو می شوند. همانطور که قرن نوزدهم بود. من فکر می کنم بکی شارپ ممکن است به خوبی نمادی مناسب از قرن کامل باشد: او می خواهد جامعه را بالا ببرد، او می خواهد تا پول زیادی به دست آورد، او می خواهد ظاهر اخلاقیات (اما برای واقعیت بسیار اهمیت دارد) )، او از کلاس پایین تر است و کتاب را می کشد که راه خود را از طریق دندان نردبان و ناخن از طریق نمایندگان محافظold @ به هر قیمت به خود و دیگران. و با این حال، او هنوز احساس احساساتی برای آملیا دارد، زیرا شوهرش او را به آنچه که فکر می کند بهترین است برای پسرش (هرچند بحث برانگیز است که ممکن است و به هر قیمت در غرور)، و او نمی تواند کاملا تحمل به طور کامل تنها. .. من نمی دانم. من واقعا یادآوری چیزهایی را که نوشتم وقتی این دو سال پیش خواندید، تئوری ها را دوباره به هم متصل کردم، بنابراین امیدوارم بتوانم ببخشمت که اگر آنها یک ناخوشی هستند. ...
مشاهده لینک اصلی
Vanity Fair در سال 1848 نوشته شده در سالهای اولیه قرن نوزدهم، بسیار جذاب از جامعه انگلیسی است. Thackeray چندین بار گفته است که این یک رمان است، بدون یک قهرمان @، و در چند مورد تلاش می کند ادعا کند که آملیا، یک شخص خوب است، اما ناگزیر به نظر می رسد که خیلی خوبه، قهرمان است. اما همه ما می دانیم که یک @ bad @ دختر یا پسر بی نهایت جالب تر از @ @ @ @ دختر یا پسر خوب است، بنابراین من Thackeray از dissembling حتی در اینجا متهم. بکی شارپ از این قهرمان (و غیره) در این کتاب بیرون آمده و خارج شده است، که به خوبی می توان آن را نام برد: @ ظهور و سقوط ربکا شارپ @. تکرای ظاهرا مردم را به عنوان @ غرورآفرینی خودخواه و احمق @ و این دید منفی با استفاده از واژگان ضداجتماعی و نقوش بی نظیر تاریک طبیعت انسانی، با صدای بلند و روشن روشن می شود. صدای نویسندگان به طور مداوم حضور دارند و مشاهدات کلاسی او باعث می شود که رمان بسیار سرگرم کننده باشد. آنها همچنین قصد داشتند که به خوانندگانش آموزنده باشند. به عالوه، نویسنده عادت دارد تا موارد خاصی از رفتار زنانه را اظهار نظر کند و از این طریق به منظور مشاهده کلی از همه زنان بپردازد. در ابتدا خواننده تمایل دارد که تصور کند این چقدر آزار دهنده است؛ چقدر Thackeray می داند زنان و چگونه غیر معمول و طراوت آن است که این را در یک نویسنده مرد از روز خود را پیدا کنید. با این حال، این مشاهدات همیشه قضاوت می کنند، در حالی که او تمایل دارد که حداقلی از شخصیت های مردانه خود اعمال ننماید. مردان بیشتر به عنوان افراد دیده می شوند. یک خواننده مدرن پس از مدتی با این مشکل مواجه می شود؛ آن را شروع می کند به نظر می رسد کمتر عجیب و غریب و مناسب، و در واقع خسته کننده است. در اینجا یک مثال از نظرات Thackerays در مورد زنان است: @ چه می دانم در مورد شهدای زنان؟ ما باید دیوانه باشیم تا بتوانیم صدمه ای از آن درد های روزمره را تحمل کنیم که از نظر بسیاری از زنان آرام می شود. برده داری بی وقفه بدون پاداش؛ تمسخر و مهربانی مداوم توسط بی رحمانه به عنوان ثابت؛ عشق، کار، صبر، مراقب بودن بدون حتی به عنوان تصدیق یک کلمه خوب؛ همه اینها، چه تعداد از آنها باید در آرامش باشند و در چهره های خوش شانسی به نظر می رسند، مگر اینکه چیزی نداشته باشند. مطمئنا برده های منحصر به فرد آنها هستند، آنها باید منافق و ضعیف باشند. @ Thackerays مخاطبان درک شده، خوانندگان مرد هستند، البته، و این واضح است که او به خواننده اشاره می کند که شخصا بهyour @، @ your sister @ یا @ خادمان شما. @ و مخاطبان تحصیل خواهند کرد، مردان سفید پوستی که در آن سرزمین هستند. برخی از مشاهدات @ witty @ در مورد یک وارث از سنت کیتس و یا یک سرویس دهنده سیاه به نام @ سامبو @ باعث می شود که خواننده مدرن از بین رفته باشد. نویسنده در مورد تمام نقاط ضعف شخصیت او هراسان است، با این که او مردی از زمان، فرهنگ و کلاس اوست، او نمیتواند تفکرات خود را ببیند، با توجه به اینکه این تنها موضع درست است. نمایشگاه بینالمللی در 20 ماهانه سریال منتشر شد قطعات. همانند سایر رمانهایی که در ابتدا به این شکل صادر شده است، ساختار به همان اندازه که خواننده آرزو دارد، تنگ نیست. در مورد چارچوب ها، یا یک بازی یا یک نبرد که بسیار شلخته است، بسیار جالب است. برخی از قطعات به نظر بسیار محتاطانه و یا جایی نرسیده اند، در حالی که دیگران بسیار شگفت انگیز و هیجان انگیز هستند. نویسندگان مانند Thackeray و Dickens (که برای تقریبا تمام رمان هایش تقاضای آن شده اند) قصد دارند کار خود را ویرایش کنند یا حتی صحنه های بازنویسی شده یا شخصیت های تغییر یافته را در صورت امکان داشته باشند. این به یک خواننده مدرن باور نکردنی است که آنها با آن رو به رو بودند و همچنین تحت این رژیم سخت گیر قرار گرفتند. @ ویتی نمایشگاه یک مکان احمقانه شریرانه است که پر از همه انواع خرابکاری ها و دروغگويی ها و تظاهر هاست. @ این نویسنده می گوید: \"این امر ناعادلانه است که این مقایسه را با رمان های بعدی ساختار یافته تر داشته باشیم. این موضوعVanity Fair @ بارها و بارها تکرار شده است و در سراسر خواننده به این فکر خواهد کرد که هیچ چیز در یک قرن بعد تغییر نکرده است. مشاهدات Thakerays رفتار انسان بسیار متضاد است، توصیف موقعیت، شخصیت، انگیزه های بیان شده و انگیزه های پنهان (که به ناچار بسیار متفاوت هستند) بی انتها هستند. و این البته، همراه با طرز خواندن و خوشنویسی نوشته های Thackerays، این چیزی است که این رمان را کلاسیک می سازد. این بخش بسیار سرگرم کننده است و می تواند یک رمان 5 ستاره باشد و صدای Thackerays و نگرش ها در سراسر آن کاملا غالب نیست. ویرایش:\nجالب توجه است که هر ماهانه نمایشگاه Vanity تنها 5000 نسخه را بیشترین قیمت را به فروش می رساند. در همان زمان، چارلز دیکنز، شخصیت بسیار محبوب چارلز دیکنز، رمان خود را منتشر کردDombey and Son @، که توسط همان ناشر سریال نیز منتشر شد. پیش از این قسمت هایی ازDombey و Son @ در هر ماه 40،000 نسخه فروش دادند - هشت برابر بیشتر! با این حال، از امروز، احتمالا نمایشگاه غم انگیز محبوب تر است.
مشاهده لینک اصلی
1. من شرکت Thackeray را دوست داشتم که در مورد انگیزه های هرکیز، بی نظیر و بی نظیر است. و همچنین بسیار مطمئن است. او فکر می کند که همه چیز را می داند، هرچند در مورد اینکه فقرا در اینجا زندگی می کنند حرفی نیست. بنابراین او مانند نسخه قرن نوزدهم تام ولف یا جاناتان فرانزن، دو نویسنده (از جمله بسیاری دیگر) است که فکر می کنند همه چیز را می دانند. من فکر نمیکنم که اینطور فکر کنم. کیفیت خوب یک نویسنده که تلاش می کند همه جامعه را تصویر کند. نمونه ای از سرزنش عجیب و غریب او - اینجا در مورد ما - \"مال شما، من - سرنوشت پس از مرگ\" است. کدام یک از مرده ها مرموز ترین و پر حرارت هستند؟ کسانی که حداقل بازماندگان را دوست دارند، باور دارم. مرگ یک کودک، اشتیاق به گرسنگی و اشک های کورکورانه، مانند پایان دادن به شما، خواننده برادر، هرگز الهام بخش نخواهد بود. مرگ یک نوزاد که کمیاب شما را می شناخت، که هفته ای از غیبت از شما باعث فراموشی شما شده است، بیشتر از دست دادن نزدیکترین دوست شما به شما حمله می کند و اگر شما قدیمی هستید، به عنوان برخی از خوانندگان این ممکن است باشد یا باید باشد - قدیمی و غنی یا قدیمی و فقیر - شما ممکن است یک روز برای خودتان فکر کنید. \"این افراد در مورد من خیلی خوب هستند؛ اما آنها زمانی که من رفته اند، خیلی گران نمی شوند. من بسیار غنی هستم و می خواهم وراثتم را â € یا بسیار فقیر و خسته از حمایت از من. â € 3. من اعتقاد ندارم که هر کسی که خواند این است که هر صفحه را خوانده است. به عنوان مثال هشت صفحه از طنز در مورد شاهزاده کوچک آلمانی Pumpernickel (p 726-732). یا شرح مفصلی از دستورات در احزاب طبقه بالاتر (594-601 p). مادر خدا، این بخش ها قابل خواندن نیست. این چیزی است که امتیاز را به 4.5 ستاره می کشد. 4. چرا این کتاب 800 صفحه طول دارد؟ بسیاری از جمله های این چنین بود: خانه تخریب شد؛ مبلمان و جلوه های غنی، لوسترهای ترسناک و آینه های خالی خالی پوشانده شده و پنهان شده بودند، مجموعه اتاق نشیمن غنی از گلدوزی در کاه خفه شده بود، فرش ها به هم ریخته و پیچ خورده بودند، کتابخانه انتخابی کوچکی از کتاب های محکم درون دو جعبه شراب، و تمام لوازم جانبی دور چندین وانت بزرگ به Pantechnicon، جایی که آنها تا دروغ تا اکثریت Georgy. 5. نویسنده همیشه دیوار چهارم را از بین می برد، همانطور که دوست داشت در روزهای اولیۀ نوشتن، قبل از اینکه چنین چیزهایی را به عنوان غیرقابل انکار و ناباروری برانگیخته باشد، را از بین می برد. بنابراین در 296 پ. ما دریافت می کنیم: در طول شب، راودون یک یادداشت خانوادگی کوچک از همسرش گرفت، که اگر چه او آن را فروخت و فورا آن را در شمع سوخته، ما موفق به خواندن بیش از حد ربکا شدیم . â € œWeâ € در اینجا به معنای نویسنده و خواننده است. و بعد در صفحه 721 در حالی که صحبت از شخصیت اصلی خود را در تعطیلات در آلمان او ناگهان اعلام کرد که در این تور بسیار بود که من، نویسنده فعلی تاریخ که هر کلمه درست است، لذت بردن از آنها را برای اولین بار، و آنها را آشنایی 6. نویسنده به نظر نمی رسد شرمنده شود و به طور مستقیم در شخصیت های خود نظر، مانند این: من دوست دارم در طول این دوره از زندگی خود زندگی می کنند، و فکر می کنم که او شاد و خوشحال بود. شما می بینید او تا به حال بیش از این نوع از وجود تا به حال وجود دارد، و نه در راه به معنای آموزش سلیقه خود و یا هوش خود را افتاده است. او تا به حال توسط عقاید عامیانه سلطه یافته است. بسیاری از زنان یک زن هستند. شما نمیتوانید یک رمان نویس مدرن را به انجام هر چیزی بپردازید، اما این نوع سرگرمی است. 7. او دارای یک بخش درخشان به نام \"چگونه به خوبی در هیچ چیز یک سال زندگی می کنند\". اساسا، شما می توانید محل خود را در جامعه به خوبی انجام دهید با افزایش اعتبار به شما توسط نابرابر معامله گران و بندگان (که این کار را انجام می دهند زیرا شما محل در جامعه به خوبی انجام شده است!) و سرقت از پیتر برای پرداخت پولس به طور مداوم؛ به علاوه، همسر وام را از افراد ثروتمند قدیمی که فکر می کنند ممکن است فرصتی برای گرفتن چیزی با او داشته باشند، تحمیل می کنند؛ و شوهر با برنده شدن از کارت و بیلیارد کمک می کند. این یک روش دشوار زندگی است اما اگر اعصاب قوی داشته باشید می توانید انجام دهید. که ما را به مسئله بکی و همسرش رادون منتهی می کند. بکی بهترین، شخصیت جالب ترین است. بسیاری از مفسران او را بعنوان یك سوال از نظر اخلاقی توصیف می كنند، حتی \"أبد\". در ابتدا این کاملا ناعادلانه به نظر می رسد. او هیچ خانواده ای ندارد، به عنوان یک ماوس به اندازه فقیر، بنابراین او طرح ها و اردک و غواصی را برای جلب شوهر با پول. این اتفاق می افتد (او شوهر می شود، اما او ارثی که انتظار می رود را دریافت نمی کند) بنابراین او مانع می شود و بافت می زند و چگونگی زندگی سالم را به هیچ وجه در یک سال نمی بیند (نگاه کنید به بالا). در روش رمانتیک زمان در رمان، همه مانور و دستکاری و فریاد زدن و فریاد زدن و فریاد زدن از زخم ها، تقریبا به آرامی به پایان می رسد، زمانی که همه چیز جوانه می زند. تقصیر او نیست Sheâ € ™ ثانیه زن در تلاش برای گرفتن در جهان است که در آن پول و موقعیت همه چیز است. سپس او از یک رمان برای یک صد صفحه یا بیشتر حذف می شود. هنگامی که ما دوباره او را ملاقات می کنیم، او یک دمیوندین کاملا تکامل یافته است و اکنون می توانید بگوئید ورشکستگی اخلاقی او شکوفا شده است - تاکای آهنگ و رقص می کند ...
مشاهده لینک اصلی
غرور منصفانه غافلگیری بزرگی برای من است. من منتظر یک داستان در مورد محاکمه و مصیبت های یک زن و شوهر از دوستان بانوی داغ بود که من کشف یک داستان عجیب و غریب، طنز است که باعث خنده من چندین بار، توجه من همیشه و حتی در زمان حرکت می کند. در سطح غرور Fair Fair داستان دو شخصیت اصلی بکی شارپ و آملیا سدلی، دو دوست دوران کودکی از انتهای مخالف طیف اخلاقی و فکری است. بکی، بلندپروازانه، متکبر و هوشمند است، آملیا فروتن، مهربان، ساده، و نه کم است. رمان هم زمانه نمودار Becky را از ایستگاه فروتنش در زندگی خود به رتبه جامعه مد روز بالا می برد، در حالی که آملیا با چندین بدبختی ملاقات می کند و بی پولی می شود این یک رمان طولانی بیش از 800 صفحه است که شخصیت های زیادی در آن زندگی می کنند که متضاد دو شخصیت اصلی است. جالب ترین ویژگی Vanity Fair این است که چگونه آن را متاثر می کند. Thackeray اغلب دیوار چهارم را قطع می کند تا مستقیما به سمت خواننده به سمت دیگران شگفت انگیز و طنزآمیز بپردازد، که باعث می شود نور از توانایی رمانتیک به وجود آید. شخصیت های بسیار جذاب Thackeray خود را به خوبی می توان (به روش های بیشتر از یک)، به ویژه بکی، که اساسا یک femme fatale است، اما هنوز موفق به نشان دادن چشمک های عجیب وجدان وجدان است. Amelia بیش از حد فریبنده برای خود را خوب است، اما unintentionally طول می کشد استفاده از یک مرد که عشق نابهنگام برای او. AmeliaIt خوب است اما جالب است از بسیاری از داستان است که بهترین، مهربان ترین مرد است که بلافاصله دوست پس از عشق از زندگی اش. این بسیار برای ویلیام Dobbin مورد است مردی که برای او (مرده) بهترین دوست دوست دختر دختر Amilia مانند یک طوطی آبی نروژی برای fjord طولانی است * تنها انتقاد من جزئی از کتاب این است که برخی از شخصیت ها فقط کمی بیش از حد احمقانه به واقع بودن است Amelia به خوبی از عشق Dobbinâ برای او شناخته شده است، اما احساس می کند قادر به بازگشت عشق خود را به دلیل احساس می کند که او می خواهد خیانت حافظه شوهر مرده خود را. با وجودی که آملیا به صورت ناسیونالیسم است، او کم رنگ است و برای او اهمیتی ندارد. دوبین - یک شخص هوشمند - نمی تواند بیش از حد وسواس او را برانگیزد. برادر آملیا Josh حتی بدتر است، او با چشمان خود دیده است که بکی نامعقول، مزدور است و قابل اعتماد نیست، اما او هنوز هم برای غلبه بر او می افتد. حماقت او تعجب آور است، زیرا او به عنوان استاد و شخصیت شناخته شده پدر و خواهر خود را از فقر افراط آمیز یاد می کند. نوشته های تکراری شگفت انگیز، استفاده بیش از حد از کلمه \"شگفت انگیز\" است. من فکر نمیکنم که از این تصویر از این تصویر دلخوشم از عکس دوریان گری خواند. همانند تمام رمانهای طولانی، چیزی است که به جای آنکه فقط خواندن خواسته هایش را غرق کند، زندگی می کند و آن را زندگی می کند. کتاب من را منعکس می کند که فضیلت کافی نیست، زیرا فضیلت توسط هوش و حکمت پشتیبانی نمی شود. از طرف دیگر هوشمندانه مانند بکی و دستیابی به ثروت و شهرت دستاورد توخالی است اگر شما با هیچ دوست واقعی و خانوادگی باقی نمانده و با هرجایی که میروی نادیده گرفته میشوید. شکی نیست که شارپون از رمانهای ویکتوریا مورد علاقه من است، اگر دوست دارید خواندن کلاسیک Fairytale Vanity باید ._________________________ NotesFor a change، کتاب صوتی رایگان از Librivox.org نمی آید، آنها نسخه خود را دارند، اما توسط چندین خواننده خوانده شده اند که چندین آنها بسیار بد است. نسخه ای که به آن گوش دادم از Lit2Go است، که به زیبایی توسط آماندا الان خوانده شده است. نقل قول های مورد علاقه من در صفحه گربه ها برای این کتاب گنجانده نمی شود بنابراین من آنها را اینجا می اندازم: LOL: \"با وجودی که او با تمام زبان ها آشنا بود، آقای Kirsch با یک نفر آشنا نبود و صحبت می کرد همه با غنای بی اندازه و نادرست بودن. \"متا:\" اگر چند صفحهای به عقب برگردیم، نویسنده فعلی ادعا می کند که در اتاق خواب خانم آملیا Sedleys تماشا می شود و درک و شناخت رمان نویس تمام دلایل و آرزوهای ملایم که پس از آن بر روی آن بالش بی گناه قرار می گیرید، چرا او نباید خود را مجبور به ربکس نیز بکند، استاد اسرار او و دروغگوی این جوانان وجدان جوان است؟ سلام Cecily! ؛)
مشاهده لینک اصلی